De FARCE van de Gedragsdeskundige

Een ieder die te maken heeft met Bureau JeugdZorg (BJZ)  of de Raad voor de Kinderbescherming  (RvdK)  kent wel de zinnen als 'De gedragsdeskundige is bij het team betrokken geweest' of 'De gedragsdeskundige maakte deel uit van het MDO  (Multi Disiplinair Overleg),  of soortgelijke regels.

'Gedragsdeskundige' is de verzamelnaam voor gezondheidszorg-psychologen, (ortho)pedagogen en orthopedagoog-generalisten.  Die laatste hebben de zelfde bevoegdheid als de GZ-psycholoog als het gaat om onderzoek naar kinderen,  de interactie tussen ouders en kinderen en de opvoedingsvaardigheden.

Menig ouder zal deze nooit gezien of gesproken hebben. Zij leiden meestal een duister bestaan op de achtergrond, althans in BJZ en RvdK zaken.

Een vergelijking

Ik maak een vergelijking met een van mijn vorige functies als (waarnemend) bedrijfsarts.

In de bedrijfsgezondheidszorg heeft men vaak te maken met ook een vorm van Multi-Disciplinair Overleg, hetgeen meestal anders genoemd wordt, namelijk het Sociaal Medisch Team (SMT).

In zo'n team zijn meestal aanwezig: de personeelschef (die de werknemer kent),  de directe chef, de maatschappelijk werker (die de thuissituatie van de werknemer kent) en de verzekerings- en / of de bedrijfsarts, die de werknemer kennen in medisch opzicht en zijn arbeidsomstandigheden alsmede de implicaties van werk op de gezondheid. Allen in het SMT hebben de betrokken werknemer gezien vanuit hun eigen professie en kunde.

In dit SMT wordt de re-integratie besproken en alle aspecten in verband met gezondheid, aanpassingen in de werkomstandigheden, mogelijk andere functie in verband met handicap of beperkingen enz. enz.. In ernstigere zaken wordt soms wel de betreffende werknemer ook uitgenodigd bij een SMT.

Nu is het zo, dat als artsen een oordeel vellen over een patiënt dan wel de betrokken werknemer, zonder deze gezien of onderzocht te hebben, dan wel zich volledig baseren op verhalen van 'horen zeggen', deze een zware tuchtrechtelijke klacht kunnen verwachten.

Terug naar de jeugdzorgsector

Aan een MDO nemen deel (wisselend voor BJZ/ RvdK):

-         Een jurist  (die de kinderen / ouders nooit gezien of gesproken heeft)

-        Een raadsonderzoeker  (die visies van of de ene of de andere ouder als 'waar' beschouwt en ongenuanceerd roddelverhalen inbrengt.  Ik noem dit 'roddel' omdat deze op geen enkele wijze aan waarheidsvinding  doet, dan is dat dus te kwalificeren als 'roddel en achterklap'!

-         De 'gezinsvoogd' (als er sprake is van een OTS). Idem als voor de Raadsonderzoeker: doet structureel niet aan waarheidsvinding.

-         De 'gedragsdeskundige': heeft kind noch ouders gezien of gesproken. Kan alleen maar in algemene termen iets zeggen over 'meest wenselijke omgang'   of contactregeling dan wel verblijf bij de ene of andere ouder.

-         De sociaal werker van AMK of RvdK  die idem doet: ongenuanceerd, zonder directe waarheidsvinding, 'zorgen' etaleren en vooral opblazen.

Ik ga verder over die 'gedragsdeskundige'.  Juist vanuit hun beroepsgroep, NVO (Nederlandse Vereniging van  pedagogen en  Onderwijskundigen / hier kunnen zowel pedagogen als psychologen lid van zijn)  en het NIP  (Nederlands Instituut voor Psychologen) is het verplicht dat als een lid deelneemt aan een 'team' dat het lid er voor dient te zorgen dat de andere leden van dat team (of MDO)  zich ook aan de gedragsregels van NVO / NIP houden.

Een blik op die gedragsregels (zowel bij NVO als NIP)  leert dat een lid 'de wetenschap respecteert', 'uitgaat van eigen onderzoek' en 'ouders betrekt in zijn of haar onderzoek'!

De praktijk

De gedragsdeskundigen hebben geen enkel onderzoek verricht, zitten als 'ja en amen knikkers' bij het team, hebben ouders nooit of te nimmer gesproken, maar nemen we VERGAANDE beslissingen over hoofdverblijf kinderen en het aantal uren dat een kind zijn of haar ouders nog mag zien……

Er wordt ook niet voor geschroomd om onzin 'diagnosen' en beweringen als 'de psychische problemen van de ouders' klakkeloos over te nemen, zonder enig onderzoek.  Ouders worden dus in feite achter hun rug 'gek verklaard'  en verweer is er niet, want 'het team heeft het besloten'.

De rechter

Rechters krijgen de rapporten van zowel BJZ als de RvdK  voorgeschoteld met de in aanvang genoemde zinnen,  en gaan er van uit dat die deskundigen dus gedaan hebben wat hun plicht zou zijn geweest volgens NVO / NIP regels.  NIETS is minder waar…. Ze hebben juist NIETS onderzocht, maar het in feite leugenachtige rapport van BJZ of RvdK ('het bij wet aangewezen orgaan als deskundige op het gebied van het belang van het kind' ) wordt als deskundigenrapport door de rechter voor waar aangenomen. De rechter weigert immers, ondanks zijn plicht volgens art. 21 Rv, aan 'waarheidsvinding'  te doen!

Ouder protesten bij de rechter hebben daarom vrij weinig zin: de rechter gelooft toch de  deskundigen'? Zo worden de leugens de 'waarheid' in juridische zin!

Aanklagen gedragsdeskundigen?

Zelf heb ik menigmaal een gedragsdeskundige aangeklaagd bij NVO of RTvG  (Regionaal Tuchcollege voor de Gezondheidszorg),  ook heb ik klachten bij het NIP op de achtergrond gesteund. Alleen BIG-geregistreerden kan men aanklagen bij het RTvG (hoger beroep bij Centraal Medisch Tuchtcollege te Den Haag).

Klagenswaardig

-         Beweringen over mensen doen, zonder enige vorm van onderzoek.

-         Deze ouders volledig negeren.

-         Beweringen over kinderen en de interactie met ouders doen zonder onderzoek.

-         Uitspraken doen over opvoedingsvaardigheden van ouders zonder enig onderzoek.

-         Wetenschappelijke literatuur negeren.  (veelal wordt genegeerd dat 'ouderverstoting' te beschouwen is als ernstige ziekte  (Proefschrift B. Goudard 22-10-2008 /vertalen kan via een vertaalsite!))

De klachten hebben zelfs tot een wetswijziging geleid van slechts één woord: was tot 2010 de gedragsdeskundige verplicht bij een BJZ-onderzoek/ indicatiebesluit,  door de wijziging van één woord in art. 35 UvB bij de WoJz (woord 'kán') is de gedragsdeskundige alleen nog maar facultatief.

Ik vind het gewoonweg een farce dat de hele beroepsgroep gedragsdeskundigen zich in feite laat misbruiken door een 'schijn van onderzoek' op te houden.

Het wordt alleen maar erger: vanuit de Raad voor de Kinderbescherming gaan er stemmen op om, in overleg met het NIP,  te komen tot een 'master-pedagoog'  en 'master-psycholoog', niet te verwarren met de 'post-master pedagoog'.  De post-master variant zou de werkzaamheden mogen doen van de nu BIG-geregistreerden.

De vraag die hier op komt is: HOE weet je nu als ouder of de Raad dan wel BJZ een master of post-master pedagoog / psycholoog in zijn team heeft zitten, zeker als de RvdK zelf in zijn eigen folders zegt dat ALLE gedragsdeskundigen een BIG of NIP-registratie hebben?  Bij de klachtenprocedures bij het RTvG willen de gedragsdeskundigen er onder uit komen door te stellen dat zij werkzaamheden doen waarvoor geen BIG-registratie vereist is  en 'de teamleider is verantwoordelijk', niet zij zelf! Ik kan slechts tot één advies komen: ga door met het aanklagen van deze 'deskundigen'. Hier een gebruiksaanwijzing! (Let wel: de verplichting tot inzetten van een gedragsdeskundige bij indicaties van BJZ is in 2010 bij wet vervallen!)

Een goede, recente, ontwikkeling

Soms eist de rechter dat er een persoonlijkheidsonderzoek van een ouder komt.  Ik raad ouders altijd aan dit zelf te doen om BJZ gewoonweg een slag voor te zijn en om te komen met een échte deskundige die los staat van BJZ-invloed.  Sommige ouders volgen dit advies en krijgen dan te maken met de rekening, die BJZ weigert te betalen.  BJZ wil alleen via de GGZ dergelijke onderzoeken laten doen / betalen (bedrog en falsificatie (?): GGZ is toch alleen voor mensen met 'psychische problemen' en niet om BJZ de kosten van gedragsdeskundigen uit te sparen??) De rechter dacht hier anders over, via een link op een website werd mij deze uitspraak van 04-06-2015 toegestuurd: BJZ MOET BETALEN!!!

Aan NIP en NVO

Hoeveel geloof hebben de gedragsdeskundigen nog in hun eigen vakgebied, als zij in feite zichzelf belachelijk maken door als marionet van de jeugdzorg-industrie te functioneren en vooral géén eigen deskundigheid inbrengen, sterker nog, vaak tegen hun eigen deskundigheid in 'adviseren': iedere gedragsdeskundige dient naar mijn mening te weten hoe erg het KINDEREN SCHAADT  door hen hun OUDERS te ONTNEMEN  (dan wel het contact te minimaliseren)?

Vanuit uw hele beroepsgroep is nimmer enig geluid gekomen tégen de structurele oudervervreemding  (enkele, zeldzame, goed willende onafhankelijke psychologen / orthopedagogen daar gelaten!) en ontnemen van ouders aan kinderen,  u gaat maar door met in feite 'baantjes jagen' bij die instanties om vooral (ook)  hun eigen werkgelegenheid in stand te houden. GELD overheerst!

Het zou u sieren, geacht NIP en NVO,  als u eens eiste dat al uw leden die in dienst zijn van BJZ, RvdK of andere jeugdzorginstelling zich stringent aan uw reglementen houden op straffe van levenslange schorsing, dan zou u uw beroepsgroep geloofwaardig maken!

Hopend op geloofwaardige gedragsdeskundigen en een reactie van NVO / NIP,

Aanvulling  27-08-2015

De FARCE compleet!

Bovenstaand artikel is geschreven naar aanleiding van een zitting bij het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg (CTvGz), waarbij een gedragsdeskundige van de Raad voor de kinderbescherming werd aangeklaagd door een moeder, omdat de Raad het presteerde op basis van aannamen in een rapport te suggereren dat moeder psychisch ziek is daardoor haar kind zou beschadigen derhalve de Raad psychiatrische hulpverlening voor moeder als noodzakelijk acht. voor psychiatrisch patiënt uit te maken (schriftelijk dus!)  en derhalve haar kind uit huis moest blijven en haar een beperkte zorgtaak voor haar kind wordt geadviseerd. Het Hof heeft op basis van de conclusies en het advies van de Raad uitspraak gedaan, en dit is klaarblijkelijk onherroepelijk!  Bij de klachtencommissie van de RvdK kreeg moeder gelijk: dat had niet mogen gebeuren.  Ook had deze moeder rapporten van een psychiater en haar behandelend huisarts overlegd. De Raad én de gedragsdeskundige hadden deze stukken bewust genegeerd en zich hiermee verheven boven de echte deskundigen. Uit het contactjournaal en  haar beweringen bij de 'Klachtencommissie III' van de RvdK bleek, dat de gedragsdeskundige die stuken wel onder ogen had gehad. Toch gaat de gedragsdeskundige vrijuit en is haar rol in feite 0,0.  

Ik verwijs u naar de uitspraak van het CTvGz van 20-08-2015 

Speciale aandacht voor het volgende:

- Het 'werkproces bij de Raad' is maatgevend

- De gedragsdeskundige had het rapport voor ondertekening door de teamleider niet onder ogen gehad, zij ontving geen terugkoppeling, volgens haar zeggen (uit haar beweringen in de klachtenprocedure bij de RvdK, blijkt het tegendeel!).

- De 'gedragsdeskundige' was, ondanks de folders van de RvdK, NIET werkzaam als BIG-geregistreerde....

De moeder in deze kwestie is hevig verbaasd / verbijsterd  over het feit dat alles wat zij aandraagt, zelfs haar pleitnota, bij zowel RTvG als bij het CTvG  gewoonweg genegeerd wordt en het AANTOONBAAR LIEGEN van de gedragsdeskundige gewoonweg beloond werd! Zie hier haar commentaar + bewijs:

- - - - - - - - - - -  moeder - - - - - - - - - -

Het College heeft mijn stukken en het verhandelde ter zitting (mijn pleitnota) niet meegenomen in de overweging c.q. uitspraak. Derhalve heeft het College niet correct de grieven behandeld.

‘Verweerster haar werkzaamheden heeft verricht in de hoedanigheid van gedragsdeskundige en niet in de hoedanigheid van GZ-psycholoog zodat klaagster in haar klacht niet kan worden ontvangen’.   

 ‘Verweerster geen onderzoek heeft verricht doch uitsluitend de adviserende functie heeft vervuld die voor de gedragsdeskundige bij het MDO is aangewezen’.

Gezien de uitspraak heeft er alleen een copy/past van de uitspraak RTvdG plaatsgevonden. De feiten dat de gedragsdeskundige gefaald heeft als GZ-psycholoog en er zelfs niet voor schroomt om bij het tuchtcollege onwaarheden te verkondigen, is in de uitspraak als sneeuw door de zon verdwenen. Ik geef een voorbeeld.

Uitspraak CTvdG:

4.12     Nadat de  gz-psycholoog kennis had genomen van de definitieve versie van het rapport en had vastgesteld dat deze niet overeenstemde met haar professionele advies, heeft zij contact opgenomen met haar regio-directeur en de jurist. Dat dit mogelijk niet heeft geleid tot (tijdige) bijstelling van de tekst, kan haar evenmin tuchtrechtelijk worden verweten.

Mijn pleitnota:

3. Klachtbeslissing, regiodirecteur  van de RvdK.

Het gegeven dat de psycholoog nog ter zitting bij de klachtencommissie III akkoord gaat met de conclusies en advisering in de rapportage, strookt niet met haar beweringen tijdens de procedures bij de Tuchtcolleges waarbij zij blijft volharden (zonder dat zij dit met aantekeningen heeft kunnen onderbouwen) dat de formuleringen in het rapport niet conform haar professionele adviezen waren en zij mondeling contact zou hebben opgenomen met haar regiodirecteur, maar dit onvoldoende zou hebben geleid tot bijstelling van de tekst. (Ik verwijs u hiervoor naar de uitspraak van het Tuchtcollege van Toezicht NIP (pagina 4) door aangeklaagde ingediend)

De klachtbeslissing van regiodirecteur van de  RvdK (Hoger beroep, Productie 4, klacht 3) bekrachtigt dat de beweringen van de gedragsdeskundige niet juist zijn. Citaat klachtbeslissing:

"Na binnenkomst van de brief van de kinderpsychiater van 2 oktober heeft de raadsonderzoeker dit met de gedragsdeskundige overlegd en zij hebben vervolgens deze brief alleen ter kennisgeving in het dossier gevoegd. Er was voor hen geen aanleiding om de beantwoording of het advies welke reeds geformuleerd waren in het conceptrapport wezenlijk te veranderen."
Hiermee kan feitelijk worden vastgesteld dat de psycholoog:

a) De rapportage na het besluitvormend MDO d.d. 19-09-2012 (Hoger beroep, contactjournaal productie 3) wél heeft teruggezien en de conclusies en het advies heeft gefiatteerd!

b) De visie en advies van  de  (kinder)psychiater, die in haar brief de conclusies en advisering in de rapportage van de  Raad weerlegd, geheel heeft genegeerd. (Bijlage 4)

c) Er niet voor schroomt om zelfs bij de tuchtcolleges onwaarheden te verkondigen om vervolgens de verantwoordelijkheid (waar zij als geregistreerd deskundige naar dient te handelen) door te schuiven naar de teamleider. Zij verwijst hiervoor naar het werkproces van de Raad.

Wat doet deze uitspraak met de beroepsgroep psychologen die zich wel aan de Beroepscode houden? Die door hetzelfde college berispt worden als zij op basis van aannamen een advies afgeven.

Groet, MOEDER

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Wat mijzelf ten zeerste schokt is het volgende:

- Het CTvGz geeft duidelijk aan dat de rol van de 'gedragsdeskundige' in feite van geen enkele betekenis is: er mogen dus beweringen gedaan worden over 'psychische ziekten' die ouders zouden hebben, zonder enige onderbouwing en de gedragsdeskundige hoeft dit niet te corrigeren, ook al weet deze gedragsdeskundige, uit overlegde rapporten, dat die beweringen onzinnig zijn!

- Ondanks de onzinnigheid van bepaalde beweringen blijven de raadsrapporten in stand.

- Rechters krijgen dus rapporten voorgeschoteld, waarbij op geen enkele wijze recht gedaan wordt aan de waarheid omtrent ouders: het is maar hoe de 'pet staat' van de Raadsonderzoeker / teamleider!

TREURIG vind ik de houding van de beroepsgroep psychologen: in plaats om van hun leden te EISEN dat zij alleen en uitsluitend beweringen doen dan wel oordelen geven na gedegen onderzoek, gaat de beroepsgroep kennelijk aan het werk om deze 'gedragsdeskundigen' rustig te laten blijven zitten waar ze zitten: gewoon, leuk voor de baantjes en het salaris natuurlijk....

Als je toch als gedragsdeskundige écht in je vak gelooft, dan zou je toch gewoonweg opstappen uit zo'n functie waarbij je in feite een 'zoethouder' bent om rapporten van Raad (en / of BJZ / 'Veilig Thuis')  de schijn van een 'deskundigen rapport' te geven? 

Bestaat enige INTEGRITEIT nog bij psychologen / pedagogen?

De FARCE van de aanwezigheid van een 'gedragsdeskundige' bij het team van de RvdK lijkt mij compleet….  Het CTvGz heeft gesproken!

AANVULLING II

Gelukkig dacht het NIP anders over deze gedragsdeskundige dan het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg c.q. CMT en kreeg zij, in hoger beroep, maar liefst een BERISPING op 30-10-2015.  Zie vooral de items 2.6 en 2.7 in verband met haar uitvluchten en items 2.13 en 2.14 over hoe het CvB dacht over haar 'onderzoek' (geen onderzoek)  en het negeren van deskundigen!

Nico Mul

Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

meldpuntjeugdzorg@gmail.com