In Amsterdam
kwamen eind 2012 de Ouder-Kindadviseurs uit een of andere mouw rollen.
Ongeacht wat
ouders er van vinden komt die er,76 MILJOEN euro is er al voor uitgetrokken.
Wat ouders
hier van vinden is volstrekt irrelevant, wat rechtsbescherming betreft ook,
opvoeding komt aan de Staat toe… volgens Amsterdamse gemeenteraad en wethouder
Pieter Hilhorst.
Hier onder ziet u een bezwaarschrift dat gewoonweg via de postkamer 'kwijt' raakt en hoe vervolgens kritische burgers aan de kant gezet worden. Kritiek wordt niet GEDULD, de Ouder-Kindadviseur MOET er komen…(en de Amsterdamse burgers mogen het betalen ook nog!)
Hier onder ziet u een bezwaarschrift dat gewoonweg via de postkamer 'kwijt' raakt en hoe vervolgens kritische burgers aan de kant gezet worden. Kritiek wordt niet GEDULD, de Ouder-Kindadviseur MOET er komen…(en de Amsterdamse burgers mogen het betalen ook nog!)
Pieter
Hilhorst is WET HOUDER, een functie die naar ik vermoed inhoud dat hij de WET
respecteert en deze ook beHOUDt voor de burgers van de stad waar hij WETHOUDER
is. Mocht zijn juridische kennis te kort schieten:
Ik geef even wat bijscholing:
IVRK, art. 18: Opvoeding van kinderen is primair aan de ouders.
Ik geef even wat bijscholing:
IVRK, art. 18: Opvoeding van kinderen is primair aan de ouders.
IVRK art. 5:
De ROL van OUDERS dient door de staat gerespecteerd te worden.
IVRK art. 9:
Ieder kind heeft het recht om bij zijn ouders op te groeien.
IVRK art.
24: Een kind heeft het recht op de hoogste mate van zorg.
EVRM art.8: Het gezinsleven en de privacy van een gezin dient gerespecteerd te worden. Kinderen hebben het recht om bij hun ouders op te groeien.
WbP (Wet
bescherming persoonsgegevens): geeft een ieder het recht op inzage/ correctie
en afschrift van zaken die over hem of haar in bepaalde dossiers aanwezig is.
De
Ouder-Kindadviseur gaat alle hier boven genoemde rechten, buiten welk
rechterlijk oordeel dan ook, schenden:
- U mag niet
meer zelf bepalen hoe u uw kinderen opvoed.
- De 'zorg'
is die van maatschappelijk en sociaal werkers, nog niet eens een echte arts,
kinderpsychiater of psycholoog wordt geconsulteerd: de Ouder-Kind-adviseur gaat
uitmaken welke 'zorg' uw kind nodig heeft…
- De
privacy: de Ouder-Kindadviseur gaat privé zaken van gezinnen bespreken met
wijkteams enz enz. zonder ouders er bij, waar slaat hij zijn 'informatie' op?
Hebben ouders inzage in de door de Ouder-Kindadviseur opgeslagen informatie?
Hoe zit het met het recht op inzage / correctie in de door de
Ouder-Kindadviseur aangelegde dossiers?
Conclusie:
De
gemeenteraad van Amsterdam met als hier verantwoordelijke wethouder zet
wetgeving aan de kant zonder enig oordeel van een rechter. Hij doet zijn naam
als 'WET HOUDER' geen eer aan!
O ja, beste
belastingbetalende inwoners van Amsterdam, wilt u in uw huishoudbudget van
volgend jaar alvast ca. 100 € reserveren voor uw 'Ouder-Kindadviseur'?
Het begint
met een tijdig ingediend bezwaarschrift:
Bezwaarschrift aan de Gemeenteraad, Regioraad van Amsterdam en wethouder Pieter Hilhorst .
Bezwaarschrift aan de Gemeenteraad, Regioraad van Amsterdam en wethouder Pieter Hilhorst .
Regioraad
Amsterdam
Weesperstraat
111
1018 VN
Amsterdam
Bezwaarschrift
aan de gemeenteraad, Regioraad van Amsterdam en wethouder Jeugd en Onderwijs
Pieter Hilhorst
Betreft: 1.
De ouder/Kindadviseur twee weken na de geboorte van je kind op bezoek.
2. De Ouder/Kindadviseur op de voorschool en het basisonderwijs.
2. De Ouder/Kindadviseur op de voorschool en het basisonderwijs.
De
veronderstelling bij deze maatregel, is dat ouders in Amsterdam in meerderheid
een gevaar zouden vormen voor hun eigen kind, waarbij zij niet worden geacht
zelfstandig hulp te kunnen inschakelen bij eventuele opvoedingsvragen, want
anders kan een collectieve maatregel als deze, die zo privacyschendend en
verdachtmakend is, niet worden gerechtvaardigd.
Er dient
door de gemeente Amsterdam uitleg gegeven te worden waarop zij zich baseert,
dat het niet als normale regel kan gelden dat ouders via hun huisarts,
consultatiebureau, opvoedpoli, of hun eigen sociale netwerk, zelf naar
antwoorden zoeken bij de meeste opvoedvragen.
Juridische
dreiging
De
Ouder-Kindadviseur is door de connectie met jeugdzorg ook nog eens een
juridische bedreiging voor de gezinsintegriteit, wegens de verhulde
mogelijkheid van gedwongen opvoedmaatregelen, waar Waarheidsvinding geen vereist
bestanddeel uitmaakt van het daarbij horende informantenonderzoek. Hierdoor
dreigen veel (jonge) gezinnen die geen noemenswaardige problemen kennen, door
de doorgeslagen preventiezucht van de gemeentelijke overheid
(kindermishandeling) onterecht met dit juridische kader in aanraking te komen.
Voorlichting
over de rechtspositie van ouders, indien zij met ‘dwang’ en ‘drang’ te maken
krijgen, schiet ernstig tekort. Het positieve beeld van gezinsondersteuning en
advies, heeft een schaduwzijde die sterk onderbelicht blijft.
Ouders in
Amsterdam hebben het recht om te weten dat vrijwillige hulp en advies,
gemakkelijk kan worden omgezet naar gezinsbemoeienis met een meer verplichtend
karakter, waarbij meningsverschillen tussen ouder en hulpverlener automatisch
lijken te worden opgevat als pedagogische onbekwaamheid aan de kant van de
opvoeder. Zo leert de ervaring met het huidige jeugdzorg, op welke leest dit
plan geschoeid is. Rust eenmaal de verdenking op een ouder/gezin, dan blijft er
van de beloofde samenwerking niet veel meer over. En omdat hulp in het
gedwongen kader valt onder de verantwoordelijkheid van de rechter, die zich in
de meeste gevallen geheel en al laat leiden door de mening van de
jeugdbeschermer (Als professional is deze per definitie geloofwaardiger dan
ouders.) zullen ouders tevergeefs bij de gemeente aankloppen, als zij via dit
Ouder-Kindadviseur traject in de problemen komen.
Gemeente
Amsterdam zet de fuik…
De gemeente
Amsterdam zet hiermee de deur open voor het blootstellen van talloze gezinnen
aan een mishandelingsverdenking die vanwege de zeer ruime definitie van die
term (waaronder ook het begrip ‘verwaarlozing’ valt) dat men hier welhaast
alles onder kan verstaan, variërend van te streng zijn, te toegeeflijk zijn, te
weinig vriendjes, vlekken op de kleding, thuis een andere taal spreken,
verkeerd broodbeleg, spinnenweb aan de muur, tot stemverheffing naar het kind,
waardoor gezinnen onnodig gecriminaliseerd kunnen worden in een veronderstelde
hulpverleningssetting. Een hulp die meer weg heeft van een gecamoufleerd
onderzoek naar kindermishandeling, waarvan de dit jaar in te voeren Meldcode
kindermishandeling op scholen, het zoveelste voorbeeld is van de obsessie
hiermee bij de overheid. Kort gezegd, ouders zijn hun kind(eren) sneller kwijt
dan ze kunnen vermoeden.
Tot nu toe
liepen ouders dit gevaar alleen als er een melding over ze werd gedaan wegens
een vermoeden van kindermishandeling, of wanneer men in naïviteit zelf
bij jeugdzorg voor vrijwillige hulp had aangeklopt. Veel mensen zullen zich
erover verbazen hoeveel ouders zich door jeugdzorg bedrogen voelen, daar zij
nooit de hulp hebben gekregen waar zij om gevraagd hadden, maar wel de
vernedering van een Onder Toezicht Stelling, waar jeugdzorg ruim €7.000 per
kind, per jaar voor ontvangt. Of zelfs het drama van een uithuisplaatsing
(minimaal €30.000 per kind, per jaar voor jeugdzorg) en jarenlange juridische
ellende, kind en ouderbeschadigend.
Goede
bedoelingen
Met het plan
van de Ouder-Kindadviseurs wat de ‘goede bedoeling’ heeft van preventie,
waardoor in theorie problemen in gezinnen niet hoeven te escaleren en het
aantal gedwongen maatregelen zou kunnen worden teruggebracht, wordt
tegelijkertijd een situatie gecreëerd waarbij ouders zonder een zorgmelding al
direct aan het juridische gevaar worden blootgesteld. Als de relatie tussen de
Ouder-Kindadviseur en ouders spaak loopt, wat daarvan ook de oorzaak mag zijn,
ligt de schuldvraag automatisch bij de ouders.
Het in jaren
opgebouwde dossier dat de Ouder-Kindadviseur over het gezin heeft bijgehouden
is van een omvang en precisie dat een AMK-medewerker zijn vingers erbij af zou
likken. Als het tot een rechtszaak over de voogdij komt, hebben ouders die bij
voorbaat verloren, aangezien ze onwetend en vrijwillig hebben ingestemd met het
Ouder-Kindadviseur traject.
Van
hulpvragers worden zij getransformeerd tot ‘hulpweigeraars’ (tevergeefs
aandringen op diagnostisch onderzoek) en dat is voor jeugdzorg kassa! Het
meedoen aan het Ouder-Kindadviseur traject, heet vrijwillig te zijn, maar net
als het weigeren van het verlenen van toestemming voor een informantenonderzoek
van AMK of de Raad voor de Kinderbescherming, laadt de ouder indien deze
in het traject geen heil ziet, automatisch de verdenking op zich. Dit is een
dubbele binding; werk je als ouder mee met het Ouder-Kindadviseur traject dan
loopt je gezin juridisch gevaar en werk je er niet aan mee, dan ben je
automatisch verdacht.
Dit
Procrustesbed wordt u ongevraagd aangeboden door de gemeente Amsterdam. De
gemeente Amsterdam dient zich, indien dit onzalige plan doorgang vindt, zeer
gedetailleerd te verantwoorden over de bevoegdheden van de Ouder-Kindadviseur
en daar expliciet uitleg over te geven aan ouders. En aan te geven wat de
rechtspositie van ouders is en niet vaag te blijven op dit punt, onder het mom
van ‘voorlopigheid’, omdat het nog maar de vraag is of dit hele plan de
wettelijke toetsing kan doorstaan.
Bezuinigen
op het kind
Ouder-Kindadviseurs zijn geen universitair geschoolde personen. Ze hebben geen specialistische kennis en missen dus de vaardigheid om opvoedingsvragen te onderscheiden van kindeigen problematiek, en zouden daarom nooit de drangbevoegdheid moeten krijgen. Dit is precies de constructie die bij jeugdzorg, waar de universitair geschoolde gedragswetenschapper het kind vaak ook niet zelf onderzoekt, maar afgaat op de speculaties van de lager opgeleide gezinsvoogd. De ellende die dat teweeg brengt mag inmiddels als algemeen bekend worden beschouwd, al zijn er nog schrikbarend veel bestuurders die klachten van ouders hierover als ‘indianenverhalen’ beschouwen.
Ouder-Kindadviseurs zijn geen universitair geschoolde personen. Ze hebben geen specialistische kennis en missen dus de vaardigheid om opvoedingsvragen te onderscheiden van kindeigen problematiek, en zouden daarom nooit de drangbevoegdheid moeten krijgen. Dit is precies de constructie die bij jeugdzorg, waar de universitair geschoolde gedragswetenschapper het kind vaak ook niet zelf onderzoekt, maar afgaat op de speculaties van de lager opgeleide gezinsvoogd. De ellende die dat teweeg brengt mag inmiddels als algemeen bekend worden beschouwd, al zijn er nog schrikbarend veel bestuurders die klachten van ouders hierover als ‘indianenverhalen’ beschouwen.
Het is
ronduit krankzinnig dat deze van jeugdzorg afkomstige Ouder-Kindadviseur in
plaats van de ouders gaat bepalen of een kind recht heeft op specialistische
zorg. Hier laat men niet het recht van het kind prevaleren op de hoogst
mogelijke mate van gezondheidszorg (IVRK24), maar het kostenplaatje voor de
gemeente, dat behalve ondeskundigheid ook nog eens allerlei juridische
verwikkelingen in de hand kan werken.
Ouders die hulp hebben gezocht bij een instantie als de Opvoedpoli hebben nooit het gehijg in hun nek gevoeld van een juridisch dwangkader en werden sneller en beter geholpen dan bij Bureau Jeugdzorg.
Ouders die hulp hebben gezocht bij een instantie als de Opvoedpoli hebben nooit het gehijg in hun nek gevoeld van een juridisch dwangkader en werden sneller en beter geholpen dan bij Bureau Jeugdzorg.
Jeugdzorg de
monopolist
Daarbij doet
het geheel erg monopolistisch aan en komt het in het geheel niet tegemoet aan
de oorspronkelijke bedoeling van de transitie die in 2015 gerealiseerd moet
worden, van het stimuleren van concurrentie tussen verschillende
zorgaanbieders. Dit met het oog op prijs-en kwaliteitverhouding, die zou moeten
verbeteren door de transitieplannen.
Gemeente
Amsterdam bezint eer u begint…
Het is
voorstelbaar dat de wegbezuinigde jeugdzorgwerkers ergens anders geplaatst
moeten worden, maar bespaar de ouders in Amsterdam alstublieft deze
Ouder-Kindadviseur verkleedpartij, die uiteindelijk meer kwaad zal doen dan
goed.
De
ouderschapsintegriteit wordt met dit plan ondermijnt, omdat uit wordt gegaan
van de onbekwaamheid en hulpweigering van de meest problematische gezinnen,
welke wordt geprojecteerd op alle ouders in Amsterdam. Hiermee ontstaat
onnodige overheidsbemoeienis, miskenning van de pedagogische kwaliteiten van de
gemiddelde ouder, het buitenproportioneel focussen op mishandelinggevaar en
verlaging van de kwaliteit van de jeugdhulpverlening, omdat veel deskundigen
buiten jeugdzorg om worden gepasseerd of buiten spel gezet
(huisarts,Opvoedpoli, Home-Start, etc) vanuit financiële motieven.
Hierbij
verzoek ik u dringend het Koersbesluit ‘Om het Kind’ weg te stemmen, daar het
niet in het belang is van ouders en kinderen.
Ranada van
Kralingen
Lid
Ondersteuningsplanraad Amsterdam
Deze brief
zal tevens aangetekend verzonden worden.
Antwoord van
de Gemeente Amsterdam:
(GEEN
ANTWOORD!)
De zitting
van de gemeenteraad op 15 mei 2013: de brief was er niet…..'toevallig kwijt'…
Jeugdzorg
Dark horse schreef:
Geachte
Raadsleden,
Vanmiddag was ik op de publieke tribune aanwezig en tot mijn schrik zag ik dat bij de ingekomen stukken het bezwaarschrift van Jeugdzorg Dark horse niet op de lijst stond.
Ik verzoek u deze brief alsnog in te brengen. Ik volg de vergadering nu live-stream.
Dit is een schande voor de rechten van de burgers.
Was het bezwaarschrift te pijnlijk en te kritisch voor de wethouder Pieter Hilhorst?
Ranada van Kralingen
Jeugdzorg Dark horse
Vanmiddag was ik op de publieke tribune aanwezig en tot mijn schrik zag ik dat bij de ingekomen stukken het bezwaarschrift van Jeugdzorg Dark horse niet op de lijst stond.
Ik verzoek u deze brief alsnog in te brengen. Ik volg de vergadering nu live-stream.
Dit is een schande voor de rechten van de burgers.
Was het bezwaarschrift te pijnlijk en te kritisch voor de wethouder Pieter Hilhorst?
Ranada van Kralingen
Jeugdzorg Dark horse
Het verhaal
gaat verder met een officieel bezwaar op het gewoonweg negeren van de burger:
Van:
|
Ranada van
Kralingen (ranada1967@hotmail.com)
|
Verzonden:
|
vrijdag 17
mei 2013 9:49:46
|
Aan:
|
j.danenberg@amsterdam.nl (j.danenberg@amsterdam.nl)
|
Op 16 april 2013 heb ik op rechtsgeldige wijze een bezwaarschrift verstuurd naar de gemeenteraad van Amsterdam. Deze brief is aangekomen. Ik heb hiervoor een ontvangstbevestiging mogen ontvangen van uw zijde.
Op 15 mei was ik aanwezig tijdens de Raadsvergadering van de gemeenteraad waar het Koersbesluit 'Om het Kind' op de agenda stond. In de brief mij toegezonden staat dat mijn bezwaarschrift op de lijst met ingekomen stukken zou staan, dat is niet gebeurd.
Ik stel daarom ook voor om uw besluit derhalve te herzien aangezien mijn democratisch recht is geschonden en deze handelswijze niet in overeenstemming is met behoorlijk bestuur.
Indien dit niet tot de mogelijkheden behoort ben ik helaas genoodzaakt de juridische weg te volgen.
Ik hoop dat dit laatste niet nodig zal zijn.
In afwachting van uw antwoord.
met vriendelijke groet,
Mevrouw Ranada van Kralingen
Gezien het
stilzwijgen van de gemeente Amsterdam volgt dit bericht aan de
gemeenteraadsleden:
Aan: de
voorzitter van de Commissie Jeugd, ICT en Financiën (JIF),
Geachte heer Jager (en meneer Tonningen van de Griffie),
Graag wil ik u onze brief sturen die wij medio april (aangetekend) verstuurden naar zowel de Gemeenteraad als naar DMO (t.a.v. Rutger Hageraats). Het betreft een brief waarin wij - vanuit het standpunt van Amsterdamse ouders die in aanraking zijn (gekomen) met jeugdzorg - onze bezwaren hebben geuit tegen het Koersbesluit "Om het Kind" waartoe op de laatste raadsvergadering (15/16 mei) door de Gemeenteraad is besloten.
Er staan veel goede dingen in de voornemens van de gemeente, maar met name de 'tsunami' (500!) aan regisseurs die er moeten komen, baart ons grote zorgen. Wij zijn bang dat het een herhaling wordt van Bureau Jeugdzorg, dat nu juist de aanleiding was om de zorg voor de jeugd te decentraliseren, zodat gemeenten het beter en dichter bij de mensen kon gaan doen.
Wij zitten niet te wachten op regisseurs en indiceerders, maar op deskundige hulpverleners, die ook de regie opnemen voor de hulp en steun aan een (complex) gezin.
Geachte heer Jager (en meneer Tonningen van de Griffie),
Graag wil ik u onze brief sturen die wij medio april (aangetekend) verstuurden naar zowel de Gemeenteraad als naar DMO (t.a.v. Rutger Hageraats). Het betreft een brief waarin wij - vanuit het standpunt van Amsterdamse ouders die in aanraking zijn (gekomen) met jeugdzorg - onze bezwaren hebben geuit tegen het Koersbesluit "Om het Kind" waartoe op de laatste raadsvergadering (15/16 mei) door de Gemeenteraad is besloten.
Er staan veel goede dingen in de voornemens van de gemeente, maar met name de 'tsunami' (500!) aan regisseurs die er moeten komen, baart ons grote zorgen. Wij zijn bang dat het een herhaling wordt van Bureau Jeugdzorg, dat nu juist de aanleiding was om de zorg voor de jeugd te decentraliseren, zodat gemeenten het beter en dichter bij de mensen kon gaan doen.
Wij zitten niet te wachten op regisseurs en indiceerders, maar op deskundige hulpverleners, die ook de regie opnemen voor de hulp en steun aan een (complex) gezin.
Dus niet
weer een circus van Multidisciplinaire overleggen (wijkteams), professionele
‘samenscholing’ over de hoofden van ouders heen. Ditmaal met doorverwijzing van
ouders en jongeren in de buurt: voor je het weet krijgen we zo een politiestaat,
zoals prof. Micha de Winter nog deze week stelde in de Volkskrant (21-05-2013).
Ouders krijgen ook in uw Koersbesluit, geen keuze en hen wordt de regie uit
handen genomen.
De
OuderKind-adviseur is als een duur restaurant zonder gasten. Het kost alleen al
aan regie zo’n 35 miljoen euro. En dan heb je nog niets, geen enkel kind of
gezin. Ik voorspel u dat dit net zo’n grote flop wordt als de CJG’s of de OKC
in Amsterdam. Het is namelijk oude wijn in nieuwe zakken en dat weten ouders.
Die 35 miljoen wordt vergieterd en komt niet ten goede aan het gezin, zoals de
bedoeling zou moeten zijn. Er komen meer regisseurs dan dat er straks Multi
Probleem gezinnen zijn. Het is zoals Mechtild Rietveld beschrijft in haar
column op Binnenlands Bestuur: http://www.binnenlandsbestuur.nl/sociaal/opinie/columns/mexicaans-leger-en-zorgmarktplaats.9012917.lynkx
Er zijn
straks meer regisseurs dan gezinnen met opvoedproblemen! Pure geldverspilling
dus.
Wij vinden dit bevoogding. Ook zijn wij beducht voor de SamenDoenTeams, die vergaande bevoegdheden krijgen. Wij ervaren dat als 'ondertoezichtstelling tot 18 jaar', maar dan zonder tussenkomst van de rechter. Weet, dat veel ouders, zeker allochtone ouders, zeer bevreesd zijn voor de bemoeizucht van zulke 'teams' die zelf geen deskundige hulp kunnen geven. Ouders worden zo nog meer zorgmijders en dat was nu juist niet de bedoeling!
Onze brief van april jl. is helaas vermalen in de bureaucratie: hij is aangekomen bij de Postkamer (DIV) en toen naar DMO gestuurd. Wij hadden van de Postkamer een brief gekregen dat deze brief bij de Ingekomen Stukken voor de raad van 15/16 mei zou worden gevoegd.
Wij vinden dit bevoogding. Ook zijn wij beducht voor de SamenDoenTeams, die vergaande bevoegdheden krijgen. Wij ervaren dat als 'ondertoezichtstelling tot 18 jaar', maar dan zonder tussenkomst van de rechter. Weet, dat veel ouders, zeker allochtone ouders, zeer bevreesd zijn voor de bemoeizucht van zulke 'teams' die zelf geen deskundige hulp kunnen geven. Ouders worden zo nog meer zorgmijders en dat was nu juist niet de bedoeling!
Onze brief van april jl. is helaas vermalen in de bureaucratie: hij is aangekomen bij de Postkamer (DIV) en toen naar DMO gestuurd. Wij hadden van de Postkamer een brief gekregen dat deze brief bij de Ingekomen Stukken voor de raad van 15/16 mei zou worden gevoegd.
Toen we op
15 mei op de publieke tribune zaten en de agenda nakeken, ontbrak onze brief.
De medewerker van de Griffie heeft toen uitgezocht wat er aan de hand was. Hij
vertelde dat de Postkamer de brief per ongeluk naar DMO heeft gestuurd. Deze
heeft nog niet gereageerd, ook al heeft die nu de brief dubbel (aangetekend)
gekregen!
Wij
betreuren dit zeer en daarom vragen wij rechtstreeks uw aandacht. We hadden
gehoopt dat de raad zou besluiten ons raadsadres met het (concept)antwoord op
de agenda van uw Commissie JIF te zetten, maar dat is nu te laat.
Verder
pleiten wij ervoor dat de wethouder positief reageert op een voorstel van een
aantal jeugdzorgorganisaties (en ook de GGD), genaamd 'SAM', op initiatief van
de Opvoedpoli. Dit voorstel is/wordt nu ingediend en behelst dat er een website
komt waarop allerlei hulpverleners met hun specialisme, dus los van hun
managers en organisaties, hun diensten aanbieden en waarbij ouders en jongeren
zelf kunnen kiezen met wie ze hun zorg willen delen. Zo komt er een goede match
tot stand, wat cruciaal is bij de zorg. Ouders zijn de meest bevlogen
regisseurs van hun kinderen en behoeven in sommige gevallen steun daarbij, maar
niet een plaatsvervangend regisseur die niet eens zelf hulpverlener is.
De 500 regisseurs die u in dienst wil nemen, kosten al gauw zo'n 35 miljoen
euro. Dat kunt u zich echt besparen.
Wij hopen dat u onze brief plus deze inleiding nog wilt agenderen voor de zomer. Wij kunnen dan ook inspreken en wellicht geeft het voor uw commissie weer meer inzicht vanuit de blik van uw burgers. De ouders die te maken hebben met jeugdzorg en waarvoor u dit allemaal doet.
Wij hopen dat uw griffier, de heer Tonningen, deze brief aan u voorgeleidt zodat u als voorzitter kunt beslissen wat u ermee doet. Daarom deze e-mail ook naar u in cc.
Hoogachtend,
Wij hopen dat u onze brief plus deze inleiding nog wilt agenderen voor de zomer. Wij kunnen dan ook inspreken en wellicht geeft het voor uw commissie weer meer inzicht vanuit de blik van uw burgers. De ouders die te maken hebben met jeugdzorg en waarvoor u dit allemaal doet.
Wij hopen dat uw griffier, de heer Tonningen, deze brief aan u voorgeleidt zodat u als voorzitter kunt beslissen wat u ermee doet. Daarom deze e-mail ook naar u in cc.
Hoogachtend,
Ranada van
Kralingen
From: jeugdzorg-darkhorse@hotmail.com
To: Gemeenteraad Amsterdam
Subject: De stem van burgers van geen belang!
Date: Sun, 19 May 2013 15:04:56 +0200
Aan: j.danenberg@amsterdam.nl
De Ouder-Kindadviseur
Dit plan, waar iedere ouder in Amsterdam mee te maken krijgt, is afgestemd op de minst ontwikkelde ouders en de zogenaamde hulpweigeraars. Omdat er niet wordt ingezoomd op een specifieke probleemgroep, worden nu alle... ouders van Amsterdam gezien als potentiële kindermishandelaar.
De signalering van kindermishandeling is volledig doorgeslagen en daarmee dreigen we in een sociale dictatuur terecht te komen, waarin hulp niet wordt aangeboden maar opgedrongen. Daarbij is het niet van belang wat ouders willen, maar wat een wijkzorgteam vindt dat nodig is.
Al twee weken na de geboorte van je kind komt er een O&K op bezoek. Niet om advies te geven, zoals men het wil doen voorkomen, maar primair om kindermishandeling op te sporen. Het zorgsysteem dat men voor ogen heeft, is een totalitair plan dat de ouderschapsintegriteit van de gemiddelde normale ouder, die zelf weet wanneer en waar hulp en advies te vragen, volledig ondermijnt.
Waarom is het niet voldoende dat ouders hun vragen kunnen stellen aan het consultatiebureau, de huisarts, vrienden en familie, het internet, boeken over opvoeding, of de opvoedpoli? Dit kan allemaal op vrijwillige basis en op eigen initiatief bij mensen die normaal ontwikkeld zijn.
Daarvoor is het niet nodig een opgelegde vorm van hulpverlening te organiseren, afgestemd op de onderlaag van de samenleving, die ook nog eens zeer risicovol is, omdat het plan voor de Ouder en Kindadviseurs op de leest van Bureau Jeugdzorg geschoeid is en dus in verband staat met het juridische kader en gedwongen hulpverlening.
Dat wordt problemen zoeken waar ze niet zijn en met de onzorgvuldige werkwijze waar jeugdzorg om bekend staat, vol speculaties, vermoedens en geen waarheidsvinding, zullen er juist meer ‘verdachte’ zaken gevonden worden. Nog meer onterechte uithuisplaatsingen en ondertoezichtstellingen zullen het gevolg zijn, wat alleen maar meer geld gaat kosten.
Wie een kijkje neemt op internet ziet alle ellende die vermoedens, onderbuikgevoelens en insinuaties van jeugdbeschermers teweeg brengt. Normale ouders weten heel goed waar ze voor hulp moeten aankloppen. Waarom moeten die nodeloos aan zo’n regime worden onderworpen?
Dit systeem is ontworpen voor zwakbegaafden en hulpweigeraars. Het verkracht de privacy en infantiliseert de burger.
De Ouder-Kindadviseur moet precies dezelfde taak uitvoeren die 12 jaar geleden bedacht was voor de jeugdzorg-casemanager, en dat is ook één groot fiasco geworden.
Talloze onterechte UHP’s en voortslepende Onder Toezicht Stellingen met alle stress van dien voor het gehele gezin. Hele families worden uit elkaar gereten. Er is niets aan ouders gevraagd. De Ouder-Kind-adviseur wordt gewoon door de strot geduwd door de gemeente Amsterdam.
Als je in dit systeem met de O & K’s van de OTS af bent, wordt er teruggeschaald naar het Samen Doen Team en uiteindelijk naar de Ouder-Kindadviseur, waardoor je nog steeds onder curatele staat van een HBO geschoolde (niet universitaire) jeugdzorgwerker zonder controle van een rechter. Dit wordt door jeugdzorgcritici een Spook-OTS genoemd. Officieel heb je geen ondertoezichtstelling meer, maar ze kunnen er eindeloos mee dreigen. Het is vernederend en paternalistisch. Om niet te zeggen, communistisch.
Het invoeren van 500 Ouder-Kindadviseurs in Amsterdam is daarom een zeer slecht en ongezond plan. Ouders zijn in het huidige familierecht vaak al volkomen rechteloos. De kinderrechter toetst niet voldoende en gaat af op rapportages van jeugdzorg, die te zeer de nadruk leggen op gevaar en te weinig op de ontwikkelingsmogelijkheden. Daarbij verwijzen ze slecht door en krijgen kinderen niet de specialistische hulp die ze nodig hebben.
Ook in dit O&K-plan is er geen enkele rechtszekerheid voor ouders. Er is geen onafhankelijke instantie die met een team van deskundigen casussen analyseert. Als ouders gevraagd zou worden: “Wilt u Jeugdzorg in de school?” Dan zal het antwoord NEE zijn. Maar ouders is zoals gewoonlijk niets gevraagd. De gemeente Amsterdam kiest voor de gemakzuchtige optie. De zoveelste vorm van jeugdzorg: Oude wijn in nieuwe zakken. Jeugdzorg/BJAA heeft een slechte naam. Toch wordt dit plan doorgezet en heeft men geen boodschap aan kritische geluiden. De trein dendert maar door.
Ranada van Kralingen
Dit plan, waar iedere ouder in Amsterdam mee te maken krijgt, is afgestemd op de minst ontwikkelde ouders en de zogenaamde hulpweigeraars. Omdat er niet wordt ingezoomd op een specifieke probleemgroep, worden nu alle... ouders van Amsterdam gezien als potentiële kindermishandelaar.
De signalering van kindermishandeling is volledig doorgeslagen en daarmee dreigen we in een sociale dictatuur terecht te komen, waarin hulp niet wordt aangeboden maar opgedrongen. Daarbij is het niet van belang wat ouders willen, maar wat een wijkzorgteam vindt dat nodig is.
Al twee weken na de geboorte van je kind komt er een O&K op bezoek. Niet om advies te geven, zoals men het wil doen voorkomen, maar primair om kindermishandeling op te sporen. Het zorgsysteem dat men voor ogen heeft, is een totalitair plan dat de ouderschapsintegriteit van de gemiddelde normale ouder, die zelf weet wanneer en waar hulp en advies te vragen, volledig ondermijnt.
Waarom is het niet voldoende dat ouders hun vragen kunnen stellen aan het consultatiebureau, de huisarts, vrienden en familie, het internet, boeken over opvoeding, of de opvoedpoli? Dit kan allemaal op vrijwillige basis en op eigen initiatief bij mensen die normaal ontwikkeld zijn.
Daarvoor is het niet nodig een opgelegde vorm van hulpverlening te organiseren, afgestemd op de onderlaag van de samenleving, die ook nog eens zeer risicovol is, omdat het plan voor de Ouder en Kindadviseurs op de leest van Bureau Jeugdzorg geschoeid is en dus in verband staat met het juridische kader en gedwongen hulpverlening.
Dat wordt problemen zoeken waar ze niet zijn en met de onzorgvuldige werkwijze waar jeugdzorg om bekend staat, vol speculaties, vermoedens en geen waarheidsvinding, zullen er juist meer ‘verdachte’ zaken gevonden worden. Nog meer onterechte uithuisplaatsingen en ondertoezichtstellingen zullen het gevolg zijn, wat alleen maar meer geld gaat kosten.
Wie een kijkje neemt op internet ziet alle ellende die vermoedens, onderbuikgevoelens en insinuaties van jeugdbeschermers teweeg brengt. Normale ouders weten heel goed waar ze voor hulp moeten aankloppen. Waarom moeten die nodeloos aan zo’n regime worden onderworpen?
Dit systeem is ontworpen voor zwakbegaafden en hulpweigeraars. Het verkracht de privacy en infantiliseert de burger.
De Ouder-Kindadviseur moet precies dezelfde taak uitvoeren die 12 jaar geleden bedacht was voor de jeugdzorg-casemanager, en dat is ook één groot fiasco geworden.
Talloze onterechte UHP’s en voortslepende Onder Toezicht Stellingen met alle stress van dien voor het gehele gezin. Hele families worden uit elkaar gereten. Er is niets aan ouders gevraagd. De Ouder-Kind-adviseur wordt gewoon door de strot geduwd door de gemeente Amsterdam.
Als je in dit systeem met de O & K’s van de OTS af bent, wordt er teruggeschaald naar het Samen Doen Team en uiteindelijk naar de Ouder-Kindadviseur, waardoor je nog steeds onder curatele staat van een HBO geschoolde (niet universitaire) jeugdzorgwerker zonder controle van een rechter. Dit wordt door jeugdzorgcritici een Spook-OTS genoemd. Officieel heb je geen ondertoezichtstelling meer, maar ze kunnen er eindeloos mee dreigen. Het is vernederend en paternalistisch. Om niet te zeggen, communistisch.
Het invoeren van 500 Ouder-Kindadviseurs in Amsterdam is daarom een zeer slecht en ongezond plan. Ouders zijn in het huidige familierecht vaak al volkomen rechteloos. De kinderrechter toetst niet voldoende en gaat af op rapportages van jeugdzorg, die te zeer de nadruk leggen op gevaar en te weinig op de ontwikkelingsmogelijkheden. Daarbij verwijzen ze slecht door en krijgen kinderen niet de specialistische hulp die ze nodig hebben.
Ook in dit O&K-plan is er geen enkele rechtszekerheid voor ouders. Er is geen onafhankelijke instantie die met een team van deskundigen casussen analyseert. Als ouders gevraagd zou worden: “Wilt u Jeugdzorg in de school?” Dan zal het antwoord NEE zijn. Maar ouders is zoals gewoonlijk niets gevraagd. De gemeente Amsterdam kiest voor de gemakzuchtige optie. De zoveelste vorm van jeugdzorg: Oude wijn in nieuwe zakken. Jeugdzorg/BJAA heeft een slechte naam. Toch wordt dit plan doorgezet en heeft men geen boodschap aan kritische geluiden. De trein dendert maar door.
Ranada van Kralingen
Een
ouder-ondersteuner met meer dan 10 jaar ervaring merkt op:
Begrijpt de
gemeente het eigenlijk zelf wel?
Video:
https://www.raadsinformatienieuwwest.nl/Vergaderingen/Thema-avond/2013/23-januari/19:30/Thema-avond-Om-het-kind/dhr.-Rutger-Hageraats/21:49:10/
Ik word er hopeloos van. Zoveel woorden... Hoe weten deze mensen wat ze missen en wat de knelpunt-kern is? (NEEN dus: alle info wordt aangereikt door BJZ, voorbij gegaan wordt aan feiten zoals dat BJZ niet aan waarheidsvinding doet, er geen onderzoek plaatsvindt door een echte deskundige en de 'indicaties' voor OTS?UHP vaak niet meer zijn dan een samenraapsel van meningen, indrukken en niet geverifieerde beweringen en vooral 'onderbuikgevoelens'.)
http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/04/probleemgezinnen-beter-dan_5.html
Nico Mul
Jeugdzorgdarkhorse2013@gmail.com
Correctie: De OuderKind-adviseurs kosten €76 miljoen: Volgens het Koersbesluit Om het kind (p. 88) is voor de O en K teams 62 miljoen gereserveerd, en voor de Samen doen teams nog eens 14 miljoen. Iets meer dus dan €35 miljoen!
Correctie: De OuderKind-adviseurs kosten €76 miljoen: Volgens het Koersbesluit Om het kind (p. 88) is voor de O en K teams 62 miljoen gereserveerd, en voor de Samen doen teams nog eens 14 miljoen. Iets meer dus dan €35 miljoen!
Ik kreeg het volgende berichtje eens toegestuurd:
BeantwoordenVerwijderenJe moet een “handgeschreven huisvrouwen briefje” sturen. Aangetekend!
Die mogen ze niet negeren. Haar man blijkt ambtenaar te zijn en vertelt haar altijd hoe lastig deze brieven zijn, omdat ze daar wat mee moeten doen.
Telefoontjes en mailtjes gaan op de grote stapel of rechtstreeks naar de virtuele prullenbak. Maar een aangetekende (hand)geschreven brief mogen ze niet onbeantwoord laten. Daar MOETEN ze iets mee!
Ze vroeg me ook: heb je een gesprek met de burgemeester gevraagd? Uh… nee….
Daar moet je zijn! was haar stelling. Hij is de burgerVader. Bij hem kun je je wanhoop en ellende neerleggen. Dáár is hij voor.
Gister hoorden we het de nieuwe koning zeggen. Als koning wil hij de rechten en het welzijn van alle burgers bewaken en beschermen.
Misschien het proberen waard?
Ouders moeten deze Knock-Out teams met pek en veren de deur wijzen massaal weigeren deze mensen binnen te laten.
BeantwoordenVerwijderenEr is geen enkele wettelijke grondslag wat deze privacy schending rechtvaardigt.
Het valt te vrezen dat in eerste instantie de O en K adviseurs resp. jeugdzorg cs het hele (15% verlaagde) budget gaan opsoeperen, waardoor geld voor valide diagnostiek en echte hulp niet meer beschikbaar is ..
BeantwoordenVerwijderenIntussen wil Sprokkereef ouders verplicht laten onderzoeken.
BeantwoordenVerwijderenDus het gebrek aan kwaliteit en niveau van betrokkenen leidt tot onmacht in de uitvoeringspraktijk, en Sprokkereef vraagt meer bevoegdheden (de bekende jeugdzorgreflex).
En straks ook weer meer geld natuurlijk, om dat onderzoek te financieren.
Het zou beter zijn de kwaliteit op een aanvaardbaar niveau te brengen, en de drang en dwang zo veel mogelijk af te schaffen, zodat op basis van vertrouwen kan worden gewerkt.
Het is al vaker bewezen dat die benadering het meest effectief is.
Waarom terroriseert Nederland eigenlijk (nu al) vele duizenden kinderen en gezinnen terwijl het toch niet lukt om enkele gevallen van kindermoord per jaar (hoe triest en ergerlijk ook) te voorkomen?
Het middel is al vele jaren erger dan de kwaal!
Dit wordt al gedaan in de Haarlemmermeer. sinds wanneer weet ik niet.
BeantwoordenVerwijderenIk val achterover van verbazing dat de ouders die ik hierover heb gesproken het de normaalste zaak van de wereld vonden en vrijelijk informatie delen over hun (soms problematische) eigen jeugd, zonder de mogelijke negatieve 'voorzorgs'maatregelen ervan te zien. Met iemand die ze niet kenden die noch door een beroepseed gebonden noch gekwalificeert is. Maar als je er iets langer over nadenkt is het heel logisch dat prille ouders zo reageren.
Wij worden allemaal van kindsbeen af aan op school geconditioneerd, antwoord te geven als ons iets gevraagd wordt. Gewoon ter goeder trouwe ouders worden meestal helemaal overweldigd door de geboorte van een kindje en zijn nergens anders mee bezig.
Dus vragen de meeste ouders zich niet af waarom ze iemand die ze niet kennen in hun privé zouden moeten toelaten. Ze vragen zich niet af wat diegene komt doen maar accepteren de standaard uitleg. Ze vragen zich niet af waarom er vragen gesteld worden, waarom die vragen gesteld worden, wat er met het antwoord gedaan wordt of waarom ze een antwoord zouden moeten geven. En meestal niemand die ze waarschuwt of ervan bewust maakt dat het wel heel ver gaat en vreemd is wat er gebeurt.
Volgens het Koersbesluit Om het kind (p. 88) is voor de O en K teams 62 miljoen gereserveerd, en voor de Samen doen teams nog eens 14 miljoen.
BeantwoordenVerwijderenMet dat soort bedragen gaat het gegarandeerd lukken om NOG meer kinderen en ouders te terroriseren dan voorheen.
De bedragen zijn wel exclusief gevolgen voor het apparaat van de gemeente, stadsregio, de zorgverzekeraars, de zorgkantoren en de CIZ.
Dus ouders, klagen, bezwaar maken en procederen tot het uiterste, en de meerkosten laten het systeem knarsen.
In Nederland blijven misstanden doorgaans bestaan tot ze onbetaalbaar worden, dus ..
Lees dit eens...
BeantwoordenVerwijderenhttp://digitaleeditie.nrc.nl/losseverkoop/NH/2013/4/20130524___/1_10/index.html#page11
Nog een aanvulling, art. 18 lid 2 IVRK bepaalt dat de staten verplicht zijn om passende bijstand aan ouders te verlenen.
BeantwoordenVerwijderenTerreur door incompetente maatschappelijk werkers is natuurlijk niet te beschouwen als passende bijstand ..
Wáren het maar maatschappelijk werkers: die hebben in ieder geval nog een degelijke beroepsopleiding, beroepseer en eed....De ouder-kind adviseur komt niet als hulpverlener maar meer als verrader, kinderrover, aasgier: 'is er wat uit huis te plaatsen?' is het motto!
VerwijderenNico Mul