Namen noemen: het helpt!

Korte tijd geleden stond prof. Heertje voor de rechter in verband met het feit dat hij een paar jeugdzorg-kritische columns had geschreven en daarbij namen had genoemd van personen die zich moeilijk in het openbaar konden verdedigen. Zie hierover mijn artikeltje 'Namen noemen mag'.

De rechter verplichtte prof. Heertje tot het verwijderen van die columns, wegens inhoudelijke onjuistheden en de genoemde namen.  Namen noemen op zich werd echter niet verboden: het zou wel mogen als dat functioneel zou zijn. Kritiek op jeugdzorg mag ook van de rechter, sterker nog, de rechter schreef zelfs dat die mogelijk terecht is.

Jeugdzorg staat er om bekend om vele kinderen volledig overbodig uit huis geplaatst te houden, mogelijk ten bate van eigen gewin: een medische of psychische noodzaak tot UHP is er niet.  Sterker nog,een gepensioneerd hoogleraar, prof. dr. J. Hermanns, stelde zelfs: 'IEDERE UHP is OVERBODIG', waarbij hij wel aangaf dat ouders / kinderen de juiste hulp thuis dienen te krijgen. Dat laatste weigert BJZ vaak, sterker nog, men stelt zonder onderzoek: 'hulp in de thuissituatie is niet mogelijk'. Juist door dat ene kleine zinnetje is het voor een rechter duidelijk dat een UHP noodzakelijk is….Er komen andere tijden:

Op 14 juni 2014 bereikte mij het volgende heugelijke bericht:

Aan allen,

De aanpak van de malafide, inhumane praktijken op de werkvloer van Jeugdzorg Nederland berust op het blootleggen ervan. Een werkwijze die haaks staat op de dagelijkse praktijk van geheimhouding onder het mom van privacy. In de casus van de bijna 17-jarige Jennifer van der Valk uit Vaals heeft onze benadering gewerkt. 

Jennifer is door jeugdzorg Gouda door toedoen van de teammanager John Pappers ten onrechte al jaren uit huis geplaatst. Vader en moeder zijn gescheiden en Jennifer dringt al geruime tijd aan op plaatsing van haar in het huis van haar vader, die ten behoeve van jeugdzorg een pleegkind in huis heeft. Hoewel vader al jaren met zijn echtgenote geschikt werd bevonden als hoofd van een pleeggezin, weigerde jeugdzorg Gouda Jennifer te laten gaan, uiteraard vanwege het financiële belang bij uithuisplaatsingen.

Op 23 mei 2014 tekende Pappers de stukken voor de rechtbank Breda waarin werd voorgesteld de uithuisplaatsingen van J. met een jaar te verlengen en haar - geheel onverhoeds - volstrekt onnodig 24 uur per dag psychologisch te laten observeren in een inrichting. Geruime tijd kreeg J. geen onderwijs. De zitting vond plaats op 12 juni in Breda, toevallig mijn geboorteplaats.

Jeugdzorg Gouda (Pappers en de gezinsvoogd Liona Meijer) veronderstelden dat noch de familie van der Valk noch ik op de hoogte waren van het nieuwe inhumane verzoek van jeugdzorg aan de rechtbank. Tegenover J. en haar vader werd op 2 juni in een gesprek de indruk gewekt dat zij op den duur naar huis zou komen en geen psychische begeleiding nodig had. Met deze valse voorstelling van zaken geconfronteerd, heb ik Pappers op 6 juni duidelijk gemaakt dat deze praktijken het daglicht niet kunnen velen en derhalve aan de openbaarheid moeten worden prijs gegeven.

Hierdoor is de dynamiek in een stroomversnelling gekomen. Op dinsdag 10 juni kreeg vader bericht dat jeugdzorg Gouda tot het inzicht was gekomen dat J. direct naar huis kon en dat van plaatsing in een inrichting werd afgezien. De rechter is op 12 juni hiervan op de hoogte gebracht, zodat J. op 13 juni door de gezinsvoogd Meijer naar haar vader en stiefmoeder in Vaals is gebracht en vanaf maandag weer regulier onderwijs krijgt. Uiteraard is de vreugde in het gezin groot. 

De betekenis hiervan reikt echter veel verder. Voor mij betekent deze afloop dat het noemen van namen en het transparant maken van wat er bij jeugdzorg gebeurt een kracht is die positieve resultaten bewerkstelligt. Op dit spoor ga ik door gesteund door de rechter die weliswaar heeft opgelegd dat ik twee columns moest verwijderen van internet die door de rechtbank zelf wereldwijd via internet worden verspreid maar ook heeft besloten dat ik vrij ben kritiek te leveren op jeugdzorg en ook namen mag noemen van dames en heren die bij jeugdzorg in functie werk verrichten. 

Voor u allen betekent het: moed houden, volhouden, en niet buigen voor intimidatie. Nu jeugdzorg Gouda zich van een humane kant laat zien, blijft het niet bij dit ene schaap dat over de dam is. Dezer dagen zal ik mij wederom wenden tot Gerritsen en het Leger des Heils met openbaarmaking van afschuwelijke situaties en de noodzaak van humanisering. 

Met hartelijke groet,

Arnold Heertje

U ziet: het namen noemen HELPT…  WEER is eens gewoonweg bewezen dat die uit huisplaatsingen op volstrekte willekeur gaan en, zoals vele ouders zeggen: 'ze zijn alleen bezig met hun eigen werkgelegenheid'...en als het echt moeilijk wordt, dan krijgen ouders hun kinderen weer gewoon thuis: 'te lastig' heet het dan....

Goed dat prof. Heertje ook met dhr. Gerritsen (bestuursvoorzitter BJAA) wil gaan aanspreken… Ik heb nog wat mensonterende zaken voor dhr. Gerritsen die zo leuk propageert dat er 'alles aan gedaan wordt kinderen thuis te helpen', maar in werkelijkheid het tegendeel doet… maar dat zegt hij niet voluit in de media, uit 'privacy'…

Jennifer: GEFELICITEERD, prof Heertje: BEDANKT!!

(Ieder kind uit de greep van jeugdzorg en weer herenigd met de ouders is reden tot GROTE VREUGDE!)

Ceterum censeo BJZ esse delendam (naar Cato Maior)

Nico Mul

meldpuntjeugdzorg@gmail.com