De TRANSITIE: méér bezuinigen!

Nu er zo'n 6 miljard euro extra bespaard zal moeten worden, de transitie van de jeugdzorg gaande is en ouders klagen over de 'professionaliteit' van 'jeugdzorg' is het misschien nuttig en aangenaam om een en ander met elkaar te combineren: bezuinigen en professionaliseren van de 'zorg'!

Eerder schreef ik al 'Bezuinigen door betere zorg'

BJZ

Ouders zijn al jaren ontevreden over BJZ en zijn beleid dat alleen maar gericht lijkt op het onder toezicht stellen en uit huis plaatsen van kinderen. Velen zouden er daarom blij om zijn als BJZ zou worden opgeheven. Hierbij worden die ouders ondersteund door diverse hoogleraren, waarvan prof. v. Acker zelfs stelt in een artikel in de Volkskrant 2009: 'Opdoeken BJZ, al 40 jaar het zelfde verhaal'. Dat zou de grootste bezuiniging kunnen zijn: ouders respecteren en gewoon de huisarts, als vertrouwenspersoon bij uitstek, in overleg met ouders de hulp van echte professionals (vrijwilligers/ systeemtherapeut / kinderpsycholoog/ kinderpsychiater) laten bepalen!).

BJZ is al vanaf het begin van zijn bestaan, en dan bedoel ik hier ook zijn voorgangers met andere namen, aan het 'professionaliseren'. Als men daar mee bezig is wil dit eenvoudigweg zeggen dat men nog steeds niet professioneel is.  Het tegengestelde van professioneel is 'amateur'.

Amateurs worden niet betaald….. Een optie is dan ook om iedere betaling van BJZ-medewerkers op te schorten tot dat deze hun wettelijke taak doen (zie art. 1:257 BW) en  écht professioneel zijn, dat wil zeggen met een bij wet vastgestelde opleiding, een beroepsregistratie en beroepsrechtspraak!

Tot op heden worden deze mensen vooruit betaald: komt er een OTS bijvoorbeeld, dan levert dat ca. 7600 €/kind per jaar op, zie hiervoor de normbedragen.

De komst van BJZ  in uw gezin

Er zijn mensen die vrijwillig een beroep doen op BJZ. Vaak komt het er op neer dat die ouders in feite hun kinderen gaan 'inleveren'. Men 'verkoopt' de smoes dat men 'alleen hulp kan organiseren als we de rechter om toestemming vragen' en men komt dan met een  'verzoek onder toezicht stelling'. Ongeveer de helft van die OTS-en wordt een uit huis plaatsing. Om een OTS te verkrijgen voor BJZ dienen er 'ernstige zorgen' te zijn over de kinderen. Die OTS kan o.a. door de Raad voor de Kinderbescherming aangevraagd worden.   
 De wettelijke basis hiervoor is Artikel BW 1: 254   

1  Indien een minderjarige zodanig opgroeit, dat zijn zedelijke of geestelijke belangen of zijn gezondheid ernstig worden bedreigd, en andere middelen ter afwending van deze bedreiging hebben gefaald of, naar is te voorzien, zullen falen, kan de kinderrechter hem onder toezicht stellen van een stichting als bedoeld in artikel 1, onder f, van de Wet op de jeugdzorg.

2  De kinderrechter kan een in het eerste lid bedoelde minderjarige door of voor wie een aanvraag tot het verlenen van een verblijfsvergunning voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 28 van de Vreemdelingenwet 2000 is ingediend en die in verband daarmee in een opvangcentrum als bedoeld in artikel 1, onder d, van de Wet Centraal Orgaan opvang asielzoekers verblijft, onder toezicht stellen van een daartoe door Onze Minister van Justitie aanvaarde rechtspersoon.

3  Onze Minister van Justitie kan voorwaarden stellen bij of voorschriften verbinden aan de aanvaarding, bedoeld in het tweede lid, en de rechtspersoon voor een bepaalde tijd aanvaarden.

4  De kinderrechter kan een minderjarige onder toezicht stellen op verzoek van een ouder, een ander die de minderjarige als behorende tot zijn gezin verzorgt en opvoedt, de raad voor de kinderbescherming, of het openbaar ministerie.

5  Op verzoek van de stichting, dan wel op verzoek van de met het gezag belaste ouder of de minderjarige van twaalf jaren of ouder, kan de kinderrechter de stichting, bedoeld in artikel 1, onder f, van de Wet op de jeugdzorg, die het toezicht heeft, vervangen door een zodanige stichting in een andere provincie. De raad voor de kinderbescherming is bevoegd het in de vorige volzin bedoelde verzoek in te dienen, indien de raad van oordeel blijft dat de uithuisplaatsing niet op de voet van artikel 263, eerste lid, dient te worden beëindigd. Indien ten tijde van een verlenging van de duur van de ondertoezichtstelling niet meer wordt voldaan aan de eisen voor benoembaarheid, bedoeld in het tweede lid, vervangt de kinderrechter ambtshalve de door Onze Minister van Justitie aanvaarde rechtspersoon door een stichting als bedoeld in artikel 1, onder f, van de Wet op de jeugdzorg, tenzij voortzetting van de taken door bedoelde rechtspersoon hem om reden van continuïteit noodzakelijk voorkomt.

6  Op een rechtspersoon als bedoeld in het tweede lid, zijn de bepalingen van de afdelingen 4 en 5 alsmede artikel 326 van overeenkomstige toepassing. In geval van vervanging op de voet van het vijfde lid van de in het tweede lid bedoelde rechtspersoon, wordt de stichting, bedoeld in artikel 1, onder f, van de Wet op de jeugdzorg in de provincie waar de desbetreffende minderjarige duurzaam verblijft benoemd.

    ----------------------  einde artikel   -------------------

    

In deze wet wordt met 'de Stichting' de Stichting BJZ bedoeld, zoals die in iedere provincie + grootstedelijke regio zijn.

In lid 4 van dit artikel valt op dat BJZ NIET GENOEMD wordt als aanvrager van een OTS, in de praktijk ziet men echter wel dat BJZ dit doet, ook verlenging OTS/UHP gebeurt vaak door BJZ dan wel LdH/WSG/SGJ enz..

U begrijpt nu ook waarom er nu allerlei campagnes lopen om méér AMK-meldingen te doen. Het AMK valt vaak onder het zelfde bestuur en zit in het zelfde gebouw als BJZ… méér meldingen, méér OTS, méér geld!

Ook is het volkomen duidelijk waarom er nu veel meer zorgpunten zijn als bijvoorbeeld 3 jaar geleden.  Nu zijn de zorgen 'te dik zijn', 'te weinig vriendjes', 'pesten op school', 'huiselijk geweld' (één ruzie tussen ouders is vaak al voldoende voor 2 jaar UHP van kinderen wegens 'huiselijk geweld'!) in de 'mode'. Ook helpt het om van kleine zorgpuntjes deze om te toveren tot 'ernstige zorgen'…..

De taak van de Stichting BJZ

Zie hiervoor Artikel BW 1: 257

1 De stichting, bedoeld in artikel 1, onder f, van de Wet op de jeugdzorg houdt toezicht op de minderjarige en zorgt dat aan de minderjarige en de met het gezag belaste ouder hulp en steun worden geboden teneinde de bedreiging van de zedelijke of geestelijke belangen of de gezondheid van de minderjarige af te wenden.

2 Deze hulp en steun zijn erop gericht de met het gezag belaste ouder de verantwoordelijkheid voor de verzorging en opvoeding zoveel mogelijk te doen behouden. Bij algemene maatregel van bestuur, op de voordracht van Onze Ministers van Justitie en van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, kunnen regels worden gesteld omtrent de aard en de omvang van de hulp en steun.

3 Indien het leeftijds- en ontwikkelingsniveau van de minderjarige en diens bekwaamheid en behoefte zelfstandig te handelen en zijn leven naar eigen inzicht in te richten daartoe noodzaken, zijn de hulp en steun, meer dan op het vergroten van de mogelijkheden van de ouders om hun kind te verzorgen en op te voeden, gericht op het vergroten van de zelfstandigheid van de minderjarige.

4 De stichting, bedoeld in artikel 1, onder f, van de Wet op de jeugdzorg bevordert de gezinsband tussen de met het gezag belaste ouder en de minderjarige.

    ----------------------  einde artikel   -------------------

Dit bovenstaande is de WETTELIJKE TAAK van BJZ….Vooral het lid 4 van dit artikel zal menig ouder vreemd over komen: meestal worden kinderen weggerukt, ouders genegeerd en het contact terug gebracht tot soms wel 30 minuten per 3 maanden…. Vreemd dat niet de band tussen kind en de rest van zijn of haar familie bevorderd dient te worden, die tellen kennelijk niet mee…

Betaling BJZ: meer geld bij minder doen!

Door de betaling vooraf en bij de verlenging OTS gewoonweg stellen 'er is nog geen zicht op de thuissituatie' of 'er moet nog onderzoek gebeuren', na 1 jaar niets doen, dan wordt dit beloond met nog een jaar 7600 €/kind bij OTS … Een UHP levert véél meer geld op…. Bij een UHP komen ook nog alle inkomsten van 'jeugdzorg-interventies' van 1730 /kind/maand… Hebben ze niet gebaat… niet erg als het geld maar wel binnen komt!

Mocht BJZ zijn taak goed doen en de bedreigingen (art 257-lid 1) snel wegnemen, zou de OTS eindigen en einde inkomen voor BJZ… Doet men niets en komt na een jaar met de bekende smoezen, (zoals b.v. 'er is nog geen zicht op de thuissituatie' terwijl BJZ geweigerd heeft thuis te komen kijken…)  bij de rechter, dan is dat extra geld… wat is er makkelijk dan zo veel mogelijk niets doen en een paar 'leugentjes om bestwil'? IN het verlengde hiervan heb ik ook nog steeds géén antwoord gehad op mijn artikel 'slechts één vraag', ondanks het feit dat dit toch ruim rondgetwitterd is. 
Jarenlang had een grote winkelketen de slogan 'Meer waar voor minder geld', hier lijkt het omgekeerde van toepassing: 'Minder waar voor meer geld'!

Voor advocaten

Dat NIETS doen bij een OTS of UHP heet naar mijn idee juridisch gezien 'wanprestatie' en is daarom te vergelijken met een bakker die beschimmeld brood verkoopt (een goede bakker geeft klanten dan hun geld terug!) of een automonteur die de wielen niet vastzet…. Bij ongelukken als gevolg van de schade door dit falen zal de bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering van het garagebedrijf altijd uitbetalen….

Naar mijn idee zou er dan ook een actie wegens 'onrechtmatige daad' (art. BW 6:162) kunnen volgen bij het veroorzaken van schade door het niet-handelen zoals de wet dat voorschrijft! Laat u even weten of mijn gedachte juist dan wel onjuist is?

Ander betalingsmodel

Een andere optie zou het volgende kunnen zijn: in de thuiszorg moeten cliënten na het ontvangen hebben van thuishulp een briefje tekenen waaruit blijkt dat de cliënt tevreden is over '3 uur hulp' bijvoorbeeld.

Naar analogie hier van zou het evengoed mogelijk moeten zijn om ouders die 'jeugdhulp' ontvangen voor de hulp aan hun gezin of kinderen een 'tevredenheidsverklaring over de geleverde zorg' te laten ondertekenen. Geen ondertekening, geen geld.  Uiteraard jeugdzorg-medewerkers dan pas achteraf betalen en niet vooruit! Dit zal automatisch leiden tot méér professionalisering: alleen deskundige hulp wordt gewaardeerd.

Bij een uit huis plaatsing het zelfde idee: pas uitbetalen indien een kind weer thuis is gekomen bij de ouders en de ouders /kind duidelijk verklaren dat de UHP tot verbetering heeft geleid.  Geen verbetering, geen geld! Vergelijk de advocaten met 'no cure no pay'!

Jarenlang falen BJZ

Tot op de dag van vandaag is er geen enkel onderzoek waaruit blijkt dat de 'hulp en ondersteuning bij de opvoeding' geleverd door BJZ en consorten zo goed werkt.  Sinds 2012 zijn de instellingen weer aan het registreren welke 'effect' de interventies en begeleiding hebben. Onderzoeken als van prof. Slot ('909-zorgen')  toonden aan dat 72% van de gelden naar jeugdzorg weggegooid zijn: er is alleen een positief effect bij een kleine groep, voornamelijk strafrechtelijk geplaatste jeugdigen, die 72% is de groep van géén effect of 26% negatief effect van 'jeugdzorg'! Prof. J. van Acker schreef openlijk in de Volkskrant: 'Opdoeken BJZ, al 40 jaar het zelfde verhaal'. Vele initiatieven zoals 'opvoedpoli', 'connecting hands', Praktijk Eudokia te Enschede: jeugdzorg zónder BJZ en vele anderen bewijzen dat de maatschappij ook buiten BJZ kan!

Nu door bezuinigingen BJZ-medewerkers met ontslag worden bedreigd is het merkwaardig dat de enige die klagen, en zelfs dreigen met 'ongelukken in de jeugdzorg' de BJZ-directeuren zijn, er is géén enkele oudervereniging of stichting die actie aan het voeren is voor 'behoud BJZ'….

Conclusie

Kort samengevat de ideeën:

1.     Amateurs niet betalen, alleen professionals dienen betaald te worden zoals bij het wielrennen of voetballen.

2.     BJZ afrekenen op hun wettelijke taak, betaling alleen bij tevreden cliënten.

3.     BJZ geheel opheffen wegens het al jarenlang falen. 

Dit waren slechts enkele ideeën die tot grote bezuinigingen zouden kunnen leiden.

Gelukkig gaan straks de gemeenteraden verantwoording vragen aan de jeugdzorg-industrie over wat zij leveren voor dat vele geld wat er in jeugdzorg omgaat. Een voorstel voor verbetering is beschreven in dit artikel!

Vreemd dat bij de politici niet het idee opkomt om een al meer dan 40 jaar falend bedrijf, dat bovendien ernstige wanprestaties levert gezien het feit dat Nederland wereldkampioen kinderen uit huis plaatsen en opsluiten van kinderen is, te gaan SLUITEN…

Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul

meldpuntjeugdzorg@gmail.com

De Vechtscheiding: wat niet gezegd mocht worden!

Donderdag 25-7-2013 kwam weer eens in het programma 'Hollandse Zaken' de 'Vechtscheiding' onder de aandacht. Niets werd uit de weg gegaan om de overheid er weer zo goed mogelijk uit te laten komen: een kinderrechter die zo 'aan het belang van het kind' dacht, een vertegenwoordigster van de Raad voor de Kinderbescherming en vooral een vader die afgezien had van contact met zijn kinderen en daar 8 jaar onder geleden heeft: niets doet immers meer pijn dan je eigen kinderen te missen.

Ik ga hier niet alles herhalen wat er wel gezegd werd in de uitzending, maar ik ga hier aangeven wat er naar mijn mening volledig ontbrak dan wel in de kiem gesmoord werd: het KIND!

'Het belang van het kind'

Een kind heeft van nature TWEE OUDERS, een kind wil van beide ouders houden en vraagt er niet om een ouder te missen. Ik heb dit geformuleerd in een definitie:

"Een kind in het genot stellen van de onvoorwaardelijke LIEFDE, AANDACHT en (ver)ZORG(ing) van BEIDE OUDERS en hun familie."

Een kind wordt ernstig beschadigd door het gemis van een ouder, zeker op de lange duur. De moeder, Lydia, die wilde beginnen over het 'korte termijn denken' van instanties werd de mond gesnoerd, wat zij naar mijn idee wilde zeggen: juist als kinderen ouder worden, ontdekken ze steeds meer wat ze gemist hebben, WAAR was hun vader? Hoe erg beschadigt het kinderen als ze dagelijks worden volgestampt met 'zo en zo slecht is je vader..' (in 80% van de gevallen worden kinderen hun vaders onthouden, zo komen er jaarlijks ca. 8000 kinderen bij, die hun vader niet meer mogen kennen….)

Niet gemeld werd het feit dat de zogenaamde 'rust' van een kind als het vader niet ziet ook een stil lijden kan zijn en juist een inwendige onrust is. Juist als moeders (80%)  de opvatting en eis hebben: 'over papa wordt niet gepraat… we hebben het nooit over hem..' is eerder een verontrustend signaal: het kind krijgt de boodschap die het héél goed aanvoelt: 'mijn vader is dus slecht'… 'als ik naar mijn vader wil, doe ik mama verdriet, dus ik wil niet naar mijn vader, anders houdt er niemand meer van mij'…

Wat de rechters en Raad verzwegen

Juist de Raad, of tegenwoordig ook BJZ, verzwijgen dat juist HUN de rechter aanbevelen om maar omwille van de 'rust bij moeder' de kinderen geen omgang met vader te gunnen… Hoe méér moeders te keer gaan, hoe meer gelijk, de hardste moddergooier krijgt gelijk…

De Raad en BJZ hebben nog steeds niet de deskundigheid om gewoonweg te stellen: 'ouders, u bent beide ouder en daarbij dient het kind geen inzet te zijn'. Juist om als officiële instantie partij te trekken voor een ouder, wordt de strijd aangewakkerd, over de rug van de kinderen heen… Het risico op het ontwikkelen van een 'ouder-verstotings-syndroom' (het verschijnsel dat een kind de weggepoetste ouder gaat HATEN en gaat geloven dat die schadelijk is, zonder gefundeerde grond) wordt massaal onder tafel gepoetst…

Er werd op geen enkele wijze veroordelend gesproken naar de moeder die zónder rechterlijk vonnis het contact tussen vader en zijn kinderen minimaliseerde en deze maar in het openbaar ging beschuldigen van ontvoering… Verzwegen werd dat BJZ via 'schriftelijke aanwijzingen' ook op de zelfde manier bezig is: soms worden minimale omgangsregelingen zonder opgaaf van redenen nog verder geminimaliseerd als een ouder zaken publiceert of niet doet wat BJZ wil…(voorbeeld: zie de veelbesproken Yunus: na de publiciteitsgolf in maart 2013 heeft BJZ- Haaglanden de 'omgang' van 1 uur/2 maanden met zijn broers en ouders stopgezet…)

Geheel niet besproken was de dubieuze 'rol' van de RvdK en BJZ zelf: namens ouders zetten die zelfs soms de strijd om de boedel voort, gekoppeld aan de omgang met de kinderen.  Ook schrijven zij vaak als er ook maar enige strijd is (ook al is dat om geld): 'er is strijd tussen de ouders, dus geen omgang met vader'… praktijkvoorbeelden zijn mij te over bekend!

Verzwegen werd dat de politiek (= wetgever) het mogelijk heeft gemaakt dat het gesol met kinderen kan gebeuren….

 

Een oplossing en tip voor politici

Draai de zaak om en ga uit van een ZORGPLICHT voor BEIDE OUDERS en maak een kleine wetswijziging:

Voor het Burgerlijk Wetboek:

'Bij geboorte van een kind krijgen beide biologische ouders van rechtswege het ouderlijk gezag en de plicht tot verzorging van het kind, waarbij iedere ouder voor 50% van de tijd deze op zich neemt, ongeacht de status van de  relatie tussen de ouders.'

Voor het Wetboek van Strafrecht:

'Bij onttrekking van een kind aan de zorgtaak van een ouder staat een straf van (strafmaat)  en ontzetting van het ouderlijk gezag'.

Uiteraard dient de strafbaarheid van de valse geboorteakte met 'vader onbekend' gehandhaafd te worden! Menig moeder vult vaak klakkeloos in 'vader onbekend' en de gemeenteambtenaar maakt valse akte op…ongestraft tot op heden! Het is naar onze mening niet in het belang van een kind dat het van de status van de relatie tussen ouders afhangt in hoeverre dat kind zijn ouders en hun familie mag kennen.

Over een en ander schreef ik een klein stukje, dat meteen ook een eind zou maken aan iedere alimentatiestrijd!

Bovenstaande maakt aan alle gemarchandeer over kinderen een einde: je zal wel uitkijken als ouder als je wangedrag bestraft zou worden met het alleenhoofdig gezag voor de andere ouder!

Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul

meldpuntjeugdzorg@gmail.com

Letselschade door 'jeugdzorg'

Veel ouders die slachtoffer zijn van BJZ, RvdK,WSG, LdH SGJ enz. vragen zich wel eens af hoe zij BJZ enz. moeten aanklagen en schadevergoeding eisen. 

Hier onder geef ik een kleine uitleg, geen wetenschappelijk correcte verhandeling. Als u dat laatste wilt hebben, dient u een advocaat of hoogleraar aansprakelijkheidsrecht te consulteren.

Er zijn twee manieren van aanklagen: strafrechtelijk en civiel. De eerste gebeurt via een aangifte en het vervolg via het Openbaar Ministerie en de strafrechter, het tweede via aansprakelijkheidsstelling en een civiele procedure met eis tot schadeloosstelling.

De strafrechtelijke weg

Hierbij zijn de wetboeken Strafvordering (Sv)  en Strafrecht (Sr)  van belang.  In de eerste staan de procedures, in het 2^e wat strafbaar is en welke straffen en strafmaatregelen opgelegd kunnen worden.

Een strafrechtelijk traject begint bij een aangifte.  Deze kan gedaan worden door 'iedereen die kennis heeft van een strafbaar feit', aldus art. 161 Sv.  Bij wie? Art. 163 Sv geeft de antwoorden. Let wel: in lid 5 staat dat die ambtenaren van het OM verplicht zijn aangifte op te nemen… In de praktijk ziet men vaak dat er gewoonweg geweigerd wordt aangifte op te nemen.  Daarom beveel ik de schriftelijke weg aan: rechtstreeks aangifte doen bij de Hoofdofficier van Justitie in uw arrondissement.  Waar u die vindt? Op de website van het OM  (klik op de kaart!) vindt u alle adressen!  Kortom: u kan rustig schriftelijk een aangifte doen, in plaats van braaf bij een politiebureau zitten te wachten en dan afgepoeierd  worden…

Gebeurt er niets na uw aangifte, dan kan u ook nog een 'Beklag ex. Art. 12 Sv' doen bij het gerechtshof in uw arrondissement (adres: zie de site van de rechtspraak en klik op de kaart! ). U heeft hiervoor géén advocaat nodig (kan natuurlijk wel). In uw beklag schrijft u op welke aangifte u deed en waarom u vindt dat er 'strafrechtelijke vervolging' zou moeten plaatsvinden.  Vaak wordt u dan ook nog gehoord in een speciale zitting van het Hof.  Helaas wordt ca. 90% van deze klaagschriften afgewezen…

De inhoud van een aangifte

De basis van een aangifte is eigenlijk de basis van het strafrecht: art. 1 Sv : 'Strafvervolging vindt alleen plaats bij wijze van door wet voorzien' en art. 1 Sr: 'Geen feit is strafbaar dan uit kracht van een daaraan voorafgegane wettelijke strafbepaling'.  Dit betekent dat alleen dus strafbaar is wat in de wet als strafbaar geformuleerd is.

Over het 'familierecht' en 'jeugdzorg'

Veel ouders willen BJZ-enz gaan aanklagen en aangiften doen, maar wat is nu strafbaar, wat heeft eventueel succes?

Een van de weinige zaken die naar mijn mening succesvol kunnen zijn, zijn aangiften wegens 'mishandeling' en 'met mishandeling wordt gelijk gesteld de opzettelijke benadeling van de gezondheid', art. 300 lid 4 Sr. Dit artikel biedt perspectief als u kan aantonen dat BJZ (-enz.) opzettelijk de gezondheid van u of uw kinderen benadeeld hebben. Samen met het Internationaal verdrag inzake psychische foltering, dat Nederland ook geratificeerd heeft, valt ook onder 300 lid 4 Sr de psychische schade! Om dit aan te tonen: sociale isolatie van kinderen, 'ouder vervreemding' (wordt beschouwd als 'ernstige chronische ziekte' zie het proefschrift van dr. B. Goudard, 22-10-2008, Lyon), de schade door het in de WAO komen door strijd met BJZ (-enz.) de schade kan enorm zijn. Bewijsstukken: dossier huisarts, uw UWV-arts en zijn dossier, misschien een door u geconsulteerde psycholoog/ psychiater…. Over fysieke mishandeling in instellingen: dat kan duidelijk zijn, altijd vastleggen met foto's en getuigenverklaringen over hoe uw kind(eren) behandeld zijn.

Ook wordt er geklaagd over 'gebrek aan waarheidsvinding' en 'ik ga aanklagen wegens 'valsheid in geschrifte''. Probleem: zoals in Sr omschreven betreft dit laatste alleen het opmaken van valselijke akten door notarissen, rechters, overheidsambtenaren…. Niet het gewoonweg 'niet op waarheid gebaseerde meningen en indrukken' in indicatiebesluiten / plannen van aanpak en dergelijke.'Aanklagen wegens meineed' wordt ook vaak geroepen. Vrij zinloos lijkt mij: al de vertegenwoordigers van BJZ en dergelijke en RvdK zijn niet beëdigd (advocaten wel overigens, soms komt BJZ (-enz) met een advocaat!) Strafvervolging wegens 'meineed' gaat dus niet, tenzij u specifiek aan de rechter laat vragen die mensen te beëdigen en 'horen onder ede'.Dit laatste kán dus toch, maar wordt zelden gedaan.

Het volgende: 'aanklagen wegens smaad en laster'.  Dit zou kunnen, echter men weet vaak niet wat dit is: smaad is van persoon X zeggen, als men niets van hem weet, 'die zou wel een moordenaar kunnen zijn, zo ziet X er uit'… dat is SMADELIJK, men weet immers niet of X een moord begaan heeft, en 'moord' is een STRAFBAAR FEIT in de wet! Nu 'laster', zelfde voorbeeld van persoon X, maar met dit verschil: u weet toevallig dat die een heel nette levenswandel heeft, een schoon strafblad enz.. U zegt, in het OPENBAAR: 'X maakt zich schuldig aan moord en doodslag'…. Dat heet LASTER: u WEET dat X onschuldig is en beschuldigt X in het openbaar van een ernstig strafbaar feit. Daarom wordt laster zwaarder gestraft dan smaad.

In het gangbare gebruik van BJZ en dergelijke instellingen komt u wel eens in rapporten zaken tegen die op zijn zachts gezegd niet zo aardig over ouders zijn als bijvoorbeeld: 'ouders zijn pedagogisch onmachtig', 'het huishouden kent geen orde', 'ouders zijn niet leerbaar', 'moeder heeft borderline',  'het vermoeden bestaat dat moeder een psychische stoornis heeft' of 'vader heeft problemen gehad met drugsmisbruik' (20 jaar geleden, maar dat verzwijgt men dan ). Al deze zaken die ik hier als voorbeeld gaf, zijn niet zo aardig en negatief over ouders, toch zijn de uitlatingen géén smaad en géén laster: al die zaken staan namelijk NIET in het wetboek van strafrecht als 'strafbaar feit'…. Bovendien staan ze in rapporten die NIET voor openbaarmaking bestemd zijn, ze worden alleen 'vanuit hun deskundigheid' aan de rechter voorgelegd…..

Als u een (schriftelijke) aangifte gaat doen, bedenk dan dat een ieder onschuldig is tenzij een rechter een onherroepelijk vonnis van het tegendeel heeft uitgesproken!  Derhalve nooit opschrijven bij uw aangifte: '… heeft dit  en dat begaan en maakt zich schuldig aan…' NEEN!  Altijd respectvol blijven en bij uw aangifte zo formuleren: 'Heb ik het vermoeden dat (persoon) dit en dit gedaan zou kunnen hebben' en bij uw aangifte spreken over 'mogelijke dader' en NIET over 'dader', dan wel zeggen: 'aangifte tegen…(namen noemen) '. Er zijn meerdere wegen om dit netjes te doen.  U wenst, geachte ouder en mogelijk BJZ (-enz.) slachtoffer, toch ook dat u ook met respect behandeld wordt!

De 'strafrechtelijke weg' is een moeilijke, art. 300 Sv biedt wellicht mogelijkheden in het strafrechtelijke kader. Ook vervolging wegens meineed zou kunnen lukken, als u de rechter zo krijgt dat die BJZ- en Raadsvertegenwoordigers onder ede gaat horen. Als personen strafrechtelijk veroordeeld zijn, geeft dit een hogere kans op het verkrijgen van een schadevergoeding voor het toegebrachte leed. Soms wordt die schadeloosstelling meegenomen in het strafproces, als een 'slachtoffer zich schikt' hierin. Dit laatste bespaart u de aparte 'civiele weg'.

De civielrechtelijke weg 

Wil men een schadevergoeding, dan is het op de eerste plaats zaak om degene van wie u dat verwacht aansprakelijk te stellen voor de geleden schade. Dit gaat heel eenvoudig: een (aangetekende)  brief aan het bestuur van de Stichting BJZ/(-enz)  met daarin opgenomen de regel 'houd ik u verantwoordelijk en aansprakelijk voor alle door mij en mijn kinderen geleden schade en eventuele vervolgschade door uw handelen' of iets van die strekking. Ook legt u in uw brief uit wie u aansprakelijk stelt (de medewerkers enz.. met naam en functie noemen) en voor welk handelen. De verantwoordelijke kan ook de 'Staat der Nederlanden' zijn: De Raad van de Kinderbescherming, een staatsorgaan, heeft namelijk de wettelijke taak toezicht te houden op BJZ, WSG, LdH  enz. wat betreft 'kinderbeschermingsmaatregelen'.  Een en ander wordt gedekt door de Rechtelijke macht, ook een staatsorgaan, dat structureel ook zijn taak in zake art. 21 en 22 Rv verzaakt: 'de rechter doet aan waarheidsvinding'… Gezien het feit dat de rechtspraak zélf onafhankelijk is, is derhalve ook de Staat verantwoordelijk voor de schade voortvloeiend uit het handelen van de rechterlijke macht!

De schade

In Nederland is er nog geen uitgebreide jurisprudentie over de 'psychische schade' die aan kinderen en volwassenen wordt aangedaan. Er is ook nog geen maat voor 'het gemis van een ouder' voor een kind of andersom de schade veroorzaakt bij ouders door afgesneden te zijn van hun kinderen. Het is wel mogelijk om schade aan te tonen. Enige voorbeelden:

- De schade aan de kinderen aantonen kan door bijvoorbeeld na te gaan welke behandelingen de kinderen nodig hadden voor kwalen en aandoeningen die vóór de uit huis plaatsing er niet waren en veroorzaakt zijn door de stress van het uit huis plaatsen en het gemis bij kinderen van de vertrouwde omgeving.

- Schade aan kinderen kan ook voortkomen uit mishandeling / misbruik in de jeugdzorg. Let daarom goed op mogelijke signalen daarvan en documenteer die.

- Schade door 'dank zij jeugdzorg' opleiding en scholing missen, achteruitgang in schoolprestaties. (Het schadebedrag kan héél hoog oplopen, gezien de verminderde kansen op goede banen!)

- Uw gemis van uw kinderen is zodanig dat u zelf onder behandeling van een psycholoog/psychiater komt en daardoor uw baan kwijt raakt en in de WAO komt.  De schade is eenvoudig te berekenen: het verschil tussen wat u verdiende en uw uitkering over de tijd dat u in de WAO was of werkloos….

- Ook kan uw schade oplopen door de gemiste werkuren door alle procedures en stress.

Wat niet onder 'schade' valt is hoe u zich voelt en een subjectief oordeel over de gang van zaken met rechters, jeugdzorg, pleegzorg enz enz.  U dient altijd zaken met bewijsstukken te kunnen illustreren. Schade is dus wel als u zodanig slecht functioneert dat u daarvoor behandeling van een professional nodig heeft om weer 'op de rails' te komen!

De gehele schade

Heeft u een overzicht van al uw schade, dan is het zaak om de instantie die u daarvoor aansprakelijk heeft gesteld aan te schrijven met het verzoek die schade te vergoeden. Er kan nu het volgende gebeuren:

- Uw brief wordt genegeerd.

Zend de brief nogmaals aangetekend, wacht 14 dagen en laat dan een advocaat een dagvaarding sturen.

- U krijgt een uitnodiging tot gesprek.

Als dit gebeurt: ga er op in, desnoods in gezelschap van een advocaat en motiveer uw standpunten. Het zou kunnen zijn dat na enkele gesprekken u een compromis bereikt over de geleden schade en de tegenpartij of diens 'beroepsaansprakelijkheidsverzekering' over gaat tot het vergoeden van een bepaald bedrag, ter voorkoming van rechtszaken. Ook al krijgt u misschien minder, het is ook heel wat waard als die slopende procedures u bespaard blijven.

- U krijgt een brief terug met de mededeling dat men niet op uw brief wenst in te gaan en men zicht niet verantwoordelijk acht.

Hier rest ook niets anders dan een advocaat een brief met een dagvaarding te laten sturen.

De dagvaarding en de procedure

Als er geen overeenstemming bereikt wordt in het stadium van de brieven, rest niets anders dan een advocaat een dagvaarding te laten uitbrengen en de tegenpartij voor de rechter te dagen. Meestal doet een advocaat nog een poging om tot overleg te komen door enkele dagen voor het officieel dagvaarden een brief aan de tegenpartij te sturen met de concept dagvaarding als bijlage. Na het uitbrengen van de dagvaarding kan het ook nog gebeuren dat de tegenpartij 'in minnelijk overleg' tot een compromis wil komen. 

Gebeurt dat niet dan rest niets anders dan de rechter. Deze procedures kunnen lang duren, soms wel 2 of 3 jaar (de langste in Nederland, de 'Exota-zaak', duurde 28 jaar. Dit was de zaak over de schade toegebracht door een limonadefles op de TV te laten exploderen en dan in een consulentenprogramma, gepresenteerd door VARA's ombudsman Marcel van Dam, beweren dat die fabrikant zo'n gevaarlijke flessen produceerde… dit leidde tot een faillissement van de Exota fabriek….. De VARA moest toen 8 miljoen guldens betalen en leidde bijna tot de ondergang van de VARA).  Uiteraard dient u griffierecht te betalen, afhankelijk van de hoogte van het geëiste bedrag en volgt er ook een proceskostenveroordeling. Dat wil dus zeggen dat u mogelijk ook veroordeeld kunt worden tot betaling van de kosten van de tegenpartij.

Over de jurisprudentie aangaande de 'schade door BJZ/ RvdK enz' is slechts één zaak bekend: een slachtoffer dank zij de 'Bolderkar affaire' die daardoor haar vader gewoonweg 'kwijt' raakte kreeg een schadeloosstelling uiteindelijk in 2011…na meer dan 20 jaar…. Helaas: het bedrag dat is uitgekeerd is strikt geheim gehouden, de Staat der Nederlanden heeft het niet op een openbare rechtszaak laten aankomen…. Hier houdt het op wat Nederlandse jurisprudentie betreft over schadeloosstelling door handelen BJZ-enz.

Goed ontwikkelingen

Er zijn inmiddels enkele advocaten die zich willen inzetten voor de 'schade door jeugdzorg' vergoed te krijgen.  Een bijkomende gunstige ontwikkeling is dat voor schadeloosstelling -procedures sinds kort 'no cure no pay' voor letselschadeadvocaten wordt toegestaan! Dit wil dus zeggen: het hoeft u niets te kosten, de advocaten krijgen pas betaald bij succesvolle procedures!

Zeer goed bericht voor slachtoffers seksueel misbruik in de jeugdzorg: Er komt eindelijk een regeling in verband met de zaken met betrekking tot  
'seksueel misbruikte kinderen in / door de jeugdzorg'!

Conclusie

Er zijn perspectieven op schadeloosstelling door het handelen van 'jeugdzorg' en

'kinderbescherming'.

Het wordt eens tijd dat er afgerekend gaat worden voor ál het kind-beschadigend handelen van de jeugdzorg-industrie in samenspan met onze overheid!

Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul

meldpuntjeugdzorg@gmail.com