PRAKTIJK VAN JEUGDZORG 7

Geachte lezers, ik beloofde u enige praktijkgevallen van het effect van 'melden' onder uw aandacht te brengen. Ik attendeer u op 'Praktijk van jeugdzorg 3' een zaak van alleen en uitsluitend valse meldingen, dat heeft geleid tot een vertrek van moeder naar het buitenland. Hier onder treft u het verhaal van 'Moeder E.' aan die enige jaren geleden heeft onder valselijke beschuldigingen uitgaande van een ziekenhuis. Over nalatigheid van het ziekenhuis door een kind met beenbreuk 2x weg te sturen werd geen woord gerept. Goed onderzoek naar de feiten was er kennelijk ook niet. Moeder E. zond dit als reactie op het artikel 'Waarom gehoorzamen zo velen zo weinigen' op Dark Horse.

Het verhaal van moeder E:

De machttendens die jeugdzorg heeft, ze nemen je kinderen mee dan zijn ouders overgeleverd. In principe hebben ze de macht want ze hebben het meest dierbare van je meegenomen.

Ouders zijn dan overgeleverd en worden van het kastje naar het muurtje gestuurd. En voordat je het weet gaat het een eigen leven leiden en zijn de dingen niet meer te stoppen.

Het is een instanties die teveel macht krijgt en het gaat over teveel schijven waardoor ouders verdrinken in de wetten en artikelen. AMK en dan vOTS of OTS en UHP. Ik weet dit omdat ik dit aan de lijve heb ondervonden met onze zoon van toentertijd 2 jaar.


De meldingen

Ik had mijn jongste zoontje in de tuin gelaten, ga maar even spelen. Onze oudste zoon was die dag ook gevallen op zijn gezichtje. Dit zag er erger uit dan het was, maar ik kan nu eenmaal niet op twee plekken tegelijk zijn. 's Nachts bleek de jongste pijn aan zijn been te hebben, we gaan naar het ziekenhuis en dan sturen ze me weg: "kom de volgende dag maar terug".

De volgende dag ging ik weer naar het ziekenhuis en werd ik weer weggestuurd met een kind met beenbreuk. Vervolgens krijg ik de beschuldiging kindermishandeling te horen van het AMK, een voor mij toentertijd onbekend begrip. Over de  nalatigheid ven het ziekenhuis kwam geen woord.

                                            De protocollen

 

Ik begrijp de protocollen, maar het ging zo'n eigen leven leiden dat ze onze kinderen allebei uit huis haalden, omdat ik werd beschuldigd van kindermishandeling. Onze zoon van 2 jaar had een spiraalbreuk opgelopen. Maar ik had het niet gezien, geen verklaring... Ik was toen 8 maanden in verwachting… De baby wilde men ook  afpakken.

 

Die stress is onbeschrijfelijk!!! Kon het gewoon niet geloven.

Ik heb niets gedaan en ineens zat ik in deze B film nachtmerrie. Uiteindelijk zei ik: "zet maar 24 uur camera bewaking neer, ik sta erop."

"Nee", zegt die vrouw, "wie gaat dat bekijken dan/...jullie krijgen 'Jeugdzorg'."

Ondertussen vol spanning en stress moest ik bevallen en met de nodige angst want mijn twee zoontjes waren al meegenomen.

Bedreigingen

Ik heb meegewerkt anders werden we in de boeien geslagen, dus subtiel bedreigd (door 'jeugdzorg'!!).

Uiteindelijk ben ik 24 uur bewaakt door familie en vrienden, echt gebeurd. Ze dachten echt dat ik een kannibaal was. Wij noemden deze mensen het 24 uur netwerkwerkers. Dat betekent dus letterlijk nooit alleen met je baby!
Ik mocht geen hulp hebben en moest eten voor ze maken allemaal extra werk dus dat is toch ongelofelijk, maar we hebben onze kinderen teruggewonnen..

De  prijs was hoog....

Heel hoog want Jeugdzorg was niet duidelijk, wat waren nou de voorwaarden om de kinderen terug te krijgen? Een van de netwerkmensen zei; "wij zijn een hardloper zonder finish, we zijn moe want het vraagt erg veel emotioneel van iedereen."

Maar deze mensen waren gelijk getuigen van de manipulaties en de stress die Jeugdzorg ons gaf. In het belang van de kinderen. Ik ben deze mensen overigens eeuwig dankbaar!!!

Kinderen zijn niet gebaat bij deze werkwijze van jeugdzorg, we moeten beter luisteren.
Daar waar de buurt signaleert zijn ze vaak te laat of laten het te lang lopen en bij gezinnen die hun best doen maken ze alles kapot.  Na een half jaar kreeg ik de kinderen terug via de Bron in Beilen.*)

En dan vrolijk verder.....

We zijn nu 5 jaar verder, maar het is en blijft moeilijk...

Geen excuus, niks en wij zijn kapot en dragen een pijn in ons hart....Het heeft veel kapot gemaakt.
Dit moet echt anders....het feit dat Jeugdzorg een hermetische deur heeft zegt genoeg....het zou eigenlijk een open deur moeten zijn waar ouders echt terecht kunnen met hun problemen of zorgen.

Waar geluisterd wordt en naar oplossingen of eventueel tijdelijke opname. En als het echt buiten proporties is kun je altijd nog overgaan tot uithuisplaatsing van kinderen maar je moet ouders begeleiden, zeker die zelf zijn mishandeld: die weten soms niet beter.

Dat creëert gelijk werk want je kunt kinderen en ouders bij elkaar houden geef ze tools waar ze mee verder kunnen in plaats van dreigementen....
Logisch dat ouders soms helemaal panisch of gek worden. Je wordt gek gemaakt!

E. (moeder)

*) instelling waar ouders samen met kinderen opgenomen en geobserveerd / geholpen worden ter beoordeling / verbetering van hun opvoedvaardigheden)

Dit zijn nog maar een paar voorbeelden van voor de 'wet meldcode'… Hoe zou het na 1 juli gaan als het melden structureel gedaan gaat worden door artsen, leraren, tandartsen, fysiotherapeuten, consultatiebureau's, maatschappelijk werkers….

Wat gebeurt er als u spontaan uw zorgen om bepaalde huiselijke aangelegenheden vertelt, of als u zou vertellen dat uw kinderen elkaar regelmatig in de haren zitten???

slapen.....

Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul

Jeugdzorgdarkhorse2013@gmail.com