Deze week,
14 t.m. 20 november 2016, is het weer de 'Week
van de Kindermishandeling'. Opvallen is weer hoe selectief hier
mee wordt omgegaan.
In mijn
jeugd, ik ben van geboortejaar 1955, heb ik menigmaal een pak op mijn
donder gehad, zowel van mijn ouders als van onderwijzers. Ook is er
ooit door een onderwijzer zeer hard aan een oor getrokken. Thuis werd
er ook af en toe eens een robbertje gevochten met mijn broers en zus.
Ook waren wederzijdse stemverheffingen aan de orde van de dag. Toch
zal ik nooit of te nimmer mijn ouders of onderwijzers willen
verdenken van enige vorm van mishandeling: ik ben
er volwassen mee geworden en heb geleerd van mijn fouten. Ik
ben blij dat ik mijn ouders meer dan 50 jaar gehad heb en in vrede
afscheid van ze heb mogen nemen. Ook ben ik blij met mijn broers en
zus: ik had ze niet willen missen.
Tijden
veranderen: als het AMK en BJZ in mijn tijd zo'n actieve
meldingscampagne gedaan hadden, dan was ik mij familie gegarandeerd
kwijt geweest: als onze buren gemeld hadden met 'er wordt daar
gevochten' of 'de kinderen schreeuwen tegen elkaar, bijna iedere week
wel eens'....
Nu dient er
actief gemeld te worden, verklikkers sla uw slag! Wilt u uw buren
eens goed treiteren: doe een paar meldingen, altijd goed voor op zijn
minst 2 tot 3 jaar juridische procedures en jeugdzorg-interventies.
Het selectieve in de
beleving van 'kindermishandeling':
Kindermishandeling is
NIET:
- Kinderen hun ouders ontnemen door 'jeugzorg'.
- Kinderen in pleeggezinnen waarbij alles van de echte ouders wordt ontnomen, zelfs normaal telefonisch contact.
- Een kind 'dank pleeg- dan wel jeugdzorg, opvoeden in leugens', vooral over hun eigen ouders en familie (Zie de zaak 'Yunus' die zogenaamd werd mishandeld, zijn broers echter niet, hij ook niet, maar het bewijs werd door BJZ bij de rechter achter gehouden! Yunus mag NIET bij zijn ouders wonen, zijn broers wél.)
- Kinderen die door een pleegmoeder op zeer hardhandige worden terecht gewezen, zodanig dat voorbijgangers zelfs die pleegmoeder terecht wijzen.
- Een pleegkind laten spelen zonder enig toezicht op een hoogslaper, zodanig dat na het spelen een kind (van 5) een gebroken arm heeft... niemand weet hoe dat kwam....
- 3 Kinderen 2 weken achter laten zonder ouders, waarbij de ouders op 24 u vliegen weg zijn... de kinderen hebben verzorgers genoeg... (koninklijk huis)
- Het structurele seksueel misbruik binnen de 'jeugdzorg'. (Zie het rapport Samson hier over en de 'verboden vragen'!)
- De geestelijke en lichamelijke mishandeling in pleegzorg en jeugdzorginstellingen als 'vlinderen', 'isoleercel' en andere lijfstraffen.
Mishandeling
is (nu) WEL:
- Gekibbel / geruzie bij de buren.
- Een kind dat zijn zin niet krijgt en onvrede uit op school.
- Een 'corrigerende tik'.
- 'Draai om de oren'.
Uiteraard
is het structureel slaan en misbruiken van kinderen een zeer ernstige
zaak, maar let wel: veel blauwe plekken kunnen voortkomen uit ziekten
en door bepaalde spelletjes als bijvoorbeeld 'loopfietsen' waarbij de
punt van het zadel tegen de onderrug stoot: blauwe plekken aldaar en
dat heeft geheel niets met kindermishandeling te maken!
Om
over kindermishandeling echt te oordelen zijn echte specialisten
nodig. Hiervan zijn er ca. 10 in Nederland. Treurig is weer dat de
jeugdzorgindustrie wederom denkt zonder die specialisten te kunnen en
maar leken inzet om wederom veel
meldingen te krijgen, alles ten bate van HUN WERKGELEGENHEID en
de schijn op te houden dat ze onmisbaar zijn!
Herinner
u, geachte lezer, het feit dat recentelijk de Kinderombudsvrouw stelde dat er
juist méér deskundigheid zou moeten komen
aan de ingang van de jeugdzorg: keukentafelgesprekken,
die met de nieuwe jeugdwet van 1-1-2015
structureel zijn geworden, lossen niets op!
Nico Mul
Ceterum
censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten