Interview met Ada Busman over het boek "Ik zal nooit meer stout zijn"

http://jeugdzorg-darkhorse-plus.blogspot.nl/2013/06/vlucht-uit-wanhoop-het-verhaal-van-jordy.html

Inleiding: Haar kleinzoon Jordy zal niet meer ravotten in de tuin achter de dijk in Ouderkerk a/d IJssel en haar zoon Ron loopt het risico gearresteerd te worden wegens ontvoering als hij een teen op Nederlandse bodem zet. Ada Busman (70) heeft zich erbij neergelegd dat zij met zoon en kleinzoon alleen op afstand contact heeft. Via Skype bijvoorbeeld.

Ron en zijn zoon wonen sinds 2010 ver weg, in Bolivia. Een eigen keuze is dat niet. „Ron is met Jordy naar Bolivia gevlucht uit wanhoop. Volledig lamgeslagen door de jeugdhulpverlening.” Ada Busman, legt het boek op tafel dat zij over de familietragedie heeft geschreven. ’Ik zal nooit meer stout zijn’ is de titel.

 „Met dit boek wil ik waarschuwen voor jeugdzorg, voor de jungle waarin je terecht komt”, zegt zij. „In ons geval de William Schrikker Groep. Machtsmisbruik en steeds nieuwe manieren om te verhinderen dat je je kind terugkrijgt.”

JDH+: Ada, wij kennen elkaar al geruime tijd en hebben het verhaal van Jordy op de voet gevolgd. Nu is het boek te koop in de boekhandel en ook via Bol.com. Hoe voelt het voor jou, nu dat het boek er is?

Ada Busman: Het geeft een goed gevoel. Eén van de dingen, die ik me had voorgenomen is nu gerealiseerd. Nu op voor stap 2. Het boek is behalve bij Bol.com en elke boekwinkel ook bij iedere andere internet winkel te verkrijgen, zoals bv AKO, Bruna, ECI.

Hoe heeft je zoon Ron gereageerd?

Hij wist al voor hij wegging, dat ik daar aan dacht en met voorbereidingen bezig was. Uiteraard is het tot stand gekomen in overleg met Ron. Nu vindt hij het alleen spijtig dat hij het boek nog niet echt in handen kan houden.

Het boek is eind mei uitgebracht. Wat zijn de reacties tot nu toe?

In het algemeen dat mensen niet kunnen stoppen als ze met lezen zijn begonnen. Verder divers, van herkenning, boosheid over wanbeleid, opluchting dat iemand het  openbaar durft te maken, veel respect betuigingen en iets waar ik verheugd over ben, ouders die het aan hun advocaat geven om een gedeelte te laten voorlezen bij de zitting, om zo aan te tonen dat het om grove systeemfouten gaat die steeds weer worden gebruikt om ouders (onterecht) in diskrediet te brengen. Bovendien start volgende week (week 24) de tweede druk.

Sinds het vertrek van Ron en Jordy naar Bolivia heb jij de strijd tegen het onrecht in het familierechtsysteem en de jeugdzorg voortgezet. Waarom? Je had ook kunnen denken, mijn zoon en kleinzoon zijn nu veilig aan de andere kant van de Oceaan.

Hier kan ik heel kort op antwoorden. "All that is necessary for the triumph of evil is that good men do nothing." (Edmund Burke)

Heeft de William Schrikker Groep al gereageerd?

Haha, is dit een serieuze vraag?Kijk eens op blz. 120 van het boek.

Wat zou je van ze willen horen? Als ze zouden aanbieden om in gesprek te gaan, waar wil je dan over praten?

Ik zou een oprecht excuus willen horen en de vraag ‘hoe kunnen we dit goedmaken?’
De vraag moet ook zijn, wil IK wel in gesprek met de WSG? Het heeft geen zin paarlen voor de zwijnen te werpen.

Je kleinzoon zijn eerste taal is nu Spaans. Zijn Nederlands is hij bijna verleerd.
Welke taal spreek je met je kleinzoon?

We praten een mengeling van diverse talen (en heel grappig ik merkte, dat dit bij de meeste gemengde gezinnen daar net zo gaat) Nederlands, Spaans, eigenlijk Catalaans vermengd met Indiaans en Engels. Hierbij gebruik van handen, voeten en ogen en er is nog nooit enig taalprobleem tussen ons geweest.

Wat had in het drama dat je zoon en Jordy hebben meegemaakt anders moeten gaan?  

Hmmmmm, hoeveel ruimte heb je voor het antwoord? Ik had er een boek van 190 bladzijden voor nodig en heb nog de helft niet opgeschreven. Kunnen we er van maken; "wat ging er goed", dan ben ik namelijk snel klaar. NIETS, maar dan ook helemaal NIETS.

De William Schrikker Groep / Jeugdzorg heeft jouw familie uit elkaar gedreven.
Wat betekent het voor je zoon om zijn moeder niet regelmatig te kunnen bezoeken?
En hoe is het voor jou dat je zoon en kleinzoon aan de andere kant van de Oceaan woont?

We zullen het de WSG nooit vergeven, wat ze ons hebben aangedaan. Door hun misdadig handelen ziet mijn zoon  zijn familie niet meer en bij een bezoek weten we, door de verre reis en de hoge kosten, het zou wel eens de laatste keer kunnen zijn dat we elkaar zien. Gelukkig heeft hij een fijne schoonfamilie, die altijd voor hen klaar staat.

De zorgboerderij waar Jordy verbleef en waar hij en andere kinderen werden mishandeld, bestaat die nog steeds? En plaatst de WSG daar nog steeds kinderen?

Op het Samson-congres heb ik bij de rondvraag verteld dat er nog steeds 11 kinderen verbleven op de zorgboerderij waar mijn kleinzoon mishandeld was. In de zaal was ook Peter Kouwenberg (voorzitter WSG) aanwezig. Resultaat; iemand van slachtofferhulp wilde met me praten, of ik hulp nodig had voor de verwerking. Maar er werd niet ingegrepen om de kinderen een veiliger onderkomen te geven.

Foto van Jordy, de William Schrikker groep zegt dat Jordy zwakzinnig is en niet goed zou kunnen lopen.

 

Volgens de WSG moet Jordy zijn hele leven lang in een instelling verblijven.

Hieronder Jordy die zwemt in het zwemteam van Bolivia, 16 november 2012

 

In het boek vertel je over je contacten met politici over dit onderwerp. Heb je het idee dat er nu beter geluisterd wordt naar ouders en grootouders die de misstanden binnen de jeugdzorg onder de aandacht willen brengen?

Mag ik hier over een maand antwoord op geven. Het boek is uitgereikt aan het Ministerie v. V&J., Staatssecretaris van Martin van Rijn en directeur afdeling jeugd ministerie v. VWS Leon Wever. Maar dat is te kort geleden om te weten of er een reactie op komt.

Wanneer en waarom ben je een petitie tegen het machtsmisbruik van de jeugdzorg begonnen, en hoeveel mensen hebben die inmiddels ondertekend?

http://jeugdzorg.petities.nl  is gestart in december 2009, aangeboden maart 2010 en toen gesloten. Ik was zo naïef te denken ‘als we het aanbieden zal de regering ingrijpen en dit machtsmisbruik aan banden leggen’. Helaas, toenmalig minister Rouvoet zag het anders. Maar op verzoek van de webmaster vorig jaar is het heropent. Er hebben nu bijna 18.000 mensen getekend en dat zegt toch wel iets.
 
Je hebt de Europese Commissie voor petities in Brussel (Euro Parlement) een brief geschreven. Wat is de strekking van de brief en wat wil je daarmee bereiken?

 Allereerst heb ik aangegeven hoe Nederland tegen de EVRM handelt en kinderen ontoudert, als voorbeeld heb ik hierbij mijn zoon en zijn kind aangehaald. De petitie is digitaal opgestuurd. Ook wil ik daar het boek "Ik zal nooit meer stout zijn" uitreiken.

 

Sinterklaas vieren in Bolivia

Ben je van plan om in de toekomst nog een boek te schrijven?

Que sera sera, ik heb nog materiaal genoeg.

 
Wat herinnert Jordy zich nog van deze moeilijke tijd en praat hij hier nog weleens over?

De psychiater vindt het beter als Jordy niet aan deze hel denkt. Wel weet hij alles nog heel goed, maar wil er zelf ook niet aan herinnerd worden.

Waarom heb je dit boek geschreven?

 In de eerste plaats als document voor Jordy, maar ook omdat ik hoop dat door boeken zoals "Duivelskind"  en "Ik zal nooit meer stout zijn"  de publieke opinie  verandert en men het ware gezicht van WSG/jeugdzorg gaat zien. 

Na het vertrek van Ron en Jordy kwam je in contact met andere jeugdzorgslachtoffers. Hoe verliepen die contacten en ondersteun je nog steeds mensen?

Niet na het vertrek, maar al vrij snel na de uithuisplaatsing. Zo ontdekte ik hoeveel ouders/kinderen slachtoffer van de WSG en jeugdzorg waren. Tot dat ogenblik dacht ik dat wij de enige waren. Vanuit het principe: "Wie één kind redt, redt de hele wereld" ondersteun ik nog steeds ouders en ben ook van plan dit te blijven doen.

Jeugdzorg staat op het punt overgeheveld te worden naar de gemeente, zodat de incompetentie van de huidige jeugdzorg over de schutting wordt gegooid. Wat verwacht je van de toekomst van de jeugdzorg als die naar de gemeente gaat?

Het is heel jammer dat ook de gemeenten overleggen met dezelfde incompetente organisaties, die  de boel verprutst hebben en niet met de ouders. Het zal waarschijnlijk veel problemen opleveren, maar slechter dan nu, is nagenoeg niet mogelijk.

Veel jeugdzorgslachtoffers zouden graag zien dat er een parlementaire enquête over jeugdzorg komt.

Dat was één van de vragen in de petitie.

Wat mij bijzonder raakte was de brief die Ron schreef (blz 49) aan o.a. de toenmalige minister Rouvoet. Politici doen klachten van ouders over jeugdzorg, hoe schrijnend ook altijd af met ‘de rechter heeft beslist en wij gaan niet in op individuele zaken’. Hoe verklaar je dat?

Ook Pontius Pilatus deed dit 2000 jaar geleden al.

Als je het boek leest, dan bekruipt je een gevoel van machteloosheid en grenzeloze woede. Hoe boos ben je zelf nog?

Heel boos, maar ook nog steeds ontdaan hoe dit in een land, dat zich democratisch noemt, kan gebeuren.

Jordy in Bolivia:

 

 

 Jordy vertelt in Bolivia over Nederland 

Bladzijde 103 – Jordy vertelt aan zijn klasgenootjes in Bolivia over Nederland:

 

In een spreekbeurt op school heeft hij heel duidelijk verteld wat er in Nederland met kinderen gebeurt en gezegd dat hij nooit terug gaat en altijd wil blijven waar hij nu is. Ook was zijn advies voor de andere kinderen: “ga nooit naar Nederland, want daar wonen hele slechte mensen. Die roven kinderen en dan mag je je vader niet meer zien en je mag niet huilen. Dat doen ze omdat ze dan veel geld krijgen!”

Jordy op school in Bolivia, waar hij de beste is van zijn klas. Hij kan zelfs een klas overslaan. De WSG zegt dat Jordy niet kan leren, omdat hij zwakzinnig is. Als hij terugkomt naar Nederland wil de William Schrikker Groep hem de rest van zijn leven in een instelling laten verblijven.

 

Ranada van Kralingen