zondag 27 juli 2014

De vechtscheiding: een oplossing?!


De vechtscheiding schijnt in de mode te zijn en het nieuwe stokpaardje van zowel BJZ als de 'psychologen' die zich opdringen.
Nu circuleert er op FaceBook een artikel van de 'Vederisch psycholoog' (hier is geen BIG of NIP registratie bij bekend!) Jan Storms. Zijn oplossing van vechtscheidingen: eerst een psychologisch onderzoek van beide ouders en de ouder die het meest zorgzaam 'beschermend' is, krijgt de kinderen, de andere krijgt niets….ook geen omgang bij hem…  De vraag dringt zich op: hoe kan ik op zijn best kinderen voor het leven beschadigen door ieder contact met een ouder af te snijden, liefst zo vroeg mogelijk…

Hier zijn artikeltje:

Persbericht – voor onmiddellijke publicatie 19 juni 2014

Jeugdbescherming kleunt meestal mis!
Meeste moeilijke scheidingen zijn geen ‘vechtscheiding’!

Dit is de conclusie van Jan Storms, auteur van het boek Destructieve relaties op de schop - psychopathie herkennen en hanteren, waarvan volgende week de negende druk in een herwerkte en uitgebreide uitgave verschijnt. Het cliché ‘waar twee vechten, hebben twee schuld’ is niet van toepassing op de meeste scheidingen waarna jarenlange onenigheid over de kinderen bestaat. In werkelijkheid zijn het meestal relaties waarin één twistzieke ouder de kinderen inzet als wapen om er de andere ouder mee te treffen waar het het meest pijn doet, nl. in zijn liefde voor de kinderen.
Een twistzieke ouder lijdt in vele gevallen aan een ernstig gewetensgebrek – psychopathie, eerder niet in de zwaar criminele, maar in de huis-tuin-en-keukenvariant – gecombineerd met aspecten van verschillende persoonlijkheidsstoornissen.

Kinderen en beschermende ouders zijn slachtoffer
Mensen die aan psychopathie lijden bezitten vaak aanzienlijke manipulatieve vaardigheden, waarmee zij zich in het leven staande houden. De medewerkers van raden voor de kinderbescherming, meldpunten kindermishandeling en voogdijinstellingen hebben niet door dat door de wol geverfde oplichters hen bespelen. Met volle overtuiging gaan ze deze psychisch zieke mensen ‘helpen’ en leveren in talrijke gevallen de kinderen aan hen uit. Wanneer naderhand blijkt dat de mooie façade uit scheuren bestaat, komen jeugdbeschermers niet op hun eerdere mening terug. Fouten worden zelden toegegeven of hersteld. De kinderen en de beschermende ouder zijn dan het slachtoffer, niet alleen van de gestoorde ouder, maar ook van de instanties die zich door de twistzieke ouder op sleeptouw hebben laten nemen.

Waarheidsvinding en psychologisch onderzoek noodzakelijk
Volgens Jan Storms zijn deze gevallen te ingewikkeld om door voogden en raadsonderzoekers te worden beoordeeld. Wel zouden zij op de hoogte moeten zijn van het feit dat deze stoornissen veel voorkomen en vaak moeilijk te herkennen zijn. Wanneer zij op grond van enige training op dit gebied en op grond van informatie van een van de ouders of van de kinderen vermoeden dat er van een stoornis sprake zou kunnen zijn, zouden zij deze gevallen moeten overdragen aan op dit terrein gespecialiseerde teams. Deze deskundigen hebben dan de taak om uit te vissen hoe de vork werkelijk aan de steel zit, middels een gedegen feitenonderzoek, gesprekken met intimi en gericht psychologisch onderzoek.


De oplossing voor deze moeilijke scheidingen is vrij eenvoudig: leg het zwaartepunt van de opvoeding bij de geestelijk gezonde, beschermende ouder en geef deze mét de kinderen rust. Pogingen om de communicatie te verbeteren moeten worden gestaakt. Het is voor beschermende ouders en kinderen die al heel wat psychisch en vaak ook fysiek geweld hebben moeten verduren extra traumatiserend. Het heeft geen zin een beroep te doen op redelijkheid wanneer een stoornis er juist in bestaat dat iemand geen redelijkheid kent.!
Familierechters kunnen kinderen een veilige haven bezorgen!
De familierechters kunnen een sleutelrol spelen. Zij moeten ervan doordrongen zijn dat de jeugdbeschermers ondeskundig zijn op dit gebied en dat hun rapporten meestal tot stand zijn gekomen op aansturen van een handig manipulerende ouder die zij niet doorzien. Wanneer de verhalen van de ouders – en eventueel ook de kinderen – zo ver uiteen lopen dat zij onmogelijk tegelijkertijd waar kunnen zijn, dan is er meestal bij één ouder – en in een enkel geval bij beide – sprake van een stoornis. Het vaststellen van de materiële waarheid en passend psychologisch onderzoek zijn dan aangewezen. Wanneer dit wordt nagelaten, zoals nu nog meestal gebeurt, dan zijn verkeerde beslissingen ten koste van kinderen de trieste norm.

Over Jan Storms
Jan Storms is bewustzijnsdeskundige. Hij ondernam een academische studie van de vedische wetenschap (de spirituele en wetenschappelijke traditie van het oude India) en bestudeerde een rist van exacte- en menswetenschappen in het licht van de fundamenten van kennis (B.A.- en M.A.-graad). Hij heeft meer dan dertig jaar ervaring in het onderricht aangaande bewustzijn/ geweten en bewustzijnsontwikkeling.
Sinds 2006 maakte hij een studie van psychopathie (het ontbreken van bewustzijn/geweten) die resulteerde in:
• het succesboek Destructieve relaties op de schop - psychopathie herkennen en hanteren,
uitgegeven bij AnkhHermes, 2010 - 2014, negende druk, herziene en aangevulde uitgave!
• een nieuw, wetenschappelijk gefundeerd psychopathie-construct!
• een effectieve therapeutische aanpak van de diepe trauma’s die teweeggebracht worden door langdurige interacties met mensen die aan psychopathie lijden.

Indien u een interview wenst met Jan Storms, graag contact opnemen via
communicatie@psychopathie.info
PSYCHOPATHIE.INFO



Om niet in zijn artikel / persbericht te knoeien
heb ik al de links van J.S. er ook maar in laten staan, ik sta echter op geen enkele wijze achter zijn denkbeelden.



-         Dhr. Storms  gaat er kennelijk van uit dat een 'vechtscheiding' voortkomt uit een relatie met huiselijk geweld enz.  Dit is onzinnig: de meest spectaculaire vechtscheidingen met als inzet de kinderen en hun omgang met vader/ moeder zijn voortgekomen uit huwelijken waar nimmer enig geweld of disharmonie was.  Alleen de frustratie van 'nieuw leven beginnen' / 'nieuwe liefde' en daarbij te weinig alimentatie dan wel materieel bezit uit de boedelscheiding krijgen kan leiden tot de meest smakeloze vechtscheidingen. Niets dus over 'omgang met kinderen'!
-         Dhr. Storms gaat volledig voorbij aan hetgeen bekend is vanuit de wetenschap over het scheiden bijvoorbeeld het proefschrift van Dr. J.H.C. van Schooten uit 1995, waaruit een 'gebruiksaanwijzing scheiding' is voortgekomen onder de naam 'Ouderschap voor en na (echt)scheiding', voor slechts 15 € te verkrijgen. Dr. Van Schooten promoveerde op een onderzoek naar ca. 75 echtscheidingen en ontrafelde oorzaken van het ontstaan van vechtscheidingen: de basis ligt bij respect voor elkaar en zelfwaardering….(wederzijds). *)
-         Ook wordt voorbij gegaan aan de kennis van zaken van bijvoorbeeld wijlen prof. mr. G.P.  Hoefnagels, de eerste die in Nederland begon met mediation en daarmee voorkomen van vechtscheidingen. Zie het nog her en der in een tweedehands boekhandel verkrijgbare boekje 'Gelukkig getrouwd, gelukkig gescheiden'. *)
-         Hoe moet men de handelswijze van dhr. Storms in de praktijk voorstellen: beide ouders eerst naar de psycholoog /psychiater en die gaat als een rechter bepalen 'wie is de beste ouder' / 'wie biedt de beste bescherming aan de kinderen?' En dit zou gevechten tussen ouders voorkomen?  Het lijkt er op dat dhr. Storms de klok 20 jaar terug wil stellen: toen was die 'beschermende ouder' automatisch de moeder (dit stond bij sommige rechtbanken al voorgedrukt op het griffieformulier bij 'uitspraak'!!) Door deze terugstelling lijkt het mij dat het echte gevecht dan begint bij de uitspraak van de psycholoog / psychiater  in plaats van bij de rechter….


BJZ ter voorkoming van vechtscheidingen

Bij BJZ N-Br. loopt het project  'Expeditie scheiden'.
Ook dit weer is een toonbeeld van AMATEURISME en m.i. onzinnig: vaak meer dan 2 jaar na scheiding gaat BJZ een soort 'mediation' doen door een 'coördinator gesloten jeugdzorg'… met voldoende opleiding' (dat wekt echt vertrouwen als je 3 kinderen hebt….met OTS) om 'ouders bij elkaar te brengen' en die moeten 'op een lijn komen'…
HOE onzinnig kan men bezig zijn… zal wel te maken hebben met de werkgelegenheid van BJZ-medewerkers… Ouders zijn niet voor niets gescheiden…misschien wel juist omdat ze 'niet op een lijn' zitten. Een volgende, onzinnige,  stap zou zijn om maar een relatiebureau te integreren in BJZ…


Mijn opvatting

Stel het kind eens voorop en respecteer elkaar als ouders, ten alle tijden.  Juist voor het kind is het goed te weten dat beide ouders van hem / haar houden  en het kind mag best weten dat vader soms andere ideeën heeft dan moeder. Als ouders beiden van de zelfde mening zijn en 'helemaal op een lijn zitten' dan kunnen ze evengoed bij elkaar blijven….  Toch dient er wat te veranderen, met name in het wederzijds respect en de opvattingen man / vrouw. Ca. 20 jaar geleden moest het vak 'verzorging' worden ingevoerd op alle middelbare scholen, ook voor jongens.  Als het op kinderen verwekken komt zijn jongens daar wel voor te vinden…. Maar dan begint het: het verwekken van een kind houdt ook een PLICHT in, de PLICHT tot VERZORGING van hetgeen uit eigen daden voortkomt!
De zorgtaak zou daarom ook 50 /50 % verdeeld moeten worden, eigenlijk vanaf 9 maanden voor geboorte, maar ja…

De wetgever is echter een beetje nalatig: de wetgeving maakt het mogelijk om een strijd over het recht tot verzorging te gaan voeren.  Dit zou juist ten principale voorkomen moeten worden. Ook zou het RECHT van een KIND (zie  het IVRK!!) op het contact met vader / moeder niet te hoeven afhangen van 'zijn mijn ouders getrouwd of niet?'  'Wonen mijn ouders samen of niet?'  'Heeft vader mij erkend of niet?' 'Betaalt vader / moeder alimentatie of niet?' NEEN: een KIND heeft recht op beide ouders, ongeacht wat dan ook! Ik verwijs hier in een regel naar de gevolgen op de lange duur van het niet kennen van ouders / familie.  Programma's als 'Spoorloos', 'Vermist' en 'DNA-onbekend' geven er schrijnende voorbeelden van…

Om bovenstaande mogelijk te maken zouden ouders ook altijd bij elkaar in de buurt moeten blijven wonen.  De Raad voor de Kinderbescherming acht het vaak 'in het belang van het kind' als een kind over meer dan 200 km wordt weggerukt uit de vertrouwde omgeving, ja zelfs naar het buitenland wegrukken wordt als zodanig beschouwd (wel door een Raadsonderzoeker die een relatie had met een moeder… die vertrok uiteindelijk naar Engeland, nam ontslag, maar dat pas nadat hij zijn 'raadsonderzoek' in het voordeel van moeder had afgesloten… Vader in kwestie heeft zijn kinderen niet meer terug gehad…(althans 1994-1996). In onderstaande voorstel zou juist omwille van de 50/50 % verdeling van zorgtaken, het niet mogelijk zijn om ver uit elkaar te gaan wonen.  Kinderen dienen dan ook in de zelfde buurt te blijven als voor uiteengaan van de relatie van de ouders, kinderen bij de zelfde verenigingen lid zijn, zelfde scholen en zelfde vriendjes/vriendinnen kunnen houden.  Het kind heeft toch niets misdaan, als de ouders uit elkaar gaan?
 
Een definitief einde maken aan iedere strijd om de kinderen, alimentatie, de vernederende 'omgang', en hoofdverblijfplaats zou mogelijk moeten zijn voor de volgende oplossing in de wet..

1.     In het Burgerlijk wetboek een bepaling opnemen met de volgende strekking: "Bij de geboorte van een kind krijgen beide biologische ouders het ouderlijk gezag met de daaraan verbonden plicht tot verzorging van hun kind, op basis van 50/50 % ieder."
2.     In het wetboek van Strafrecht een bepaling met de strekking: "De ouder die een ouder hindert in zijn of haar zorgtaak ten aanzien van de kinderen dan wel zijn of haar zorgtaak verzaakt, wordt bestraft met (strafmaat…)  en ontneming van het ouderlijk gezag."

Juist de 2e bepaling zou wonderen doen: je zal als ouder heus wel uitkijken: 'gun ik ons kind wel voldoende zorg van de andere ouder?' is dan de hoofdmoot van het handelen van ouders in plaats van "wat kan ik verzinnen om ons kind de andere ouder te ontnemen?'  Juist door die laatste strijdvraag is menig kind ontouderd: in het verleden door 'Moeder heeft weerstanden tegen de omgang met vader.  Dit leidt tot onrust in het gezin van moeder. Dit komt de rust voor de kinderen niet ten goede. Daarom dient het verzoek tot omgang van vader te worden afgewezen, nu dit niet bijdraagt tot het welzijn van het kind"… weer een vader afgeschaft… (Dit soort regels stonden in vele rechterlijke vonnissen.) Tot de dag van vandaag worden zo ca. 10.000 kinderen per jaar een ouder, 80 % vaders, ontnomen.

Een ander aspect: zoals het nu is en een ouder dwarsboomt de andere ouder in het contact kind-ouder, dan wordt het KIND bestraft!  In de opvatting zoals hierboven beschreven wordt niet het kind bestraft, maar de OUDER die het kind willens en wetens aan het beschadigen is.  Daar zou toch niets mis mee moeten zijn, zeker omdat allerlei personen en instanties beweren 'wij stellen het kind voorop'…

Soms wil het wel eens dat ouders bang zijn voor confrontatie met elkaar na het uiteengaan van een relatie.  Dit hoef geheel niet: draag de kinderen over op een neutrale plaats als restaurant of stationswachtruimte, laat één ouder met de kinderen wachten, als de andere ouder aan de ingang verschijnt, laat dan de kinderen zelfstandig naar de andere ouder lopen. Bij het terug brengen idem. Laat de kinderen een 'heen en weerschrift' bij zich hebben voor de meest noodzakelijke info als 'wanneer voor het laatst gegeten' of welke medicatie moet ingenomen worden op welk tijdstip of zo  en communiceer verder per e-post. Géén confrontaties tussen ouders waar kinderen bij zijn! De afstand zoals hier beschreven is de afstand van de ingang van een gelegenheid tot de plaats waar de wachtende ouder zit!

Inmiddels zijn er al enkele rechters geweest die bepaalden dat een kind, na het uiteengaan van een relatie tussen de ouders, moesten blijven waar zij op het moment van scheiding ouders verbleven en dat de kinderen de ene helft van de tijd door vader, de andere helft door moeder verzorgd worden en de ouders 2x per week verhuisden in plaats van gesleep met de kinderen.  Ik bewonder de rechters en de ouders in kwestie!

Ook zal u, geachte lezer,  denken 'en wat dan als ouders drug en alcohol gebruiken, gewelddadig zijn en kinderen mishandelen enz.  enz.'?  Deze categorie ouders is, gelukkig, een zere kleine minderheid. Nu: daar hebben we toch onze professionele Raad voor de Kinderbescherming  voor….?  Dat die nu min of meer een slapend bestaan heeft wil niet zeggen dat die moeten blijven slapen… eens wordt het toch tijd om eens écht kinderen te beschermen en die kinderen die écht niet kunnen samenwonen met een ouder een verantwoord en begeleid contact te geven met die ouders.  Het KIND heeft toch NIETS MISDAAN?  Waarom dan het kind straffen met het ontnemen van oudercontact en de familie van die ouder?  Geen grond voor!

Even de vergelijking met de opvattingen van dhr. J. Storms: hier hoeven niet ouders door een psycholoog of psychiater onderzocht te worden, ouders dienen gerespecteerd te worden zoals ze zijn: de ene ouder meer streng, de ander van lichtere opvatting, de ene godsdienstig, de ander atheïst, de ene harde werker, de ander luier van aard, de ene 'denker', de ander doener'… mensen verschillen nu eenmaal en iedereen verdient RESPECT!
Overigens: pleegouders hoeven nooit of te nimmer onderzocht te worden op 'beschermend zijn' of 'psychisch stabiel'!

Conclusie

In de door mij hier boven betoogde oplossing van vechtscheidingen staat het KIND voorop: beide ouders worden namelijk min of meer gedwongen om er voor te zorgen dat de kinderen de verzorging van beide ouders krijgen. Dit laatste op straffe van ontneming gezag bij het hinderen van de andere ouder in zijn of haar zorgtaak!  Tevens maakt dit een einde aan iedere alimentatiestrijd.
Ik hoop dat met name ook eens VADERS méér gaan ZORGEN en hun rol opeisen, in het BELANG van de KINDEREN!


P.S. NIETS is mooier dan zelf voor je kinderen zorgen!

*) Zowel dr. van Schooten als prof Hoefnagels betoogden dat juist ouders uit elkaar gehaald moeten worden, maar daarbij moeten leren elkaar als OUDER te respecteren.  Dit is een andere rol dan als partners! Het lijkt er soms op dat BJZ ouders weer als partners bij elkaar wil brengen! 

Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul, zorgvader


meldpuntjeugdzorg@gmail.com

dinsdag 22 juli 2014

Jeugdzorg: einde van uw privacy?

In de media, door consumentenorganisaties en door politie, wordt vaak gewaarschuwd om NOOIT een kopie van uw paspoort of legitimatiebewijs af te geven, tenzij u er een handtekening opzet + in het kort, op de kopie schrijven waarvoor die kopie gemaakt is.
De politie waarschuwt er voor dat het verstrekken van een BSN (Burger Service Nummer / staat op ieder legitimatiebewijs) kan leiden tot ernstige schendingen van uw privacy en identiteitsfraude.

Ook een gegeven als uw zorgverzekeringpas / verzekerdennummer is iets dat uw privacy ernstig kan raken.


Het verband met  'jeugdzorg'

Nu zag ik kort geleden in een jeugdzorgdossier het BSN van de kinderen in kwestie.  Ik vroeg aan de ouder: 'wie heeft dat verstrekt?' De ouder: 'Ik zelf, dat moest van BJZ, dat is toch verplicht?!'

Ik was enigszins geschokt: de overheid waarschuw u deze gegevens niet zomaar aan particulieren te verstrekken, BJZ zal u als ouder wijsmaken dat het verplicht is dit te verstrekken.  (Let wel: BJZ zijn weliswaar door de overheid geïnitieerde stichtingen, maar in feite toch particulier / bedrijfsmatig en commercieel!)



Het BSN

Het BSN is uw sleutel tot alle bij de overheid opgeslagen informatie over u. Met de komst van bijvoorbeeld het 'digitaal dossier jeugdgezond-heidszorg' (in feite het door de Twee Kamer afgewezen Elektronisch Kind Dossier EKD), uw eventuele uitkering, de belastingdienst, uw pensioen, de aan uw kinderen verstrekte zorg: alles is gekoppeld en ligt in feite bloot bij het verstrekken van het BSN aan BJZ en aanverwante stichtingen of organisaties.

De zorgverzekering

Het verstrekken van uw zorgverzekeringgegevens aan BJZ lijkt onschuldig, de waarheid is treurig:
Nu kan u als ouder controleren welke zorg aan uw kinderen verstrekt is, u krijgt hetzij op verzoek, hetzij online alle verstrekkingen die via uw zorgverzekeraar lopen.

Zoals iedereen ongeveer zal weten stuurt BJZ eerder aan op uit huisplaatsing van kinderen in plaats van de wettelijke taak 'hulp en ondersteuning in de opvoeding' te bieden zodat kinderen niet UHP hoeven te worden…. Er komt dus (50% van alle OTS-en)  een UHP…

Uw kinderen raken uit beeld: eerst geheime plaatsing, dan misschien pleeggezin 1, instelling, pleeggezin 2 en ten slotte 'perspectief biedend pleeggezin' hetgeen in normaal Nederlands betekent dat u uw kinderen nooit meer terug krijgt (tot hun 18e).

Zo lang de zorgverzekering bij uw polis loopt, heeft u in de gaten wat er met uw kinderen gebeurt…. U kan dus zien welke behandelingen ze krijgen, welke therapieën enz.  enz.  BJZ zal u wijsmaken dat de UHP 'succesvol verloopt' en het uitstekend gaat met uw kinderen…. Tot u de gegevens van uw
 ziektekostenverzekeraar ziet…. Dat is dus geheel ongewenst volgens de
 jeugdzorgsector: 'jeugdzorg is fantastisch toch?'! BJZ (en aanverwanten)  zullen er dus alles aan doen om met uw BSN + zorgverzekeringgegevens uw kinderen uit te schrijven en onder te brengen bij een andere verzekering.  Vaak gebeurt dit terwijl ouders hier geheel niet van in kennis gesteld zijn (ondanks uw ouderlijk gezag!)

Een tip: bij uw ziektekostenverzekering kan u laten blokkeren dat anderen inzage in uw gegevens hebben. Daar stelt jeugdzorg de truc tegenover om, achter uw rug om, een aanvullende verzekering voor uw kind af te sluiten, zodat u niet weet wat er met uw kind gebeurt!

U zou, dank zij uw zorgverzekering, kunnen weten dat de papieren waarheid over hoe goed het gaat met uw kinderen gewoonweg nietwaar is!
De werkelijkheid weten… dat mag juist niet!


Conclusie
 
Verstrek NOOIT uw BSN of zorgverzekeringgegevens aan jeugdzorg (instellingen)!



Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul, arts


meldpuntjeugdzorg@gmail.com

dinsdag 8 juli 2014

De TRANSITIE: de stem van ouders

Goed nieuws: ouders krijgen een stem!

Tot nu toe was er met betrekking tot de 'Transitie Jeugdzorg' een aspect vergeten: de ouders!

Gemeenten gingen massaal in overleg met de jeugdzorgaanbieders en BJZ maar ouders konden vaak niet eens toekijken, zo is in Amsterdam de gemeente doorgegaan met BJAA dat van naam veranderd wordt in St. JBRA (Jeugdbescherming Regio Amsterdam), in de regio Maastricht gaat men gewoon verder met BJZ: zie dit artikel over het mooie Zuid-Limburg! In mijn woonplaats, Roermond, wordt het Centrum voor Jeugd & Gezin (CJG) omgetransformeerd tot een samenwerkingsverband met BJZ en 'teams' waar de privacy van ouders aan alle kanten geschonden zal gaan worden en gezinnen besproken gaan worden…Gezien de locatie er van, midden in een buurtcentrum, zou het zo wel een 'kind-inlever-station' kunnen zijn….

Op de site van het Inter Provinciaal Overleg (IPO) trof ik het volgende bericht, dat zodanig van belang is, dat ik het hier maar compleet weergeef.  Mochten er auteursrechten geschonden worden, dan hoop ik dat ik gewaarschuwd word en zal ik het maar verwijderen…. Dus op het risico af hier onder het complete bericht:

Moties Tweede Kamer in kader van transitie jeugdzorg

04 juli 2014
In de avonduren van donderdag 3 juli heeft de Tweede Kamer gestemd over moties die waren ingediend naar aanleiding van het overleg over de transitie jeugdzorg van vorige week. De ingediende moties  - vijf in totaal - betroffen de betrokkenheid van ouders bij regionale overlegtafels (bij stemming aangenomen), de noodzaak van de rol en inbreng van de GGD-en bij de vormgeving van de toegang tot de jeugdzorg (bij stemming verworpen) en het beschermen van de privacy van cliënten bij uitwisseling van eenmalige gegevens in het kader van de transitie jeugdzorg  (bij stemming aangehouden). Er werden geen moties ingediend die de transitie van de jeugdzorg als zodanig in de weg staan, maar moties die  aspecten van de transitie raken.
In het algemeen overleg van vorige week was met name het CDA bij monde van woordvoerder Mona Keijzer kritisch over de datum van 1 augustus 2014 en financiële duidelijkheid aan de jeugdzorginstellingen. Een motie over het al dan niet ingrijpen van de staatssecretarissen als gemeenten niet uiterlijk 1 augustus 2014 financiële duidelijkheid aan jeugdzorginstellingen geven, bleef gisteravond achterwege.   De staatsecretarissen Van Rijn (VWS, PvdA) en Teeven (VenJ, VVD) hebben reeds extra acties in het vooruitzicht gesteld om de risico’s van de transitie zo veel mogelijk te beperken. 
Lees ook het bericht: "Tweede Kamer AO transitie jeugdzorg" (26 juni 2014)

Conclusie uit dit bericht: ouders mogen aanschuiven bij 'regionale overlegtafels' met betrekking tot de jeugdzorg….
Beter laat dan nooit zal ik maar denken, jammer dat bijna alles al geregeld is tussen gemeenten, BJZ en zorgaanbieders… zónder de ouders.
De motie met betrekking tot privacy is aangehouden…. Dit wordt nog mooi. Onlangs had een wethouder Rene Peters uit Oss ook leuke ideeën: de privacy mocht van hem geschonden worden, omdat de wetten over privacy nog moesten worden aangepast aan de nieuwe jeugdwet, zodat alle privacy van ouders met betrekking tot kinderen en school, consultatiebureau, maatschappelijk werk en huisarts volledig zijn overgeleverd aan 'teams' en andere anonieme overheidsbemoeienis… Hoe gek  wilt u het hebben? Een wethouder die oproept om bewust de wetgeving aan z'n laars te lappen….. Zie vooral de reacties bij het artikel! Overigens is deze wethouder niet de eerste: wethouder Pieter Hillhorst uit Amsterdam deed in feite ook het zelfde met zijn 'Ouder & Kind adviseurs'

Mijn wens:

Ik hoop dat er artsen en scholen zijn die het veel waard vinden om de privacy c.q. de vertrouwensrelatie met ouders boven de wet te stellen….
Het zou toch van de gekke worden als zelfs uw huisarts een verradersrol naar anonieme 'teams' gaat spelen?







Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)


Nico Mul

meldpuntjeugdzorg@gmail.com