PRAKTIJK VAN JEUGDZORG 9

Ik probeer in mijn reeks 'praktijk van jeugdzorg' redelijk recente verhalen weer te geven. Dit verhaal is er, net als 'praktijk van jeugdzorg 7', een van ca. 5 jaar geleden. Moeder en kind in dit geval zijn zeer gelukkig met elkaar, ver weg van Nederland. Dit verhaal combineert zowel het effect van het 'melden' als het effect van de 'praktijk van jeugdzorg'.

 

De achtergrond is in het kort: een vader die een normale omgangsregeling met zijn kind had, denkt 'slim' te zijn: hij denkt moeder valselijk te kunnen beschuldigen in de hoop dat het AMK actie onderneemt om het  kind bij hem c.q. zijn ex-vriendin die graag omgang met het kind wil, onder te brengen.

Wat te doen: MELDEN en moeder moet 'op het matje komen' bij het AMK…. Moeder is een zeer intelligente vrouw, die snel zag, dat er aan de AMK aanpak van alles niet klopte: het AMK gebruikt volgens haar dezelfde tactieken als in een totalitair regime: woorden en feiten verdraaien, manipuleren, onder druk zetten, dreigen, macht uitoefenen. Ze wacht niet af en volgt haar gevoel! Zij ging naar een bijeenkomst over de BJZ praktijken. Bij die gelegenheid kwam ik haar tegen. Ik werd na afloop  door haar aangesproken. Ze vertelde kort haar verhaal en overlegde zowel met andere ouders als met de daar aanwezige praktijk-deskundigen, waaronder advocaten. 

Ik heb nog steeds contact met haar en af en toe vertel ik waar ik mee bezig ben en wat ik zoal schrijf. Ik attendeerde haar op het bijna soortgelijke verhaal, 'Praktijk van Jeugdzorg 3'.

Ze schrijft: 

Nico, ik heb het nu helemaal gelezen, ben er erg van overstuur, want lijkt op mijn verhaal en dat heb ik willen vergeten. Ik ben er kotsmisselijk van en wil me daar voorlopig niet mee bemoeien, neemt mij energie af. Ter tijde, dat er afrekening komt of ommekeer met BJZ sta ik onmiddellijk klaar mijn steentje bij te doen. Maar nu heeft het geen enkel zin om dat zelfs maar (weer) in mijn leven toe te laten.

Het is dapper van jou dat je er nog steeds iets aan probeert te doen en mensen helpt, want je hebt waarschijnlijk heel wat mensenlevens "gered" en daar heb je mijn groot respect en dank voor. Mocht je die dame spreken (van Praktijk van Jz-3), zeg haar mijn medeleven en sympathie toe - ik leefde weer mijn verhaal helemaal alsof het gisteren gebeurde, maar dat is exact wat ik niet wil, want nogmaals: het vreet gigantisch veel energie. Het geeft mij die akeligste gevoelens die men zich, als ouder en mens, kan voorstellen.”

De moeder schrijft verder: 

“Juist dankzij mijn ervaringen met totalitair onderdrukkend op angst berust systeem kreeg ik snel door, dat er van alles niet klopt bij AMK - wat NL-mensen niet gauw door hebben, omdat ze verbijsterd staan wat er in vredesnaam gebeurt. En het niet kunnen geloven! Dat kon ik ook niet IN NEDERLAND (!!!) maar mijn vroegere kennissen uit mijn land hebben mij geholpen om dat snel door te hebben en zo heb ik veel tijd gewonnen om te handelen.

Juist omdat ik heel gauw na ontmoeting (verhoor!! want ik was schuldig bevonden nog vóór ik mijn voet bij het AMK zette) van mij met het AMK wist dat het allemaal heel raar  was en niet klopt en gauw naar informatie ging zoeken. Ik zat niet stilletjes thuis  vertwijfeld te denken wat er in vredesnaam gebeurd - wat veel NL mensen doen en daarmee veel tijd verliezen. IK GING GELIJK IN ACTIE, ZOCHT ALLE CONTACTEN EN INFO OP EN ZO HEB ONS IN VEILIGHEID KUNNEN BRENGEN!

Wij hadden veel mazzel, daar ben ik erg dankbaar voor. Ik voel mee met ouders (en kids) die dat niet hebben en  jarenlang onder de “zorg” van de jeugdzorg blijven. Wij hebben slechts een klein stuk meegemaakt van wat NL-jeugdzorg kan en zullen dat nooit vergeten!  Het heeft immers onze levens  totaal op z/n kop gezet. Het was onnodig erg zwaar, maar God zij dank met een goed afloop. Wij zijn gelukkig en wel en SAMEN! Maar dat was in Nederland, helaas, niet het geval geweest.

JzDh+: Nog last van BJZ-Nederland?

Nee,  ze hebben er geen recht toe, ik ben officieel de enige voogd over mijn kind en heb dit niet ontvoerd. Overigens toen hadden ze dat ook niet, nog het recht nog de reden om ons leven als een olifant een porseleinen kast te pletten. Maar dat recht hebben zij zich, slechts op grond van roddels, gewoon toegeëigend – met volle toestemming en riante financiële steun van de overheid.

Onbegrijpelijk!

Het is ook aanstoot wekkend, dat er ook door de media de ouders, die gedwongen zijn met hun kids te vluchten als slechte ouders worden afgedaan – en hun vlucht als bewijs van hun “slecht geweten” of onverantwoordelijkheid. Maar ieder redelijk denkend mens moet het wel duidelijk zijn, dat geen enkele ouder zou zomaar hals over kop vluchten met zijn kind. Het rukt namelijk iedereen uit zijn wel opgebouwd leven, zowel het kind als de ouders, het kost allen immens veel energie een nieuw leven op te bouwen en handenvol geld.

Het spreekt juist in voordeel van de ouders, die zo dapper zijn en bereid voor hun kinderen zo een enorme stap te zetten – daar zou de NL overheid weleens goed over moeten nadenken. Hoe zouden zij, de politici die nog steeds doof zijn voor wat er bij BJZ werkelijk gebeurt, het vinden om plotsklaps, van een tot ander dag, ongewaarschuwd en hals over kop hun leven te moeten verlaten het ongewisse tegemoet? Soms met een pasgeboren baby in armen, zoals het geval is in het verhaal dat je mij zojuist hebt laten lezen?

Een vooral: wanneer en ONDER WELKE OMSTANDIGHEDEN zouden ze dat doen??? Deden ze dat, wanneer er gewoon kans was hun recht te halen, zoals het in een democratisch, rechtelijk land hoort???

Ik blijf ondanks alles geloven, dat er ook bij de jeugdzorg  mensen zijn, die écht de beste bedoelingen hebben met kinderen (én ouders). Maar ik heb – en met mij veel andere ouders – het tegenovergestelde meegemaakt. En het gaat maar door. Goede bedoelingen en de uitvoering beleid jeugdzorg zijns overduidelijk meer in strijd met  dan in belang van het kind. Ik vraag me soms af, of de medewerkers en de politie die er willens en wetens aan meedoen, aan de manipulatie en machtsuitoefening, blind zijn, zelfingenomen of gewetenloos?? Hoe kunnen ze 's nachts nog rustig slapen, terwijl ze weten hoeveel levens ze ingrijpend veranderen?

Je kan deze woorden, wellicht GEHEEL ANONIEM en zonder verdere informatie op je site plaatsen.

Opmerkingen Dh+

U ziet: de angst die overheerst, ook na jaren nog, de stress waaronder de moeder lijdt en het feit dat dank zij de 'slimme' zet van vader eigenlijk het kind beschadigd wordt door geen contact met vader… vader wilde koste wat kost -via het AMK- het kind moeder ontnemen en onderbrengen bij een vriendin die graag een kind wilde… Uiteraard wil een moeder haar kind NIET KWIJT!

De clou:

De impact van 'MELDEN' en het effect dat dit op ouders heeft is GIGANTISCH.  Ouders blijven jarenlang lijden onder de stress en angst hun kinderen kwijt te raken aan 'jeugdzorg Nederland'.

Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul

jeugdzorgdarkhorse2013@gmail.com