Het wordt erger dan gedacht: zelfs professoren, die
geacht worden aan wetenschappelijk onderzoek te doen en de waarheid
te vinden liegen aantoonbaar.
Deze schok kwam tot mij via de uitzending van Nieuwsuur van 7 september 2022.
'de ouders van de nu uithuisgeplaatste kinderen kunnen absoluut niet voor hun kinderen zorgen' …. Anders gezegd: de ca. 55000 UHP-kinderen zijn allemaal terecht uit huis geplaatst!
Het contrast: prof. em. dr. J. Hermanns betoogde jarenlang:´Iedere UHP is overbodig, men moet alleen de juiste zorg in het gezin brengen´. Als een soort klap op de vuurpeil noemde ze de jeugdzorgwerkers ook nog ´De helden van ons systeem´.
Over die ´heldendaden´ van Jeugdzorg geef ik u een opsomming:
Leugenrapporten die gewone alledaagse probleempjes over kinderen opblazen tot zorgen en ´bedreigingen´, alleen en uitsluitend om aan te sturen op uithuisplaatsingen.
´Omgangsregelingen´ organiseren waarbij ouders vernederd worden in een klein kamertje, waarbij ze niet mogen spreken met hun kind, vaak ook nog moeten liegen en vooral geen cadeau´s geven aan je eigen kind. Het summum hierbij is de ´omgang´ van 1 uur per maand in een auto ter grootte van een Fiat Panda met een jeugdzorgwerker op de achterbank....
Gezinnen uiteensplijten zodanig dat ook ieder contact tussen de kinderen onderling verloren gaat.
Vooral NIETS doen om te werken aan hereniging van gezinnen.
Ouders onthouden van wettelijke rechten als opname van alle gesprekken en meenemen van een vertrouwenspersoon.
Ouders voorliegen over de voorwaarden voor einde uithuisplaatsingen van hun kinderen.
Ouders tegen elkaar uitspelen dan wel partijdig zijn naar een ouder toe.
De door henzelf tot bedreigingen opgeklopte problemen bij rechters uitdragen en vooral de pertinente leugens volhouden waarbij zelfs écht deskundig onderzoek wordt tegengehouden dan wel verworpen, als ouders daar zelf voor gezorgd hebben (en betaald!).
U ziet: een fantastische rij ´heldendaden´ die menig ouder die met Jz te maken heeft gehad zal herkennen!
Ondertussen negeert prof. Bruning alle wetenschap omtrent de schade die wordt aangericht bij kinderen door de jeugdzorgindustrie, ik noem de rapporten van de commissie De Winter van 12-06-2019 over de systematische mishandelingen en geweld in de ´Jeugdzorg´, het rapport van de commissie Samson in 2012 over het seksueel misbruik in en het falen van de jeugdzorg, dat, aldus het rapport, ´structureel aanwezig is in de jeugdzorg´ (zelfs > 100 x zoveel als zonder jeugdzorg!' In de zelfde rij past het onderzoek van prof. dr. U.Gresser, internist die medisch aantoonde welke permanente schade het verbreken van banden tussen ouders en kinderen bij kinderen teweeg brengt.....
Ook het rapport van de IGJ van juli 2022 over de uithuisplaatsingen werd onder tafel gewerkt. Ondanks de overtuiging van prof. Bruning dat alle UHP terecht waren, bleek uit dat onderzoek van de IGJ gepubliceerd op 27-06-2022 naar dossiers over UHP, dat maar liefst 100 % van die dossiers NIET in ORDE waren!
Voegt u hieraan toe het proefschrift van dr. C. Bartelink 2018 naar de beslissingen rondom UHP: daaruit bleek dat UHP geschieden naar volstrekte willekeur van de Jz-medewerkers......
De uitlatingen van prof. Bruning op 7-9-2022 in Nieuwsuur staan in schril contrast met de rapportage van 8-9-2022 van Indepen ´Taken Kinderen van de Staat´ (men dient een ticket te kopen, waarbij men zelf het bedrag mag betalen... zeker op zijn minst 1 Euro waard!)
Toch zijn er goede aspecten aan beide rapportages: zowel Nieuwsuur als ´Taken: kinderen van de staat´ komen tot de conclusie dat Jeugdzorg anders moet... Dat is opzich niets nieuws, dat zeiden ouders al in 1989 toen een groep ouders zich zorgen maakte over het grote aantal kinderen in pleeggezinnen en jeugdzorginstellingen... het waren er bijna 20.000.... Nu is dat gestegen tot ca. 55.000 en zijn er in die 30 jaar vele onderzoeken geweest over het falen van jeugdzorg... alle in de prullenbak gedaan... Ik geef hierbij mijn gedachte: OPDOEKEN die huidige GI en ga eens terug naar de basis: de KINDEREN en hun ouders in overleg met hun huisartsen. Ga eens uit van de zorgvraag van die gezinnen en als die huisarts bepaalt dat er een huishoudelijke hulp moet komen om een gezin te steunen, geef dan dat gezin een huishoudelijke hulp; is een kinderpsychiater wenselijk, laat dan het kind in kwestie direct naar de kinderpsychiater gaan; zo ook voor orthopedagoog, systeemtherapeut of welke hulpverlener dan ook! Uiteraard dit direct door de gemeenten laten betalen. Kosten: één ambtenaar per gemeente! Besparing: de keukentafelgesprekken, de buurtcoaches, de gezinsmanagers, de rechters, de vernederingen van een OTS en al helemaal het verdwijnen van de uithuisplaatsingen. Wellicht kunnen de vrijgekomen Jz-medewerkers werk vinden als beveiliger op Schiphol of treinconducteur dan wel machinist, maar laat ze van kinderen afblijven!
Ik leerde mijn hele leven dat liegen niet mag.... het mag wellicht grof klinken dat ik hier spreek over de leugens van ´jeugdzorg´, feit is dat zelfs een jeugdzorgbestuurder in 2018 de kranten en andere media haalde met een interview waarbij deze gewoonweg toegaf zijn medewerkers aan te zetten tot leugens, als het doel, omzetdoelen halen, méér OTS en UHP! Lees vooral deze regel: ´Ondanks de vele, vaak gegronde, klachten en overduidelijke overtredingen van wet- & regelgeving mogen/moeten zij onbelemmerd doorgaan in het mishandelen en beschadigen van kinderen en ouders die toch al kwetsbaar zijn.' .. duidelijke taal voor een organisatie vol met ´helden´....
Ik hoor en voel al de kritiek op mijn voorstel over: 'en al die kinderen van gewelddadige ouders dan? En de kinderen van drugsverslaafde ouders dan?' Mijns inziens hebben we ook nog de ´Raad voor de Kinderbescherming´ die zich de laatste jaren meer ontwikkeld heeft als overschrijfstation van Jeugdzorg in plaats van kinderen te beschermen. Misschien iets om deze taak eens écht serieus te gaan nemen, dames en heren kinderbeschermers?
Overigens meen ik net als u dat jeugdzorg anders moet: OPDOEKEN van de huidige instanties, zoals prof. J.vd Acker in 2010 al zei, en eens opnieuw te beginnen maar dan met de werkelijke hulpvragen van kinderen en ouders in overleg met hun huisartsen centraal en niet de instanties, ´onderbuikgevoelens´ en buurtteams in combinatie met ´keukentafelgesprekken´....
Drs. N.J.M.Mul, arts n.p.
(e-mail: meldpuntjeugdzorg@gmail.com)
Ceterum
censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)