Nu Prinsjesdag weer in zicht komt gaan weer allerlei partijen
actievoeren om meer geld te krijgen voor hun beroepsgroep. Wederom is
ook de jeugdzorgsector in het geweer:
maandag 3-9 gaat de sector
actievoeren om meer geld te krijgen wegens hun grote werkdruk en
'vele taken'. Als inzet gebruiken ze de 'ernstig bedreigde kinderen'
en doet men alsof een ramp zou uitbreken als de jeugdzorgsector er
niet zou zijn.
Zie hier een
voorbeeld van de aankondiging van hun acties in de Nationale
Zorggids
Geschiedenis
Voor
degenen die niet bekend zijn met jeugdzorg is het aardig om een klein
stukje recente jeugdzorggeschiedenis hier weer te geven.
Vanaf
de 'Wet op de Jeugdzorg 2005' was de jeugdzorg de verantwoording van
provincies en bestonden er 15 grote Stichtingen Bureau Jeugdzorg (1
per provincie en 3 grootstedelijke St. BJZ)
Deze
BJZ waren eerder gevreesd dan geliefd, zo stonden ze bekend om hun
ondeskundigheid, het aaneenrijgen van 'onderbuikgevoelens' en
'indrukken' tot 'feiten', het ronduit negeren en schofferen van
ouders en vooral het aansturen op uit huisplaatsingen van kinderen.
Menig gezin is geruïneerd door het toedoen van 'jeugdzorg'. Menig
officieel rapport (zie bijvoorbeeld 'Is de zorg gegrond?' van de N.O.
13-12-2013) is geschreven over dit falen van BJZ en ze zouden ook
professioneler gaan worden. Per 1-1-2015 zou de Jeugdzorg echter naar
de Gemeenten gaan, helaas met iets minder geld dan dat alle BJZ
gezamenlijk kregen. In feite een verkapte bezuiniging.
Na
1-1-2015
Men
zou denken dat gemeenten eens schoonschip zouden gaan maken en nieuwe
benaderingswijzen gaan hanteren. Zo was dit een uitgelezen kans om
bijvoorbeeld:
- Naar ouders te gaan luisteren.
- Oude gevallen van, langdurige, uit huisplaatsingen eens tegen het licht te houden en de vraag te stellen: 'kunnen de kinderen weer naar huis,m desnoods met hulp thuis?'.
- Ouders eenvoudige hulp thuis te gaan bieden die toereikend is om gezinnen in stand te houden.
Het
volgende gebeurde:
Gemeenten
luisterden niet naar ouders, veelal wordt ronduit geweigerd om ouders
te aanhoren over jeugdzorgzaken (ondanks de wettelijke verplichting
daartoe!). Gemeenten gingen in gesprek met de jeugdzorgaanbieders,
die veelal de bekenden waren en het voormalige BJZ, maar dan nu onder
andere namen als 'Save-werkers' en 'Veilig Thuis' enz. enz. een
geweldige creativiteit van frivole namen kwam tot uiting.
'Thuis-teams'
dan wel 'beschermingstafels' werden ingesteld, waarbij overlegd wordt
over de 'zorgen' over kinderen aan de hand van meldingen en signalen.
Zo'n signaal kan slechts één telefoontje van een buur of
kwaadwillende ex-partner zijn, maar alles wordt consequent
uitvergroot en opgeblazen. Het resultaat: het aantal uit
huisplaatsingen en de drang c.q. dwangzorg namen proporties aan die
eerder te beschrijven zijn met termen als 'tirannie' (zie proefschrift
van Dr. R. Clarijs: 'De Tiranie van de Jeugdzorg' ) en terreur.
Ondertussen
werd weer een nieuwe 'ziekte' ontdekt door jeugdzorg waar men zich
naar hartenlust op kan uitleven: de PCF (Pedeatric Condition
Falsification), ook wel 'Münchausen by Proxy' genoemd: het willens
en wetens ziek maken van kinderen door de ouders. Volgens deskundigen
als hoogleraren kindergeneeskunde kwam dit misschien in 1 loopbaan als hoogleraar misschien 3x voor...ca. 8 (= aantal medische
faculteiten) hoogleraren kindergeneeskunde dus ca. 32 x in 30 jaar,
dus 1 x per jaar voorkomen. Veilig Thuis is de mening toegedaan dat
dit maar liefst 600 x per jaar zou moeten voorkomen.... De
heksenjacht, beter gezegd kinderjacht kan beginnen...
Eerdere
jachten van de Jeugdzorg-industrie waren:
- 'Niet leerbare ouders' (1998-2010)
- 'Borderline moeders' (2000-2010)
- 'ADHD' (1998-2013)
- 'Vechtscheiding' (2012-heden)
- 'Mishandeling' (2005-heden) De term 'mishandeling' werd steeds opgerekt. Nu geldt zelfs een ernstige verbale reprimande door ouders als zodanig.....
De
jaartallen in bovenstaande zijn niet exact, slechts benaderingen.
Het
resultaat is in ieder geval het zelfde gebleven: de jachten van de
jeugdzorg-industrie kosten veel geld en hebben geleid tot vele extra
uit huisplaatsingen en extra geld voor de JZ-industrie. Bedenk hierbij dat als de rechter een Onder Toezichtstelling dan wel een UHP uitspreekt dat de geldstroom voor JZ veilig gesteld is: na uitspraak van een rechter MOETEN gemeenten blijven betalen, maar hebben daarbij niets in te brengen en geen verdere invloed meer!
De
'eenvoudige hulp thuis' dan? Het weer aansturen en begeleiden naar
thuisplaatsing van uit huis geplaatste kinderen? Uiteraard: daar was
geen geld en mankracht voor en een thuisplaatsing betekende (en
betekent nog steeds) een einde aan de inkomstenbron van Jeugdzorg!
Nu wéér
'méér geld'???
Méér
geld zou volgens mij een beloning zijn voor gewoonweg falend
handelen. Het zou een compleet ander verhaal worden als de beloning
eens gekoppeld zou worden aan een tevredenheids-onderzoek of een
resultaat.
Hierbij
doel ik niet een resultaat zoals de Inspectie Jeugdzorg dat graag
ziet: alle procedures gevolgd? Formulieren juist ingevuld? Dan is
het goed.. Neen, met resultaat bedoel ik echt resultaat dus EERST:
- Voldoende tevreden ouders over de werkelijk geboden hulp die gevraagd werd!
- Voldoende thuisplaatsingen van UHP kinderen.
- Begeleiding van ouders om kinderen weer thuis te krijgen.
Alle
3 de items gebeuren gewoonweg niet, zie daarvoor de horden ontevreden
ouders over 'jeugdzorg'.
DAAROM:
GELDKRAAN
voor 'jeugdzorg' DICHT!!!
Het
is gewoonweg van de gekke dat een steeds maar weer falende industrie
steeds maar weer meer geld krijgt en niet wordt afgerekend op hun
resultaten!
Overigens:
als men meer geld toezegt voor de JZ-industrie komt dit ten laste van
de Gemeentelijke Belastingen... die zullen dan weer verhoogd worden!
U mag als ouders zelf betalen voor de ruïnering van uw gezin en de
terreur op uw huishouden middels 'drang en dwangzorg' …..
Wanneer
gaan ouders eens demonstreren tegen de ongebreidelde geldzucht van
de jeugdzorgindustrie die klakkeloos hun kinderen gebruiken als geld
opleverend middel?
Nico
Mul
Ceterum
censeo BJZ / 'Veilig
Thuis' esse
delendam (naar Cato Maior)