De
vechtscheiding schijnt in de mode te zijn en het nieuwe stokpaardje van zowel
BJZ als de 'psychologen' die zich opdringen.
Nu
circuleert er op FaceBook een artikel van de 'Vederisch psycholoog'
(hier is geen BIG of NIP registratie bij bekend!) Jan Storms. Zijn oplossing
van vechtscheidingen: eerst een psychologisch onderzoek van beide ouders en de
ouder die het meest zorgzaam 'beschermend' is, krijgt de kinderen, de andere
krijgt niets….ook geen omgang bij hem…
De vraag dringt zich op: hoe kan ik op zijn best kinderen voor het leven
beschadigen door ieder contact met een ouder af te snijden, liefst zo vroeg
mogelijk…
Hier
zijn artikeltje:
Persbericht – voor onmiddellijke publicatie 19 juni 2014
Jeugdbescherming kleunt meestal mis!
Meeste moeilijke scheidingen zijn geen ‘vechtscheiding’!
Jeugdbescherming kleunt meestal mis!
Meeste moeilijke scheidingen zijn geen ‘vechtscheiding’!
Dit is de conclusie van Jan Storms, auteur van het boek
Destructieve relaties op de schop - psychopathie herkennen en hanteren, waarvan volgende week de negende druk in
een herwerkte en uitgebreide uitgave verschijnt. Het cliché ‘waar twee vechten, hebben twee
schuld’ is niet van toepassing op de meeste scheidingen waarna jarenlange onenigheid over de
kinderen bestaat. In werkelijkheid zijn het meestal relaties waarin één twistzieke ouder de kinderen
inzet als wapen om er de andere ouder mee te treffen waar het het meest pijn doet, nl. in zijn
liefde voor de kinderen.
Een twistzieke ouder lijdt in vele gevallen aan een ernstig gewetensgebrek – psychopathie, eerder niet in de zwaar criminele, maar in de huis-tuin-en-keukenvariant – gecombineerd met aspecten van verschillende persoonlijkheidsstoornissen.
Een twistzieke ouder lijdt in vele gevallen aan een ernstig gewetensgebrek – psychopathie, eerder niet in de zwaar criminele, maar in de huis-tuin-en-keukenvariant – gecombineerd met aspecten van verschillende persoonlijkheidsstoornissen.
Kinderen en beschermende ouders zijn slachtoffer
Mensen die aan psychopathie lijden bezitten vaak
aanzienlijke manipulatieve vaardigheden, waarmee zij zich in het leven staande houden. De medewerkers van raden voor de kinderbescherming, meldpunten kindermishandeling en voogdijinstellingen hebben
niet door dat door de wol geverfde oplichters hen bespelen. Met volle overtuiging gaan ze
deze psychisch zieke mensen ‘helpen’ en leveren in talrijke gevallen de kinderen aan hen uit.
Wanneer naderhand blijkt dat de mooie façade uit scheuren bestaat, komen jeugdbeschermers niet op hun
eerdere mening terug. Fouten worden zelden toegegeven of hersteld. De kinderen en de
beschermende ouder zijn dan het slachtoffer, niet alleen van de gestoorde ouder, maar ook van de
instanties die zich door de twistzieke ouder op sleeptouw hebben laten nemen.
Waarheidsvinding en psychologisch onderzoek noodzakelijk
Volgens Jan Storms zijn deze gevallen te ingewikkeld om door
voogden en raadsonderzoekers te worden beoordeeld. Wel zouden zij op de hoogte moeten zijn van het feit dat
deze stoornissen veel voorkomen en vaak moeilijk te herkennen zijn. Wanneer zij op grond van
enige training op dit gebied en op grond van informatie van een van de ouders of van de kinderen
vermoeden dat er van een stoornis sprake zou kunnen zijn, zouden zij deze gevallen moeten
overdragen aan op dit terrein gespecialiseerde teams. Deze deskundigen hebben dan de taak om uit te
vissen hoe de vork werkelijk aan de steel zit, middels een gedegen feitenonderzoek,
gesprekken met intimi en gericht psychologisch onderzoek.
De oplossing voor deze moeilijke scheidingen is vrij
eenvoudig: leg het zwaartepunt van de opvoeding bij de geestelijk gezonde, beschermende ouder en geef deze mét de
kinderen rust. Pogingen om de communicatie te verbeteren moeten worden gestaakt. Het is voor
beschermende ouders en kinderen die al heel wat psychisch en vaak ook fysiek geweld hebben
moeten verduren extra traumatiserend. Het heeft geen zin een beroep te doen op redelijkheid
wanneer een stoornis er juist in bestaat dat iemand geen redelijkheid kent.!
Familierechters kunnen kinderen een veilige haven bezorgen!
De familierechters kunnen een sleutelrol spelen. Zij moeten
ervan doordrongen zijn dat de jeugdbeschermers ondeskundig zijn op dit gebied en dat hun rapporten meestal
tot stand zijn gekomen op aansturen van een handig manipulerende ouder die zij niet doorzien.
Wanneer de verhalen van de ouders – en eventueel ook de kinderen – zo ver uiteen lopen dat
zij onmogelijk tegelijkertijd waar kunnen zijn, dan is er meestal bij één ouder – en in een
enkel geval bij beide – sprake van een stoornis. Het vaststellen van de materiële waarheid en passend
psychologisch onderzoek zijn dan aangewezen. Wanneer dit wordt nagelaten, zoals nu nog
meestal gebeurt, dan zijn verkeerde beslissingen ten koste van kinderen de trieste norm.
Over Jan Storms
Jan Storms is bewustzijnsdeskundige. Hij ondernam een academische studie van de vedische wetenschap (de spirituele en wetenschappelijke traditie van het oude India) en bestudeerde een rist van exacte- en menswetenschappen in het licht van de fundamenten van kennis (B.A.- en M.A.-graad). Hij heeft meer dan dertig jaar ervaring in het onderricht aangaande bewustzijn/ geweten en bewustzijnsontwikkeling.
Sinds 2006 maakte hij een studie van psychopathie (het ontbreken van bewustzijn/geweten) die resulteerde in:
• het succesboek Destructieve relaties op de schop - psychopathie herkennen en hanteren,
uitgegeven bij AnkhHermes, 2010 - 2014, negende druk, herziene en aangevulde uitgave!
• een nieuw, wetenschappelijk gefundeerd psychopathie-construct!
• een effectieve therapeutische aanpak van de diepe trauma’s die teweeggebracht worden door langdurige interacties met mensen die aan psychopathie lijden.
Over Jan Storms
Jan Storms is bewustzijnsdeskundige. Hij ondernam een academische studie van de vedische wetenschap (de spirituele en wetenschappelijke traditie van het oude India) en bestudeerde een rist van exacte- en menswetenschappen in het licht van de fundamenten van kennis (B.A.- en M.A.-graad). Hij heeft meer dan dertig jaar ervaring in het onderricht aangaande bewustzijn/ geweten en bewustzijnsontwikkeling.
Sinds 2006 maakte hij een studie van psychopathie (het ontbreken van bewustzijn/geweten) die resulteerde in:
• het succesboek Destructieve relaties op de schop - psychopathie herkennen en hanteren,
uitgegeven bij AnkhHermes, 2010 - 2014, negende druk, herziene en aangevulde uitgave!
• een nieuw, wetenschappelijk gefundeerd psychopathie-construct!
• een effectieve therapeutische aanpak van de diepe trauma’s die teweeggebracht worden door langdurige interacties met mensen die aan psychopathie lijden.
Indien u een interview wenst met Jan Storms, graag contact opnemen via
communicatie@psychopathie.info
Jeugdbescherming kleunt meestal mis - persbericht:
http://psychopathie.info/bestanden/persberichten/persbericht-jeugdbescherming.pdf
http://psychopathie.info/bestanden/persberichten/persbericht-jeugdbescherming.pdf
PSYCHOPATHIE.INFO
Om
niet in zijn artikel / persbericht te knoeien
heb ik al de links van J.S. er ook
maar in laten staan, ik sta echter op geen enkele wijze achter zijn
denkbeelden.
- Dhr. Storms gaat er
kennelijk van uit dat een 'vechtscheiding' voortkomt uit een relatie met
huiselijk geweld enz. Dit is onzinnig:
de meest spectaculaire vechtscheidingen met als inzet de kinderen en hun omgang
met vader/ moeder zijn voortgekomen uit huwelijken waar nimmer enig geweld of
disharmonie was. Alleen de frustratie
van 'nieuw leven beginnen' / 'nieuwe liefde' en daarbij te weinig alimentatie
dan wel materieel bezit uit de boedelscheiding krijgen kan leiden tot de meest
smakeloze vechtscheidingen. Niets dus over 'omgang met kinderen'!
-
Dhr. Storms gaat volledig
voorbij aan hetgeen bekend is vanuit de wetenschap over het scheiden
bijvoorbeeld het proefschrift van Dr. J.H.C. van Schooten uit 1995, waaruit een
'gebruiksaanwijzing scheiding' is voortgekomen onder de naam 'Ouderschap voor en na (echt)scheiding',
voor slechts 15 € te verkrijgen. Dr. Van Schooten promoveerde op een onderzoek
naar ca. 75 echtscheidingen en ontrafelde oorzaken van het ontstaan van
vechtscheidingen: de basis ligt bij respect voor elkaar en
zelfwaardering….(wederzijds). *)
-
Ook wordt voorbij
gegaan aan de kennis van zaken van bijvoorbeeld wijlen prof. mr. G.P. Hoefnagels, de eerste die in Nederland begon
met mediation en daarmee voorkomen van vechtscheidingen. Zie het nog her en der
in een tweedehands boekhandel verkrijgbare boekje 'Gelukkig getrouwd, gelukkig
gescheiden'. *)
-
Hoe moet men de
handelswijze van dhr. Storms in de praktijk voorstellen: beide ouders eerst naar de
psycholoog /psychiater en die gaat als een rechter bepalen 'wie is de beste
ouder' / 'wie biedt de beste bescherming aan de kinderen?' En dit zou gevechten
tussen ouders voorkomen? Het lijkt er op
dat dhr. Storms de klok 20 jaar terug wil stellen: toen was die 'beschermende ouder'
automatisch de moeder (dit stond bij sommige rechtbanken al voorgedrukt op het
griffieformulier bij 'uitspraak'!!) Door deze terugstelling lijkt het mij dat
het echte gevecht dan begint bij de uitspraak van de psycholoog /
psychiater in plaats van bij de
rechter….
BJZ ter voorkoming van vechtscheidingen
Bij
BJZ N-Br. loopt het project 'Expeditie
scheiden'.
Ook
dit weer is een toonbeeld van AMATEURISME en m.i. onzinnig: vaak meer dan 2
jaar na scheiding gaat BJZ een soort 'mediation' doen door een 'coördinator
gesloten jeugdzorg'… met voldoende opleiding' (dat wekt echt vertrouwen als je
3 kinderen hebt….met OTS) om 'ouders bij elkaar te brengen' en die moeten 'op
een lijn komen'…
HOE
onzinnig kan men bezig zijn… zal wel te maken hebben met de werkgelegenheid van
BJZ-medewerkers… Ouders zijn niet voor niets gescheiden…misschien wel juist
omdat ze 'niet op een lijn' zitten. Een volgende, onzinnige, stap zou zijn om maar een relatiebureau te
integreren in BJZ…
Mijn opvatting
Stel
het kind eens voorop en respecteer elkaar als ouders, ten alle tijden. Juist voor het kind is het goed te weten dat
beide ouders van hem / haar houden en
het kind mag best weten dat vader soms andere ideeën heeft dan moeder. Als
ouders beiden van de zelfde mening zijn en 'helemaal op een lijn zitten' dan
kunnen ze evengoed bij elkaar blijven….
Toch dient er wat te veranderen, met name in het wederzijds respect en
de opvattingen man / vrouw. Ca. 20 jaar geleden moest het vak 'verzorging' worden
ingevoerd op alle middelbare scholen, ook voor jongens. Als het op kinderen verwekken komt zijn
jongens daar wel voor te vinden…. Maar dan begint het: het verwekken van een
kind houdt ook een PLICHT in, de PLICHT tot VERZORGING van hetgeen uit eigen
daden voortkomt!
De
zorgtaak zou daarom ook 50 /50 % verdeeld moeten worden, eigenlijk vanaf 9
maanden voor geboorte, maar ja…
De
wetgever is echter een beetje nalatig: de wetgeving maakt het mogelijk om een
strijd over het recht tot verzorging te gaan voeren. Dit zou juist ten principale voorkomen moeten
worden. Ook zou het RECHT van een KIND (zie
het IVRK!!) op het contact met vader / moeder niet te hoeven afhangen
van 'zijn mijn ouders getrouwd of niet?'
'Wonen mijn ouders samen of niet?'
'Heeft vader mij erkend of niet?' 'Betaalt vader / moeder alimentatie of
niet?' NEEN: een KIND heeft recht op beide ouders, ongeacht wat dan ook! Ik
verwijs hier in een regel naar de gevolgen op de lange duur van het niet kennen
van ouders / familie. Programma's als
'Spoorloos', 'Vermist' en 'DNA-onbekend' geven er schrijnende voorbeelden van…
Om
bovenstaande mogelijk te maken zouden ouders ook altijd bij elkaar in de buurt
moeten blijven wonen. De Raad voor de
Kinderbescherming acht het vaak 'in het belang van het kind' als een kind over
meer dan 200 km wordt weggerukt uit de vertrouwde omgeving, ja zelfs naar het
buitenland wegrukken wordt als zodanig beschouwd (wel door een Raadsonderzoeker
die een relatie had met een moeder… die vertrok uiteindelijk naar Engeland, nam
ontslag, maar dat pas nadat hij zijn 'raadsonderzoek' in het voordeel van
moeder had afgesloten… Vader in kwestie heeft zijn kinderen niet meer terug
gehad…(althans 1994-1996). In onderstaande voorstel zou juist omwille van de
50/50 % verdeling van zorgtaken, het niet mogelijk zijn om ver uit elkaar te
gaan wonen. Kinderen dienen dan ook in
de zelfde buurt te blijven als voor uiteengaan van de relatie van de ouders,
kinderen bij de zelfde verenigingen lid zijn, zelfde scholen en zelfde
vriendjes/vriendinnen kunnen houden. Het
kind heeft toch niets misdaan, als de ouders uit elkaar gaan?
Een
definitief einde maken aan iedere strijd om de kinderen, alimentatie, de vernederende
'omgang', en hoofdverblijfplaats zou mogelijk moeten zijn voor de volgende oplossing
in de wet..
1.
In het Burgerlijk
wetboek een bepaling opnemen met de volgende strekking: "Bij de geboorte
van een kind krijgen beide biologische ouders het ouderlijk gezag met de
daaraan verbonden plicht tot verzorging van hun kind, op basis van 50/50 %
ieder."
2.
In het wetboek
van Strafrecht een bepaling met de strekking: "De ouder die een ouder
hindert in zijn of haar zorgtaak ten aanzien van de kinderen dan wel zijn of haar zorgtaak verzaakt, wordt bestraft met
(strafmaat…) en ontneming van het
ouderlijk gezag."
Juist
de 2e bepaling zou wonderen doen: je zal als ouder heus wel
uitkijken: 'gun ik ons kind wel voldoende zorg van de andere ouder?' is dan de
hoofdmoot van het handelen van ouders in plaats van "wat kan ik verzinnen
om ons kind de andere ouder te ontnemen?'
Juist door die laatste strijdvraag is menig kind ontouderd: in het
verleden door 'Moeder heeft weerstanden tegen de omgang met vader. Dit leidt tot onrust in het gezin van moeder.
Dit komt de rust voor de kinderen niet ten goede. Daarom dient het verzoek tot
omgang van vader te worden afgewezen, nu dit niet bijdraagt tot het welzijn van
het kind"… weer een vader afgeschaft… (Dit soort regels stonden in vele
rechterlijke vonnissen.) Tot de dag van vandaag worden zo ca. 10.000 kinderen
per jaar een ouder, 80 % vaders, ontnomen.
Een
ander aspect: zoals het nu is en een ouder dwarsboomt de andere ouder in het contact
kind-ouder, dan wordt het KIND bestraft!
In de opvatting zoals hierboven beschreven wordt niet het kind bestraft,
maar de OUDER die het kind willens en wetens aan het beschadigen is. Daar zou toch niets mis mee moeten zijn,
zeker omdat allerlei personen en instanties beweren 'wij stellen het kind
voorop'…
Soms
wil het wel eens dat ouders bang zijn voor confrontatie met elkaar na het
uiteengaan van een relatie. Dit hoef
geheel niet: draag de kinderen over op een neutrale plaats als restaurant of stationswachtruimte,
laat één ouder met de kinderen wachten, als de andere ouder aan de ingang
verschijnt, laat dan de kinderen zelfstandig naar de andere ouder lopen. Bij
het terug brengen idem. Laat de kinderen een 'heen en weerschrift' bij zich
hebben voor de meest noodzakelijke info als 'wanneer voor het laatst gegeten'
of welke medicatie moet ingenomen worden op welk tijdstip of zo en communiceer verder per e-post. Géén
confrontaties tussen ouders waar kinderen bij zijn! De afstand zoals hier
beschreven is de afstand van de ingang van een gelegenheid tot de plaats waar
de wachtende ouder zit!
Inmiddels
zijn er al enkele rechters geweest die bepaalden dat een kind, na het
uiteengaan van een relatie tussen de ouders, moesten blijven waar zij op het
moment van scheiding ouders verbleven en dat de kinderen de ene helft van de
tijd door vader, de andere helft door moeder verzorgd worden en de ouders 2x
per week verhuisden in plaats van gesleep met de kinderen. Ik bewonder de rechters en de ouders in
kwestie!
Ook
zal u, geachte lezer, denken 'en wat dan
als ouders drug en alcohol gebruiken, gewelddadig zijn en kinderen mishandelen
enz. enz.'? Deze categorie ouders is, gelukkig, een zere
kleine minderheid. Nu: daar hebben we toch onze professionele Raad voor de Kinderbescherming voor….?
Dat die nu min of meer een slapend bestaan heeft wil niet zeggen dat die
moeten blijven slapen… eens wordt het toch tijd om eens écht kinderen te
beschermen en die kinderen die écht niet kunnen samenwonen met een ouder een
verantwoord en begeleid contact te geven met die ouders. Het KIND heeft toch NIETS MISDAAN? Waarom dan het kind straffen met het ontnemen
van oudercontact en de familie van die ouder?
Geen grond voor!
Even
de vergelijking met de opvattingen van dhr. J. Storms: hier hoeven niet ouders
door een psycholoog of psychiater onderzocht te worden, ouders dienen
gerespecteerd te worden zoals ze zijn: de ene ouder meer streng, de ander van
lichtere opvatting, de ene godsdienstig, de ander atheïst, de ene harde werker,
de ander luier van aard, de ene 'denker', de ander doener'… mensen verschillen
nu eenmaal en iedereen verdient RESPECT!
Overigens:
pleegouders hoeven nooit of te nimmer onderzocht te worden op 'beschermend
zijn' of 'psychisch stabiel'!
Conclusie
In
de door mij hier boven betoogde oplossing van vechtscheidingen staat het KIND
voorop: beide ouders worden namelijk min of meer gedwongen om er voor te zorgen
dat de kinderen de verzorging van beide ouders krijgen. Dit laatste op straffe
van ontneming gezag bij het hinderen van de andere ouder in zijn of haar
zorgtaak! Tevens maakt dit een einde aan
iedere alimentatiestrijd.
Ik
hoop dat met name ook eens VADERS méér gaan ZORGEN en hun rol opeisen, in het
BELANG van de KINDEREN!
P.S.
NIETS is mooier dan zelf voor je kinderen zorgen!
Ceterum
censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)
Nico Mul, zorgvader
Nico Mul, zorgvader
meldpuntjeugdzorg@gmail.com
Grote bewondering voor Jan Storm, die in deze moeilijke tijd toch kans ziet een 9e druk te fabriceren met een boek vol suggesties over vechtscheidingen.
BeantwoordenVerwijderenVerdient jeugdzorg hier al een dikke boterham aan, Jan Storm bekijkt het nog beter, alle ouders die uit elkaar gaan, testen, Dat is een goudmijn. Jammer is dan wel dat de helft van de ouders het etiket "niet geschikt" opgeplakt krijgt. Voordeel is wel dat deze ouder wellicht hierdoor ook voor hulp nodig heeft bij de verwerking, dus dat is dubbel kassa.
Tja het kind hierbij, even vergeten. Maar als we die er ook in betrekken misschien is het dan toch beter om uit te gaan van wettelijk gedeeld ouderschap. Natuurlijk zijn er gevallen waarin dit niet kan, maar laat dit dan beoordelen door ECHTE professionals.
Als liegen een professie is, ben ik in 5 jaar heel wat professionals tegen gekomen.
VerwijderenDe ECHTE professionals zijn de kinderen.
BeantwoordenVerwijderenMaar wie luistert er daadwerkelijk naar ze?
Scheidingen worden door kwakzalvers en BJZ (en voornamelijk door scholen die ook als bemoeials functioneren) gebruikt worden om geld te verdienen en een melding te doen bij het AMK.
Er zijn in vele gemeentes buro's uit de grond gestampt de afgelopen jaren sinds bekendmaking van de transitie BJZ-gemeente (het is overigens niet zo, gemeentes werken stiekem samen met BJZ, er verander niets, het wordt alleen maar erger met heel veel nutteloos gezever van alle mishandelende partijen). Deze buro's zijn voor gezinsproblematieken waaronder scheidingen. Deze buro's zijn opgezet door mensen uit de jeugdzorg, GGz en GGD (maatschappelijk werkers, gedragswetenschappers, ouders die zich als arts voordoen over autisme (hype), zogenaamde vrijgevestigde niet beëdigde zielenknijpers en zelfs schoolpersoneel)
Duidelijk is het wel waar deze mensen hun inkomsten door vergaren.
Voor kroost in de leeftijd tot vijf jaar is een vrouw dikwijls de meest nabije verzorger, simpelweg omdat vader de kost verdient dus elders is. Vanaf zeven jaar heeft groei tot presterend mens op school ten behoeve van werk en inkomen een opklimmend belang en hoort vader de overwegende rol als eerste opvoeder toegedicht. Een 50-50 procents regel houdt onvoldoende rekening met de verschillende levensfasen.
BeantwoordenVerwijderenIn het huidige BJZ proces wordt eerst vader buitenspel gezet middels smaad en verheerlijking van moederschap van een alleenstaande min. Daarop, als het kroost tien jaar is, volgt doorgaans uithuisplaatsing. Erkennen van de rol van vader voor tieners en twens is beter dan de huidige rechtspraktijk van totale ontoudering. Wel is waar blijkt in de brugklas veelal een leerachterstand, maar door toewijzen van het kroost aan de échte Vader in plaats van aan gesubsidieerde pleegouderij of in een internaat, kan samen met Vmbo en stapelen van beroepsonderwijs, de achterstand worden ingelopen. Belastingbetalers zullen daar blij mee zijn, maar bovenal is verminderen van instroom Wajong het doel.
De meest wezenlijke vooruitgang in jeugdrecht zal zijn het stoppen van spook-processen waarbij Vader in het platlands-arrondissement op afstand wordt gehouden en zijn opgroeiend zoon wordt weggehouden uit de rechtszaal. Kennelijk mag Zoon niet horen hoe Vader voor zijn toekomst opkomt, het is beneden alle peil.
Het tweede voorstel strafrecht is een uitwerking van het al bestaande verbod op onttrekken aan ouderlijke macht. Het bestaande verbod wordt onvoldoende gehandhaafd. Terecht focust het voorstel op verantwoordelijkheid van de hinderende ex. Het tweede voorstel voegt iets toe wat het handhaven zal helpen. Detail : een formulering 'ontneming van ouderlijke zeggenschap' is duidelijker en meer modern dan 'ontneming van ouderlijk gezag'.
Met meer strafrecht verdienen ouders een derde, positief voorstel : Liefhebbende ouders die veelzijdig en méer bijdragen aan economie dan diegenen die uit gewoonte en lust van wieg tot graf achter elkaar aan blijven hobbelen, verdienen alle respect.
Bert, of u begrijpt het niet of u heeft het slecht gelezen: mijn pleidooi voor beide ouders 50 % zorgen houdt in dat de mogelijkheid dat een van de ouders 100 % werkt en niet zorgt eenvoudigweg niet bestaat, anders zou het alimentatieprobleem enz. weer komen. neen: in mijn voorstel staat het KIND voorop dat zorg krijgt van beide ouders, ongeacht de status van de relatie van de ouders. Idem voor de straf op het de andere ouder belemmeren van diens zorgtaak of het verzaken van de zorgtaak: hier staat ook het KIND voorop en diens ZORG!
VerwijderenIk begrijp het artikel van de heer Storms heel goed. Los van het feit of het in de praktijk inderdaad zo verdeeld zou moeten worden, vormt psychopathie, narcisme en anti sociale persoonlijkheid wel degelijk een ernstig probleem voor diegene die ermee te maken hebben. Hier ben ik er zelf 1 van. De omschrijving die de heer Storms geeft van de problemen die hierbij komen kijken is 200% correct.
BeantwoordenVerwijderenKun je wel schrijven dat men 'gewoon het kind voorop moet stellen'... maar als het zo simpel was hoefde niemand meer naar de rechter voor dergelijke zaken. Het is wishful thinking.. en dan zie ik liever dat iemand daadwerkelijk een oplossing zoekt. En die rust voor het gezin waar het kind in woont is in het belang van het kind. Een ouder met genoemde aandoeningen zal nooit zorgen voor rust. Er zitten erfelijke componenten in en als je wil dat je kind op het rechte pad blijft is die stabiele omgeving nu eenmaal belangrijk.
50-50 als verhouding is éen van de schetsen voor 'het perfecte huwelijk'. In de praktijk zijn ook andere verhoudingen die eveneens een perfect huwelijk opleveren. Het staats-communisme wil alles gelijkschakelen. Dat loopt mis als de overheid vaderlijke zorg voor grootbrengen naar vakopleiding, werk en inkomen onderwaardeert. Als vader onvoldoende zoet snoepgoed geeft, wordt hij door de staat voor alimentatie aangeslagen. Dat is een premie geven aan broedplaatsen voor de Wajong. Een meer houdbaar samenleven vraagt bezinnen op terugtreden van de huidige jeugdzorg en een professioneel plan voor teruggeleiden van de kinderen - die in de heksentijd zijn vervreemd - naar hun vader en een betere toekomst.
BeantwoordenVerwijderenEen vechtscheiding ontstaat mijns inziens door louter egoïsme van 1 ouder. Het zijn MIJN kinderen en denk maar niet dat je iets in te brengen hebt op het financiële na dan. Dit is mijn ervaring hiermee toen ik jaren geleden in een vechtscheiding belande. Er zijn allerlei artikelen die omgang zouden moeten borgen evenals informatieplicht en nog meer van dit soort (doorgaans vader) oudervriendelijke kreten. Het vervelende is echter dat de gemiddelde kostwinner en alimentatieplichtige zich geen advocaat kan veroorloven door deze alimentatieplicht om zich fatsoenlijk te kunnen verdedigen of te kunnen procederen tegen een dwarsliggende ouder. Toeval of niet, de gerechtigde kan, mijns inziens, veelal gratis procederen en hier begint de aanzet voor vechtscheidingen, in ons perverse "recht" systeem. Wie de uitspraken op jurofoon een beetje bijhoud zal het ongetwijfeld opvallen dat er inderdaad recht gesproken lijkt te worden door middel van boetes. Wie de (gefrustreerde) reacties leest ziet ervaringen van gefrustreerde ouders die soortgelijke uitspraken hebben gekregen maar waar de boetes niet konden worden geïnd. Van een kale kip kan je geen veren plukken nietwaar? Co ouderschap zou de basis moeten zijn bij elke scheiding met de werkelijke kosten gedeeld naar ratio van inkomen. Ik denk dat je vechtscheidingen met verschrikkelijk zinloze aflopen nooit uit zal kunnen bannen zolang 1 ouder in de praktijk alle gunsten heeft en de ander enkel de lasten zonder daadwerkelijke praktische rechten. Na 6 jaar zonder kinderen uit mijn eerste huwelijk kan ik enkel maar beamen dat de vader bewust overal buiten wordt gehouden bij alle "hulp" organisaties en instanties, de kinderen ontspoort zijn en als ze 18 zijn en er geen kinderbijslag, alimentatie ea kan worden geïnd en er een ziektekostenverzekering moet worden betaald, dan mogen ze naar vader toe.
BeantwoordenVerwijderenU heeft het goed begrepen, u heeft een juist beeld van de zaken! (Hoe triest ook) Ik weet er alles van vanuit mijn eigen 'vechtscheiding' die zo vreedzaam begon met 'moeder laat de ruimste omgang aan de andere ouder'..'(door de RvdK) 6 zittingen verder, moeder wenste geen omgangsregeling... de RvdK: 'DIT was ook de bedoeling van onze advisering' De Raad had mij dus 3 jaar lang voorgelogen.. Treurig is dat alle wetswijzigingen die al het gebruik van kinderen als wapen zouden moeten voorkomen, door rechters weer gedwarsboomd zijn (zie 'behoud gezag na scheiding'(1-1-1998) en zie 'Scheiding en blijvend ouderschap' ca. 2005... (zie www.peterprinsen.nl enkele artikelen) Door de rechters onderuit gehaald met het begrip 'hoofdverblijfplaats' en het beslissen dat de hoofdverblijf-ouder de beslissingen mag nemen.... en rechters vonden bijgevolg het 'eenhoofdig gezag' uit... te verkrijgen als beloning voor jarenlang omgangsfrustratie....Gelukkig is er nu een kentering die ik ook fout vind: zie bovenstaand artikel, waarbij de WETGEVER een einde kan maken aan al het gemarchandeer met kinderen onder kul-argumenten: maakt het voor een kind uit of ouders getrouwd zijn of niet? NEEN: GEEN ENKEL KIND wil van nature zijn of haar ouders kwijt.... (volgens 'kinderbeschermers' en rechters zouden er wel kinderen bestaan die behoefte hebben aan een ouder voor 1 uur/3 maanden of nog minder....)
VerwijderenAls je gezag hebt zonder omgang is dat ook een kreet die zo hol is als het maar kan. Gezag betekend niets in de praktijk voor een niet zorgende ouder. Mijn kinderen zijn, bijvoorbeeld, later naar scholen gegaan waar de schoolkeuze eenzijdig is genomen ondanks mijn gezag, ik wist van niets en moest mijn uiterste best doen om met uiterste inspanning iets te weten te kunnen komen over waar ze schoolden en hun voortgang want ja, verhalen over mishandeling ed. doen nou eenmaal wonderen in onze maatschappij. Zo simpel werkt het. Als er dan eindelijk een terechte uitspraak is of komt met bijvoorbeeld dwangsommen dan is dat eigenlijk lachwekkend omdat deze veelal nimmer kunnen worden verhaald. Gevolg is dus ongestraft en betaald kunnen blijven frustreren en de volledige eenzijdige zeggenschap over de kinderen. En hoogleraren en psychologen maar dik betaald onderzoek doen naar vechtscheidingen, alweer kassa daar waar de basis van deze ellende wordt vermeden.
VerwijderenOp naar het volgende drama waarna slapend Nederland weer even wakker schrikt en werkelijk niet kan begrijpen hoe je zo ver kan komen. Ik begrijp het wel alleen de liefde voor (ook) mijn kinderen hadden altijd de overhand over de kwade gedachten, gelukkig net als bij de meeste vaders.
Ik begrijp dat u het volledig eens bent met mijn idee, zoals bovenstaand! Dan komen de door u geschetste en 'juiste' problemen geheel niet meer voor!
VerwijderenHelemaal mee eens. Ook met meer zorgen door vaders. Ik heb zelf voor ~ 50% gezorgd vanaf +/- 4 weken na de geboorte, later jarenlang co-ouderregeling.
VerwijderenNa jarenlange verzinsels en manipulaties door moeder, procederen met toevoeging door moeder, uiteindelijk verzinsels en leugens van Bjz en meerdere volkomen imbeciele jeugdrechters heb ik mijn vaderschap aan de wilgen gehangen. Aangestuurd op gezagswijziging. Toedeloe, het is mooi geweest.
Ik heb ook geen plannen meer om mijn vaderschap weer op te pakken omdat ik er dan de idioten van Bjz en de imbecielen van de rechtelijke macht weer ´gratis´ bij krijg. Behalve misschien als de kinderen uit zichzelf krijsend van ellende op de stoep staan.
De ouderverveemding/psychische mishandeling gaat intussen gewoon door.
Het valt te vrezen dat eerst een Bjz medewerker of een jeugdrechter op gruwelijke wijze moet worden afgeslacht door een wanhopige ouder voordat de politiek de moed kan opbrengen om een deugdelijk systeem te ontwerpen met deugdelijke waarborgen voor beide ouders, én voor de kinderen.
Triest allemaal dat dit kan. Ik weet er zelf ook alles van: ook ik ben volledig ontouderd en stel niets meer voor... behalve voor betalen en het belangrijkste van alles: mijn DOCHTER zelf! (Is inmiddels 24 en vluchtte ooit voor har moeder naar mij toe....ondanks dat ze volgens de instanties zo geweldig gelukkig was daar...) Ik heb nog bijna dagelijks contact met haar en dat doet me grote vreugde! Ik probeer middels mijn voorstel in ieder geval een oplossing te bieden die eenvoudig, goedkoop én te handhaven is. Tot nu toe was de politiek in ieder geval niet geïnteresseerd om tot echte oplossingen te komen, wél om met schijnoplossingen te komen die de jeugdzorgindustrie méér werk (=geld) opleveren.
Verwijderen@Anoniem11 augustus 2014 17:07
VerwijderenIn Tilburg zijn al bedreigingen geuit en ook de ramen ingegooid. Het is een begin.
En die transitie is een giller, de politiek dekt zich in door de burgers om de tuin te leiden. De gemeentes doen namelijk NIETS zonder BJZ! Het soapje gaat gewoon door. Dat wordt straks ruiten ingooien van de gemeentehuizen whahaha (sorry, maar kan je het je inbeelden?)
Mijn ex zegt al jaren dat er tanks over de straten zullen rijden binnen enkele jaren, we verliezen onze kinderen aan en door hersenloze, gewetenloze en kille onmensen.
Dat vaders onderdrukt worden is inmiddels wel duidelijk.
Dat onschuldige vaders openlijk door gekken via andere mediabronnen gemanipuleerd en zwart gemaakt worden is ook duidelijk.
Wat is er dan NIET duidelijk als het gaat om een kind dat geen gebruik mag en kan maken van twee ouders en zijn/haar rechten?
Als moeder zijnde weet ik uit ervaring dat vaders uitstekende opvoeders ze zorgen voornamelijk voor rust en zekerheid. Ik zou zeggen; vraag het de kinderen zelf zonder moeders in de buurt. Schokkend wat kinderen beginnen te vertellen over de hersenspoeling van de moeders en andere mishandelende partijen zoals BJZ.
Het zijn ook zielige mensen die de verkeerde partij steunen, die mensen zijn geen ervaringsdeskundigen en hebben zelf geen oog voor de waarheid of kloppende details. Deze mensen zijn het niet waard om naar te luisteren.
Samen kind gemaakt, samen ervoor opdraaien, en zo hoort het! Kan kind niet met één van de ouders vinden, dan middenweg in overleg met kind. Een angstig kind naar die ouder laten gaan of daar (tijdelijk) laten wonen is dus geen optie.
Geachte mevrouw (reactie 12-08 03:34 ),
VerwijderenIk ben het voor 98% met u eens. Een klein puntje: wat u in de laatste regels aanhaalt speelt niet als het eens geheel afgelopen is met het gemarchandeer met kinderen en een kind vanaf geboorte beseft en ervaart:'mijn BEIDE ouders zorgen'. Die 'middenweg in overleg met het kind' is dan nooit aan de orde: kind wordt door beiden 50 % verzorgd. Bovendien: vanaf welke leeftijd laat u een kind mee-overleggen? Veel kinderen maken keuzen tégen zichzelf: zie bijvoorbeeld bij alcohol-tolerante ouders of strengere ouders... een dwarse puber van 15 zal gegarandeerd voor die ouder kiezen die drank toestaat en vooral rookt... Voor het kind is een 'strengere' ouder dan méér in zijn / haar belang!
Gaarne zou ik met u eens willen overleggen. (tel.: 0857-851342 of 06-33109214)
Als ik de verhalen van de vaders lees dan moet ik zeggen dat er een zekere vorm van sadistische jeugdzorg al in huiselijke situaties afspeelt. In vele gevallen zijn het de moeders die 'weten' dat ze voor het maken van bombarie alle voordelen krijgen van rechters en andere meelopers.
BeantwoordenVerwijderenDe kinderen ... daar hebben ze lak aan! En vader?
Er zijn natuurlijk ook moeders die dezelfde problemen meemaken als vaders, weliswaar minder (vader zakenman die kinderen toe-eigent tijdens scheiding en moeder uit het gezag laat zetten waardoor moeder doordraait)
Wat u zegt is grotendeels waar: er zijn inmiddels rechters aan het wakker worden, die juist omwille van het feit dat moeders alles doen om vaders zwart te maken en te 'diskwalificeren' de kinderen uiteindelijk aan vaders toewijzen... Als dat gebeurt loopt meteen heel FaceBook vol met verhalen over 'onterechte UHP' en scheldkanonnades tegen vaders... Vooral ongefundeerd, maar dat zeggen die moeders er niet bij: men wil via FB- support het gelijk' halen... Het treurige is dat de FB lezers maar de 'halve waarheid' te horen krijgen: die van moeder en vooral niet doen aan 'waarheidsvinding', maar met de stroom mee roepen,klagen, jammeren, schelden enz. enz....(zie recentelijk wat ik beschrijf in mijn artikel 'De vechtscheiding, uw ex is gek'!
VerwijderenEindelijk worden ze wakker.
VerwijderenHet begint ook wel beschamend te worden dat rechters publiekelijk en met feiten onderbouwd voor imbecielen worden uitgemaakt.
Er zijn intussen zoveel feiten openbaar gemaakt dat je hele 'bloem'lezingen kan samenstellen na een middagje googelen.
Neem alleen de kwestie Yunus. Zelfs als de rechter de kans krijgt om de weerzinwekkende overheidsmisdaad van het aantoonbaar onterechte uhp-kind ongedaan te maken wordt die kans niet benut.
Dat gewone burgers wat moeite hebben met het bewaken van de eigen objectiviteit is niet vreemd.
Aangezien rechters in jeugdzaken steeds weer diezelfde moeite demonstreren is er reden tot grote zorg: als rechters stelselmatig disfunctioneren is het eind van de beschaving in zicht.
Er mist nog een artikel aan uw voorgestelde wet, namelijk:
BeantwoordenVerwijderenDe ouder die willens en wetens de zorg voor het kind verzaakt, afspraken niet nakomt, belooft de kinderen te komen halen en vervolgens niet komt opdagen, kortom, het kind niet WILLEN verzorgen, dient gestraft te worden met het ontnemen van de ouderlijke macht.
Daarbij aangetekend dat dit NIET betekent dat die ouder dan ook niet meer (financieel) verantwoordelijk is voor het kind. Kindje maken, kindje betalen.
Geachte DD,
VerwijderenHet staat er wél wat u met meer woorden zegt dan noodzakelijk: zie mijn voorgestelde artikel voor het WvSr: "De ouder die een ouder hindert in zijn of haar zorgtaak ten aanzien van de kinderen dan wel zijn of haar zorgtaak verzaakt, wordt bestraft met (strafmaat…) en ontneming van het ouderlijk gezag.". Wat u aanhaalt is namelijk 'verzaken zorgtaak'! Over geld: als beiden zorgen, betalen ook beiden en niet slechts één ouder betalen (en vaak kind niet zien) en de andere ouder zorgen + alle leuke dingen die kinderen ook brengen!
Raad voor de Kinderbescherming had en heeft de taak kinderen te beschermen tegen alle soorten geweld en uitbuiting. Waarom doen ze niets als blijkt dat een uit huis geplaatste kind in een Jz instelling/gevangenis mishandeld wordt? Omdat er een gerechtelijk bevel is uitgegeven dat het kind nu aan geweld blootgesteld mag worden? Kind kansloos en levenslang gebrandmerkt, ouders kansloos en in ruzie met elkaar.
BeantwoordenVerwijderenDe mishandelingen komen dus niet alleen voor in het gezin of bij gescheiden of nog in scheiding zijnde vaders en moeders.
U heeft gelijk, ik schreef er al een artikeltje over: mishandeling én misbruik komt véél meer voor buiten gezinnen als er in, sterker nog: 'seksueel misbruik is structureel in de jeugdzorg', aldus het rapport van de commissie Samson!
VerwijderenDe overheid wilde 'iets' doen. en heeft een ondeugdelijk systeem ingericht dat is gericht op het opleggen van een maatregel.
VerwijderenDat is iets anders dan het kind beschermen!
Het gaat dus helemaal niet om bescherming, maar om 'iets' gedaan te hebben.
Pervers.
Aangezien al vaker is gebleken dat zo'n 2/3e van de jeugdzorgbemoeienis geen effect of negatief effect heeft, kan er op de totale maatschappelijke kosten van de jeugd'zorg' ad 4 mrd gemakkelijk 3 mrd bezuinigd worden.
BeantwoordenVerwijderenDat kan dan 2 mrd bijdrage leveren aan defensie t.b.v. Oostgrenzen EU en 'peace'keeping in het Midden Oosten, en nog eens 1 mrd binnenlandse bezuiniging.
En de bonus is een enorme vermindering van NB Nederlandse onrechtmatige overheidsterreur t.a.v. NB Nederlandse kinderen en ouders, en een enorme vermindering van bijkomende schade a.g.v. verminderde arbeidsproductiviteit en weer nieuwe hulpverlening aan de door Bjz cs beschadigde kinderen en ouders.
Deal?
deze J. Storms praat niet zomaar uit zijn mouw. Hij begrijpt de mechanisme van psychopathie en ik hoop dat nog vele anderen zullen volgen. Het is een proces van bewustwording helaas kan het niet snel genoeg gaan aangezien het zoveel kinderen en partners meesleurt in de ellende.
BeantwoordenVerwijderenEn dan alle gescheiden ouders een psychiatrisch etiket opplakken? Worden er dan minder kinderen ontouderd? Ca. 1990 werden in geval van vechtscheiding 90% vader ontdaan van hun kinderen, nu is dat ca. 80%, meestal op vraag van de moeders, gesteund door de Kinderbescherming en rechterlijke macht. Dit overigens terwijl uit de wetenschap blijkt dat kinderen die bij vaders blijven vaak veel beter af zijn en het opgroeien zonder vader juist zeer schadelijk blijkt, met name op de lange duur.
VerwijderenIk hoop dat het eens ophoudt met het plakken van etiketen met allerlei psychiatrische 'diagnoses', laten we nu eens accepteren dat iedere mens gewoon anders is, DAAR gaat het om!
Nico Mul