Op 4 oktober 2012 schreef ik een toevoeging bij mijn 'Nico Mul's link' genaamd 'Bij mijn pensioen'. Ondanks dat ik daar aangaf te willen stoppen met jeugdzorgzaken, trok kennelijk niemand daar wat van aan… ik zou 'onmisbaar' zijn enz. werd mij verteld… Niemand is onmisbaar: de wereld draait ook zonder mij wel door!
Jeugdzorg zaken zijn slopend voor vele ouders. Ouderondersteuners gaan er ook aan onderdoor: de meesten houden het niet meer dan een jaar of 3 vol en degene die dat langer volhouden, wisselen meestal voor hun 50e het tijdelijke met het eeuwige. Na een jaar of 20 heb ik het besluit genomen om ook met jeugdzorgzaken met betrekking tot ouderondersteuning / begeleiding en procedures voeren te stoppen. BJZ zal opgelucht zijn….Niet te vroeg juichen!
Hoe word je 'ouder-ondersteuner'?
Kort gezegd: dat gebeurt als je familiair behept
bent met een afschuw voor leugens, bedrog, valsheid in geschrifte en liegen
voor en door de rechters.
Het begint met een echtscheiding in 1993,
waarbij mijn dochter in feite ontvoerd werd over 200 km en ik dacht als bewust parttime
werkende zorgvader voor mijn kind te kunnen zorgen. Binnen 1 maand tijd werd
het duidelijk dat dit een illusie was: het kind woonde immers 'in een nieuwe omgeving'
en in deze gelukkige omstandigheid mocht geen verandering komen, omdat mijn
kind weer 'veranderde in het gelukkige kind, dat zij altijd geweest is', in die
'rust mag geen verandering komen' en zij had nu 'veel vriendinnen'. (de
waarheid: kind heeft van haar 3e tot 16e geen enkele
vriend / vriendin gehad, moeder had géén vaste huisvesting en zelfs de school stelde
dat zij een 'kind dat LIJDT' is in plaats van dat 'gelukkige kind' volgens de
Raad voor de Kinderbescherming!) Dit stelletje leugens is voor mij aanleiding
geweest om op de 1e plaats dit te bestrijden en op de 2e
plaats mij er in te gaan verdiepen hoe dat in andere zaken zat en als 3e
het eenvoudigweg verzamelen van kennis van zaken / rechten studeren. Ik zocht
contact met organisaties en mensen die met dit soort zaken zich bezig
hielden. Ik verzamelde kennis uit literatuur,
rechtspraak en verdiepte mij in wetgeving. Ik zocht contact met hoogleraren als
prof. mr. J. Doek en prof. mr. P. Vlaardingenbroek. De conclusie van alles was, dat dit
liegen door RvdK en jeugdzorg-instanties gewoonweg standaard was, het
maatgevende was namelijk 'moeder is degene die het kind het meest ziet, dus wat
moeder zegt is waar… moeders liegen nooit…'. (Dit was in 1994 Er is niet veel veranderd: zie het rapport 'Is
de zorg gegrond?' van de Nationale Ombudsman dec. 2013: juist daar werd
nogmaals bevestigd dat aannamen, indrukken en gevoelens niet te onderscheiden
waren van echte feiten / waarheid in rapporten van RvdK en
jeugdzorg-instanties!)
Door mijn vele bezoeken aan ouderbijeenkomsten,
in eerste instantie van Stichting Kind en Omgang (N.Br. / inmiddels opgeheven) en St. Dwaze vaders + mijn vele contacten met
SOGM (Stichting Organisatie Gescheiden Ouders / inmiddels opgeheven) werd ik benaderd door andere ouders met de simpele vraag: 'kunt u
mij helpen?'. Van het een komt het
ander. Ook leerde ik de inmiddels ook alom bekende Joep Zander kennen: hij had
de zelfde raadsonderzoeker gehad als ik, situatie net anders (zijn ex werkte
fulltime de mijne niet, hij, net als ik, bewust zorgvader), de uitkomst van het
'raadsonderzoek' was het zelfde: ook hij werd als vader volledig afgeschaft en
zijn ex mocht het kind houden, géén omgang vader-kind…. Argument: 'moeder is
goed in staat om een oppas te regelen' en het 'liedjes zingen met het kind' en
rondrijden met het kind op een bakfiets werd niet in het belang van het kind
geacht… Nadere details kan u ongetwijfeld van Joep horen (zie www.joepzander.nl en zijn blogs over ouderverstoting. Joep en ik hebben overigens nog steeds contact
met elkaar. Joep ontwikkelde zich als
specialist in 'ouder-verstotingssyndroom' en is daar zelfs op aan het
promoveren, ik ontwikkelde me tot procedurespecialist, studeerde rechten en
hield me bezig met individuele begeleiding van ouders in jeugdzorgzaken.
In 1996 kwam door allerlei gelobby geld
beschikbaar van de ministeries van VWS en Justitie om ouderorganisaties te
ondersteunen. Ik voorspelde: als dat geld er komt, gaan de organisaties
'vechtend over straat'…. Cliënten organisaties zouden gaan samenwerken in de
'Samenwerkende Cliëntenorganisaties Jeugdzorg en Familierecht / SCJF). Ik
kreeg, helaas, gelijk. In 2001 werd ik
uiteindelijk gevraagd om bestuurslid van de SCJF te Utecht te worden (volledig
onbetaald). Ondanks mijn bedenkingen heb
ik dat toch aanvaard. Helaas was er niets anders te doen dan in feite 'puin ruimen'. Treurig is dat met het nieuwe bestuur in 2001
eindelijk een fatsoenlijke (vergader) locatie
gesticht was, een bibliotheek, secretariële ondersteuning en er dwarsverbanden
gelegd waren tussen 12 organisaties op het gebied van jeugdzorg / familierecht
/ pleegzorg, ouder-ondersteuning en er in feite veel kennis gebundeld was. In
2004 werd de geldkraan dichtgedraaid, en moest de cliënten-vertegenwoordiging
opnieuw vorm gegeven worden bij het Landelijk Cliëntenforum Jeugdzorg, waar
later een wel fors betaald bestuur bij kwam en een begroting 2x die van de SCJF…. En de kracht van dat forum? Men liet zich
schofferen door het ministerie van VWS, werd geheel niet serieus genomen en men
had geen kennis in huis op het gebied van ouderondersteuning. De 3 ouderondersteuners die er in zaten
stapten zelf op (ik: wegens het niet-serieus genomen worden, dan past namelijk
slechts één daad: opstappen!) De anderen die er in zaten waren grotendeels
mensen die zichzelf naar voren schoven dan wel beroeps bestuurders. waarvan
voor het bestuur (in 2004) ca. 40.000 €
/ jaar gereserveerd was voor beloning en die werd betaald door de ministeries.
Tot op de dag van vandaag kan men als ouders geen fatsoenlijke c.q. deskundige
begeleiding krijgen van dat LCJF.
Ondertussen had ik, als eerste, een gezinsvoogdijinstelling
aangeklaagd wegens het op lasterlijke wijze overnemen van valse beschuldigingen
aan mijn adres en die voorleggen aan rechters als 'waarheid'. Het artikel in de
kranten is nog te vinden: 'Roermondse
arts beschuldigt Leger des Heils van smaad'. Merkwaardig is daarbij de opvatting van het
unit-hoofd van het AJL (Ambulante Jeugdhulpverlening Leger des Heils / nu LdH
Jeugdzorg & Reclassering (L J&R) geheten), P. v.d. Heuvel, die tegen de krant stelt dat ik 'NIET in het
BELANG van het KIND handel' om hem aan te klagen. Dit is naar mijn mening lariekoek: ik klaagde
hem pas aan nadat het AJL zich had terug getrokken uit mijn zaak!
Een jaar later schreef ik opnieuw geschiedenis
door een basisschool voor de Commissie Gelijke Behandeling te dagen. Dit werd een zeer aardige zitting: een
schooldirecteur die zich beklaagde dat zo'n zitting zo veel geld kost door
reiskosten en een dag verlet + het feit dat hij niets anders kon doen, omdat hij
als school 'onpartijdig' wilde zijn en dan dus, op last van moeder, vader
weigerde normale ouder-info te verstrekken. Na afloop van de zitting hebben we
samen een paar biertjes gedronken op mijn kosten. Ik kreeg gelijk en heb
sindsdien ook alles gekregen, mocht 3x per jaar op ouderavond komen enz. Wij, de schooldirecteur en ik, zijn later 'als
vrienden' uit elkaar gegaan!
Uiteindelijk heeft deze procedure als mijn
kennis van zaken geleid tot de 'richtlijn
schoolinformatie' die algemeen aanvaard werd door SSF (Stichting
Samenwerkingsverband Familierecht) en de SCJF. (Ik 'werkte' bij beiden!)
Ondertussen wisten steeds meer mensen een
beroep op mij te doen. In 2005 werd ik betrokken bij een casus die dermate mensonterende
zaak van gewoonweg kinderroof (door BJZ) was, dat ik daar heel ver in gegaan:
ik eiste gewoonweg een toets van de rechter op alle gewoonweg leugens in indicatiebesluiten
van BJZ. De uitspraak van de hoogste rechters (CRvB / gelijkwaardig aan de Hoge
Raad!) was er een die eigenlijk niet genoeg aangehaald zou kunnen worden: LJN
BD113: de CRvB bepaalde dat de rechter die een OTS / UHP behandelt
gelijktijdig met de behandeling van de aanvraag MOET ingaan op de
'bestuursrechterlijke bezwaren' in een indicatiebesluit /verzoekschrift van
BJZ. In normaal Nederlands: de rechter
MOET toetsen of de 'feiten' JUIST zijn.
Menig BJZ en andere jeugdzorg instantie heeft
mij niet zo kunnen waarderen: juist omdat ik ouders attent maak op
jurisprudentie en met name die uitspraak sinds de tijd. Zie verder mijn 'Nico
Mul's link' over deze zaak
(hoofdstuk 3). Een hoogtepunt in die zelfde zaak was het aanklagen van de
hoogste gedragsdeskundige van dat BJZ- Haaglanden: ze kreeg een waarschuwing
wegens haar ondeskundigheid… dit leidde zelfs tot een wetswijziging van één
woord in art. 35 WoJz 2005: er 'kan' nu een gedragsdeskundige betrokken worden
bij een indicatiestelling. Daarvoor was een gedragsdeskundige verplicht…. Aan
deze wetswijziging is weinig ruchtbaarheid gegeven, maar haalde wel uiteindelijk
wettelijk iedere deskundigheid weg bij een OTS of UHP!
In die zelfde tijd (juli 2008) vond een TV-maker,
Alberto Stegeman, het een goede zaak om
een zogenaamd meisje mij te laten benaderen met, enkele maanden lang,
seksvoorstellen. Ik speelde de zaak,
wetend dat het FAKE was, mee. Stegeman maakte een 'rapportage' alsof ik
iemand ben die al vele jaren kinderen benader en zogenaamd jeugdhulp aanbiedt
aan kinderen en daarvoor 'naakt intake-consulten' vereis in een camper… Hoe verzin
je de waanzin. Een echt meisje dat dit waanzinnige verhaal zou bevestigen is
nimmer gevonden, eenvoudigweg omdat het er niet is! Een excuus van Stegeman is
nimmer gekomen, een aangifte tegen mij ook niet (wel aangiften tegen
Stegeman). BJZ en andere Jz-instanties
deden er alles aan om dit fake-verhaal te gebruiken om zelfs ouders mee te bedreigen:
géén contact met Nico Mul… groot gevaar voor kinderen…BJZ- Haaglanden (u weet
wel: van die gedragsdeskundige!) zette zelfs 2 advocaten in om mij aan te
klagen bij de Inspectie Volksgezondheid, met als doel mijn artsentitel te
ontnemen. Uiteraard mislukte deze actie
jammerlijk. Het uiteindelijk effect: velen keerden mij de rug toe, ook mensen die
mij al meer dan 10 jaar kenden, anderen wisten mij juist te vinden, belden me
met iets als 'BJZ waarschuwt voor u, u moet dus wel lastig zijn tegen BJZ, dan
bent u kennelijk goed….' en zo verder! Om niet steeds de zelfde verhalen en
tips te geven per e-post of telefoon begon ik met mijn 'Nico
Mul's link'. Hier kan u, afgezien van mijn tips ook het hele 'Stegeman verhaal'
inclusief bewijsmateriaal en
rechterlijke uitspraken nalezen in
hoofdstuk 10.
Uiteindelijk heb ik velen gesteund: procedures
om kinderen die UHP zijn terug te krijgen, bezwaar / beroeps procedures,
klachten, pleitnotities en vele juridische tips. Soms korte kontakten van een telefoongesprek,
soms zaken die mij tot wel 4 jaar bezig hielden. Veel dramatiek over onterecht UHP
kinderen (een terechte UHP heb ik
trouwens nimmer gezien….) Ik werd uiteindelijk soms wel bezig gehouden van ca.
8 u 's ochtends tot wel 2.00 u 's nachts…. Ik functioneerde vaak als gewoonweg
een verlengstuk van een PC. Waarom ik het zo druk kreeg? Juist 'dank zij Stegeman' en zijn manier van werken samen met jeugdzorg NL, heb ik hen met gelijke munt terugbetaald; meer dan ooit heb ik 'undercover' ouders gesteund: ik gaf vele tips, schreef heel veel, maar alles met de naam van de ouders in kwestie er op, ouders verstuurden uiteraard de stukken!
Dankbaarheid
Dit heb ik slechts zelden gehad. Sterker nog:
vaak werd ik als 'dank' omdat ik mensen ook financieel geholpen had
eenvoudigweg opgelicht: terug betalen ho maar… totaal ca. 10.000 € heeft men mij
afhandig gemaakt. Zelfs simpele, toegezegde, reiskostenvergoeding werd vaak niet
betaald. Dan ook nog de mensen die jarenlang een beroep op mij deden… kinderen
terug: nooit meer wat gehoord. De mensen die mij opbelden met de vraag 'wat rekent
u?' Ik antwoord altijd dat ik gewoonweg uit passie ouders bij sta en niet wil
verdienen aan andermans / vrouws leed. Reactie: 'dan bent u ook WAARDELOOS,
want dan zou u veel geld vragen.'…. Leuk zo'n opmerkingen. Ik hoop dat die persoon een dure advocaat
gevonden heeft….Zolang zelfs advocaten mij om advies vragen en ze dankbaar zijn
voor mijn input in bepaalde zaken, hoef ik me niet te schamen….Sommigen zouden
me voordragen voor een lintje, omdat ik dit zo lang al belangeloos deed….
Rondom Koninginne- / Koningsdag is het bij mij altijd stil gebleven. Evenzo de
aanbiedingen voor een eredoctoraat dan wel bijzonder-hoogleraarspost 'Jeugdzorg
vanuit ouderperspectief' zijn tot nu toe weggebleven. (Ik ben in de markt!)
Toekomst
Het moge duidelijk zijn dat ik na 20 jaar
genoeg van 'jeugdzorg' heb. Ik STOP dus
met ouderondersteuning in jeugdzorgzaken.
Er zijn de afgelopen jaren genoeg mensen geweest die zeiden het beter te
doen dan ik, die zelfs mijn stukken overnamen en mijn naam er af knipten, al
die stichtingen zijn gekomen en weer gegaan. Ook schijnt het min of meer een
sport te zijn mij zwart te maken op FaceBook, dit vooral door mensen die mij
nooit of te nimmer gezien of gesproken hebben die de meest wilde verhalen over
mij menen te moeten vertellen. Ik had beloofd dat ik nog een paar artikelen zou
schrijven, waar onder een 'minicursus ouderbegeleiding' met daarin de
voornaamste zaken waar aan te denken als men ouders begeleid die met jeugdzorg
te maken hebben. Ook zal ik nog een aantal artikelen schrijven, die ik nog 'in de
pen' heb. Mijn 'database' genaamd 'Nico
Mul's link' blijft nog enige jaren beschikbaar.
BJZ: niet te vroeg juichen!
Ik ben nog niet helemaal weg. Bij een afsluiting hoort ook het betalen van
de rekening, Naar analogie van het nummer 'Tearoom Tango' van
wijlen Wim Sonneveld een kleine vergelijking: '… je hebt me belazerd… je hebt
me bedonderd … en wat me na al die jaren nog verwonderd is dat ik dat nooit
vergeten zal, al word ik honderd…' en eindigde met 'Ober, deze dame wou even
alles afrekenen' (komt u dat bekend voor als het BJZ /RvdK enz. zou gaan?) wil
ik hier stellen: 'Ouders / rechters: BJZ en overheid willen even alles
afrekenen'…. U begrijpt het al: ik wil me gaan bezig houden met schadeloosstellingprocedures
van ouders / volwassen kinderen die schade hebben opgelopen door onterechte uit
huis plaatsingen en ander kwalijk handelen van de jeugdzorgindustrie! Ook wil
ik mij beschikbaar houden voor een bijzonder hoogleraarspost 'jeugdzorg vanuit
ouderperspectief'. Voor de duidelijkheid:
bij een 'bijzonder hoogleraar' hoort wel een titel, wel een leeropdracht, maar
géén hoogleraarsalaris, zelfs met een geheel onbezoldigde aanstelling namens
een Stichting of Vereniging zou ik zeer tevreden zijn! Mijn e-post adres en
telefoonnummers zijn voor deze doelstellingen beschikbaar.
P.S.
Wat wensen betreft: idem als
die in 2014 en het zelfde voor de volgende jaren / decennia / eeuwen!
Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato
Maior)
Nico Mul
meldpuntjeugdzorg@gmail.com
Nico Mul
meldpuntjeugdzorg@gmail.com