'Gedragsdeskundige' is
de verzamelnaam voor gezondheidszorg-psychologen, (ortho)pedagogen en
orthopedagoog-generalisten. Die laatste
hebben de zelfde bevoegdheid als de GZ-psycholoog als het gaat om onderzoek
naar kinderen, de interactie tussen ouders
en kinderen en de opvoedingsvaardigheden.
Menig ouder zal deze
nooit gezien of gesproken hebben. Zij leiden meestal een duister bestaan op de
achtergrond, althans in BJZ en RvdK zaken.
Een
vergelijking
Ik maak een
vergelijking met een van mijn vorige functies als (waarnemend) bedrijfsarts.
In de bedrijfsgezondheidszorg
heeft men vaak te maken met ook een vorm van Multi-Disciplinair Overleg,
hetgeen meestal anders genoemd wordt, namelijk het Sociaal Medisch Team (SMT).
In zo'n team zijn
meestal aanwezig: de personeelschef (die de werknemer kent), de directe chef, de maatschappelijk werker
(die de thuissituatie van de werknemer kent) en de verzekerings- en / of de
bedrijfsarts, die de werknemer kennen in medisch opzicht en zijn
arbeidsomstandigheden alsmede de implicaties van werk op de gezondheid. Allen
in het SMT hebben de betrokken werknemer gezien vanuit hun eigen professie en
kunde.
In dit SMT wordt de
re-integratie besproken en alle aspecten in verband met gezondheid,
aanpassingen in de werkomstandigheden, mogelijk andere functie in verband met
handicap of beperkingen enz. enz.. In ernstigere zaken wordt soms wel de
betreffende werknemer ook uitgenodigd bij een SMT.
Nu is het zo, dat als
artsen een oordeel vellen over een patiënt dan wel de betrokken werknemer,
zonder deze gezien of onderzocht te hebben, dan wel zich volledig baseren op verhalen
van 'horen zeggen', deze een zware
tuchtrechtelijke klacht kunnen verwachten.
Terug
naar de jeugdzorgsector
Aan een MDO nemen deel
(wisselend voor BJZ/ RvdK):
-
Een jurist (die de kinderen / ouders nooit gezien of
gesproken heeft)
- Een raadsonderzoeker (die visies van of de ene of de andere ouder
als 'waar' beschouwt en ongenuanceerd roddelverhalen inbrengt. Ik noem dit 'roddel' omdat deze op geen
enkele wijze aan waarheidsvinding doet,
dan is dat dus te kwalificeren als 'roddel en achterklap'!
-
De 'gezinsvoogd' (als er sprake is van een
OTS). Idem als voor de Raadsonderzoeker: doet structureel niet aan
waarheidsvinding.
-
De 'gedragsdeskundige': heeft kind noch
ouders gezien of gesproken. Kan alleen maar in algemene termen iets zeggen over
'meest wenselijke omgang' of
contactregeling dan wel verblijf bij de ene of andere ouder.
-
De sociaal werker van AMK of RvdK die idem doet: ongenuanceerd, zonder directe
waarheidsvinding, 'zorgen' etaleren en vooral opblazen.
Ik ga verder over die
'gedragsdeskundige'. Juist vanuit hun
beroepsgroep, NVO (Nederlandse Vereniging van pedagogen en Onderwijskundigen / hier kunnen zowel pedagogen als psychologen lid van zijn) en het NIP
(Nederlands Instituut voor Psychologen) is het verplicht dat als een lid
deelneemt aan een 'team' dat het lid er voor dient te zorgen dat de andere
leden van dat team (of MDO) zich ook aan
de gedragsregels van NVO / NIP houden.
Een blik op die gedragsregels
(zowel bij NVO als NIP) leert dat een
lid 'de wetenschap respecteert', 'uitgaat van eigen onderzoek' en 'ouders
betrekt in zijn of haar onderzoek'!
De praktijk
De gedragsdeskundigen
hebben geen enkel onderzoek verricht, zitten als 'ja en amen knikkers' bij het
team, hebben ouders nooit of te nimmer gesproken, maar nemen we VERGAANDE
beslissingen over hoofdverblijf kinderen en het aantal uren dat een kind zijn of
haar ouders nog mag zien……
Er wordt ook niet voor
geschroomd om onzin 'diagnosen' en beweringen als 'de psychische problemen van
de ouders' klakkeloos over te nemen, zonder enig onderzoek. Ouders worden dus in feite achter hun rug
'gek verklaard' en verweer is er niet,
want 'het team heeft het besloten'.
De
rechter
Rechters krijgen de
rapporten van zowel BJZ als de RvdK
voorgeschoteld met de in aanvang genoemde zinnen, en gaan er van uit dat die deskundigen dus
gedaan hebben wat hun plicht zou zijn geweest volgens NVO / NIP regels. NIETS is minder waar…. Ze hebben juist NIETS
onderzocht, maar het in feite leugenachtige rapport van BJZ of RvdK ('het bij
wet aangewezen orgaan als deskundige op het gebied van het belang van het kind'
) wordt als deskundigenrapport door de rechter voor waar aangenomen. De rechter
weigert immers, ondanks zijn plicht volgens art. 21 Rv, aan 'waarheidsvinding' te doen!
Ouder protesten bij de rechter
hebben daarom vrij weinig zin: de rechter gelooft toch de deskundigen'? Zo worden de leugens de
'waarheid' in juridische zin!
Aanklagen
gedragsdeskundigen?
Zelf heb ik menigmaal
een gedragsdeskundige aangeklaagd bij NVO of RTvG (Regionaal Tuchcollege voor de
Gezondheidszorg), ook heb ik klachten
bij het NIP op de achtergrond gesteund. Alleen BIG-geregistreerden kan men
aanklagen bij het RTvG (hoger beroep bij Centraal Medisch Tuchtcollege te Den
Haag).Klagenswaardig
-
Beweringen over mensen doen, zonder
enige vorm van onderzoek.
-
Deze ouders volledig negeren.
-
Beweringen over kinderen en de
interactie met ouders doen zonder onderzoek.
-
Uitspraken doen over opvoedingsvaardigheden
van ouders zonder enig onderzoek.
-
Wetenschappelijke literatuur negeren. (veelal wordt genegeerd dat 'ouderverstoting'
te beschouwen is als ernstige ziekte (Proefschrift
B. Goudard 22-10-2008 /vertalen kan via een vertaalsite!))
De klachten hebben
zelfs tot een wetswijziging geleid van slechts één woord: was tot 2010 de
gedragsdeskundige verplicht bij een BJZ-onderzoek/ indicatiebesluit, door de wijziging van één woord in art. 35 UvB
bij de WoJz (woord 'kán') is de gedragsdeskundige alleen nog maar facultatief.
Ik vind het gewoonweg
een farce dat de hele beroepsgroep gedragsdeskundigen zich in feite laat
misbruiken door een 'schijn van onderzoek' op te houden.
Het wordt alleen maar erger:
vanuit de Raad voor de Kinderbescherming gaan er stemmen op om, in overleg met
het NIP, te komen tot een 'master-pedagoog' en 'master-psycholoog', niet te verwarren met
de 'post-master pedagoog'. De post-master
variant zou de werkzaamheden mogen doen van de nu BIG-geregistreerden.
De vraag die hier op
komt is: HOE weet je nu als ouder of de Raad dan wel BJZ een master of
post-master pedagoog / psycholoog in zijn team heeft zitten, zeker als de RvdK zelf
in zijn eigen folders zegt dat ALLE gedragsdeskundigen een BIG of
NIP-registratie hebben? Bij de
klachtenprocedures bij het RTvG willen de gedragsdeskundigen er onder uit komen
door te stellen dat zij werkzaamheden doen waarvoor geen BIG-registratie vereist
is en 'de teamleider is verantwoordelijk',
niet zij zelf! Ik kan slechts tot één advies komen: ga door met het aanklagen
van deze 'deskundigen'. Hier een
gebruiksaanwijzing! (Let wel: de verplichting tot inzetten van een
gedragsdeskundige bij indicaties van BJZ is in 2010 bij wet vervallen!)
Een
goede, recente, ontwikkeling
Soms eist de rechter
dat er een persoonlijkheidsonderzoek van een ouder komt. Ik raad ouders altijd aan dit zelf te doen om
BJZ gewoonweg een slag voor te zijn en om te komen met een échte deskundige die
los staat van BJZ-invloed. Sommige ouders
volgen dit advies en krijgen dan te maken met de rekening, die BJZ weigert te
betalen. BJZ wil alleen via de GGZ
dergelijke onderzoeken laten doen / betalen (bedrog en falsificatie (?): GGZ is toch
alleen voor mensen met 'psychische problemen' en niet om BJZ de kosten van
gedragsdeskundigen uit te sparen??) De rechter dacht hier anders over, via een
link op een website werd mij deze uitspraak
van 04-06-2015 toegestuurd: BJZ MOET BETALEN!!!
Aan
NIP en NVO
Hoeveel geloof hebben
de gedragsdeskundigen nog in hun eigen vakgebied, als zij in feite zichzelf
belachelijk maken door als marionet van de jeugdzorg-industrie te functioneren
en vooral géén eigen deskundigheid inbrengen, sterker nog, vaak tegen hun eigen
deskundigheid in 'adviseren': iedere gedragsdeskundige dient naar mijn mening
te weten hoe erg het KINDEREN SCHAADT door
hen hun OUDERS te ONTNEMEN (dan wel het
contact te minimaliseren)?
Vanuit uw hele
beroepsgroep is nimmer enig geluid gekomen tégen de structurele oudervervreemding
(enkele, zeldzame, goed willende
onafhankelijke psychologen / orthopedagogen daar gelaten!) en ontnemen van ouders
aan kinderen, u gaat maar door met in
feite 'baantjes jagen' bij die instanties om vooral (ook) hun eigen werkgelegenheid in stand te houden.
GELD overheerst!
Het zou u sieren,
geacht NIP en NVO, als u eens eiste dat
al uw leden die in dienst zijn van BJZ, RvdK of andere jeugdzorginstelling zich
stringent aan uw reglementen houden op straffe van levenslange schorsing, dan
zou u uw beroepsgroep geloofwaardig maken!
Hopend op
geloofwaardige gedragsdeskundigen en een reactie van NVO / NIP,
Aanvulling
27-08-2015
De
FARCE compleet!
Bovenstaand artikel is geschreven naar
aanleiding van een zitting bij het Centraal Tuchtcollege voor de
Gezondheidszorg (CTvGz), waarbij een gedragsdeskundige van de Raad voor de
kinderbescherming werd aangeklaagd door een moeder, omdat de Raad het
presteerde op basis van aannamen in
een rapport te suggereren dat moeder psychisch ziek is
daardoor haar kind zou beschadigen derhalve de Raad psychiatrische
hulpverlening voor moeder als noodzakelijk acht. voor psychiatrisch patiënt uit te maken (schriftelijk dus!)
en derhalve haar kind uit huis moest blijven en haar een beperkte zorgtaak voor haar kind wordt geadviseerd. Het
Hof heeft op basis van de conclusies en het advies van de Raad uitspraak
gedaan, en dit is klaarblijkelijk onherroepelijk! Bij de
klachtencommissie van de RvdK kreeg moeder gelijk: dat had niet mogen gebeuren.
Ook had deze moeder rapporten van een psychiater en haar behandelend
huisarts overlegd. De Raad én de gedragsdeskundige hadden deze stukken bewust
genegeerd en zich hiermee verheven
boven de echte deskundigen. Uit het contactjournaal en haar
beweringen bij de 'Klachtencommissie III' van de RvdK bleek, dat de
gedragsdeskundige die stuken wel onder ogen had gehad. Toch gaat de
gedragsdeskundige vrijuit en is haar rol in feite 0,0.
Speciale aandacht voor het volgende:
- Het 'werkproces bij de Raad' is
maatgevend
- De gedragsdeskundige had het rapport
voor ondertekening door de teamleider niet onder ogen gehad, zij ontving geen
terugkoppeling, volgens haar zeggen (uit haar beweringen in de
klachtenprocedure bij de RvdK, blijkt het tegendeel!).
- De 'gedragsdeskundige' was, ondanks de
folders van de RvdK, NIET werkzaam als BIG-geregistreerde....
De moeder in deze kwestie is hevig
verbaasd / verbijsterd over het feit dat alles wat zij aandraagt, zelfs
haar pleitnota, bij zowel RTvG als bij het CTvG gewoonweg genegeerd wordt
en het AANTOONBAAR LIEGEN van de gedragsdeskundige gewoonweg beloond werd! Zie
hier haar commentaar + bewijs:
-
- - - - - - - - - - moeder - - - - - - -
- - -
Het College heeft mijn
stukken en het verhandelde ter zitting (mijn pleitnota) niet meegenomen in de
overweging c.q. uitspraak. Derhalve heeft het College niet correct de grieven
behandeld.
‘Verweerster haar
werkzaamheden heeft verricht in de hoedanigheid van gedragsdeskundige en niet
in de hoedanigheid van GZ-psycholoog zodat klaagster in haar klacht niet kan
worden ontvangen’.
‘Verweerster geen
onderzoek heeft verricht doch uitsluitend de adviserende functie heeft vervuld
die voor de gedragsdeskundige bij het MDO is aangewezen’.
Gezien de uitspraak heeft
er alleen een copy/past van de uitspraak RTvdG plaatsgevonden. De feiten dat de
gedragsdeskundige gefaald heeft als GZ-psycholoog en er zelfs niet voor
schroomt om bij het tuchtcollege onwaarheden te verkondigen, is in de uitspraak
als sneeuw door de zon verdwenen. Ik geef een voorbeeld.
Uitspraak CTvdG:
4.12
Nadat de gz-psycholoog kennis had genomen van de definitieve versie van
het rapport en had vastgesteld dat deze niet overeenstemde met haar
professionele advies, heeft zij contact opgenomen met haar regio-directeur en
de jurist. Dat dit mogelijk niet heeft geleid tot (tijdige) bijstelling van de
tekst, kan haar evenmin tuchtrechtelijk worden verweten.
Mijn pleitnota:
3. Klachtbeslissing,
regiodirecteur van de RvdK.
Het gegeven dat de
psycholoog nog ter zitting bij de klachtencommissie III akkoord gaat
met de conclusies en advisering in de rapportage, strookt niet met
haar beweringen tijdens de procedures bij de Tuchtcolleges waarbij
zij blijft volharden (zonder dat zij dit met aantekeningen heeft kunnen
onderbouwen) dat de formuleringen in het rapport niet conform haar
professionele adviezen waren en zij mondeling contact zou hebben opgenomen met
haar regiodirecteur, maar dit onvoldoende zou hebben geleid tot bijstelling van
de tekst. (Ik verwijs u hiervoor naar de uitspraak van het
Tuchtcollege van Toezicht NIP (pagina 4) door aangeklaagde ingediend)
De klachtbeslissing van
regiodirecteur van de RvdK (Hoger beroep, Productie 4,
klacht 3) bekrachtigt dat de beweringen van de gedragsdeskundige
niet juist zijn. Citaat klachtbeslissing:
"Na binnenkomst
van de brief van de kinderpsychiater van 2 oktober heeft de raadsonderzoeker
dit met de gedragsdeskundige overlegd en zij hebben vervolgens
deze brief alleen ter kennisgeving in het dossier gevoegd. Er was
voor hen geen aanleiding om de beantwoording of het advies welke reeds
geformuleerd waren in het conceptrapport wezenlijk te veranderen."
Hiermee kan feitelijk worden vastgesteld dat de psycholoog:
Hiermee kan feitelijk worden vastgesteld dat de psycholoog:
a) De rapportage na het
besluitvormend MDO d.d. 19-09-2012 (Hoger beroep, contactjournaal
productie 3) wél heeft teruggezien en de conclusies en het advies heeft
gefiatteerd!
b) De visie en advies
van de (kinder)psychiater, die in
haar brief de conclusies en advisering in de rapportage van de Raad
weerlegd, geheel heeft genegeerd. (Bijlage 4)
c) Er niet voor
schroomt om zelfs bij de tuchtcolleges onwaarheden te verkondigen om vervolgens
de verantwoordelijkheid (waar zij als geregistreerd deskundige naar dient te
handelen) door te schuiven naar de teamleider. Zij verwijst hiervoor naar het
werkproces van de Raad.
Wat doet deze
uitspraak met de beroepsgroep psychologen die zich wel aan de Beroepscode
houden? Die door hetzelfde college berispt
worden als zij op basis van aannamen een advies afgeven.
Groet, MOEDER
-
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Wat mijzelf ten zeerste
schokt is het volgende:
- Het CTvGz geeft
duidelijk aan dat de rol van de 'gedragsdeskundige' in feite van geen enkele
betekenis is: er mogen dus beweringen gedaan worden over 'psychische ziekten'
die ouders zouden hebben, zonder enige onderbouwing en de gedragsdeskundige
hoeft dit niet te corrigeren, ook al weet deze gedragsdeskundige, uit overlegde
rapporten, dat die beweringen onzinnig zijn!
- Ondanks de
onzinnigheid van bepaalde beweringen blijven de raadsrapporten in stand.
- Rechters krijgen dus
rapporten voorgeschoteld, waarbij op geen enkele wijze recht gedaan wordt aan de
waarheid omtrent ouders: het is maar hoe de 'pet staat' van de Raadsonderzoeker
/ teamleider!
TREURIG vind ik de
houding van de beroepsgroep psychologen: in plaats om van hun leden te EISEN
dat zij alleen en uitsluitend beweringen doen dan wel oordelen geven na gedegen
onderzoek, gaat de beroepsgroep kennelijk aan het werk om deze 'gedragsdeskundigen'
rustig te laten blijven zitten waar ze zitten: gewoon, leuk voor de baantjes en
het salaris natuurlijk....
Als je toch als
gedragsdeskundige écht in je vak gelooft, dan zou je toch gewoonweg opstappen
uit zo'n functie waarbij je in feite een 'zoethouder' bent om rapporten van
Raad (en / of BJZ / 'Veilig Thuis') de schijn van een 'deskundigen
rapport' te geven?
Bestaat enige
INTEGRITEIT nog bij psychologen / pedagogen?
De FARCE van de
aanwezigheid van een 'gedragsdeskundige' bij het team van de RvdK lijkt mij
compleet…. Het CTvGz heeft gesproken!
AANVULLING II
Gelukkig dacht het NIP anders over deze gedragsdeskundige dan het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg c.q. CMT en kreeg zij, in hoger beroep, maar liefst een BERISPING op 30-10-2015. Zie vooral de items 2.6 en 2.7 in verband met haar uitvluchten en items 2.13 en 2.14 over hoe het CvB dacht over haar 'onderzoek' (geen onderzoek) en het negeren van deskundigen!
Gelukkig dacht het NIP anders over deze gedragsdeskundige dan het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg c.q. CMT en kreeg zij, in hoger beroep, maar liefst een BERISPING op 30-10-2015. Zie vooral de items 2.6 en 2.7 in verband met haar uitvluchten en items 2.13 en 2.14 over hoe het CvB dacht over haar 'onderzoek' (geen onderzoek) en het negeren van deskundigen!
Nico Mul
Ceterum
censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)
meldpuntjeugdzorg@gmail.com
