Zelden zal het zijn voorgekomen dat er twee BJZ-bestuurders binnen 3 uur tijd op TV komen promoten hoe goed en professioneel zij zijn, en dan ook nog naar aanleiding van een zaak waar alle hulpverleners, inclusief BJZ gigantisch hebben gefaald. Wat zijn het toch een arme jeugdzorgwerkers…
Ondanks het feit dat E. Gerritsen alle kritiek op BJZ 'prematuur' vindt, is het wel een feit dat bij bijna alle 'gezinsdrama's ' die gepaard gingen met kindermoord, BJZ hetzij niets deed, hetzij eenzijdig één ouder geloofde en vooral NIET aan ouders duidelijk maakten dat een kind geen bezit is maar een mens, voortgekomen uit de liefde tussen twee ouders. BJZ weet daarom nog steeds geen enkele definitie te geven van 'het belang van het kind'. Ik geef hier de mijne:
"Een kind in het genot stellen van de onvoorwaardelijke LIEFDE, AANDACHT en (ver)ZORG(ing) van BEIDE OUDERS en hun familie."
In beide uitzendingen was een als het ware verborgen boodschap 'kijk uit voor het gevaar van kinder-moordende vaders'. Verzwegen werd dat de meeste kinderen vermoord werden door moeders. En dat dit vaak goed gepraat wordt met 'wanhopig' en vervolgens in 1997 er zelfs een soort media-ban op gedaan werd om dit te publiceren, omdat kinderen vermoorden een 'aanstekende werking' zou kunnen hebben. De werkelijkheid was echter dat de moeder mythe: 'moeders zorgen het best', in stand moest blijven.
In de uitzending van 'Een Vandaag' was drs. E. Gerritsen, bestuursvoorzitter BJAA te gast. Hij stelde, op zich terecht, dat als kinderen in een vechtscheiding terecht komen, dit schadelijk is voor een kind. Er zijn ouders die gaan procederen voor de omgangsregeling en om elkaar zwart maken. Dit klopt… maar nu komt het: hij stelt vervolgens dat de kinderen een 'time out nodig hebben'… Hij doelt op hetzij een uithuisplaatsing, hetzij een stopzetting van de omgangsregeling voor één van de ouders…
Het is juist in de wetenschap over kinderen algemeen bekend dat voor een evenwichtige, psychisch gezonde opvoeding juist de rol en aanwezigheid van beide ouders essentieel is. BJZ durft open en bloot te stellen dat die ouders schadelijk zijn…
Debat op 2
Zo ook in de uitzending van 'Debat op 2'. Hier was M. Sitalsing, directeur BJZ- Groningen en ex-politiechef te gast. Ook kwamen een advocate, een kind, een psycholoog, een orthopedagoog en Joep Zander (pedagoog) te gast.
Een stukje eigen praktijkervaring
De laatste ken ik van onze raadsonderzoeker, kort na
de scheiding in 1994: Joep en ik hadden dezelfde raadsonderzoeker.
De overeenkomst:
Beiden waren we 'bewust part-time werkende
zorgvaders', de ex van Joep woonde op enkele honderden meters afstand, werkte
full-time en 'wist voldoende zorg te dragen voor goede kinderoppas'. Mijn ex
ging 200 km ver weg, had geen vaste huisvesting, was 'werkzoekend'…in beide
gevallen mocht de 'continuïteit niet verstoord worden' en BEIDEN kregen we géén
enkele omgang met onze kinderen. Sterker nog: bij de 4e zitting van
het Hof bevestigde de zittingvertegenwoordiger van de RvdK 'dat is ook de
bedoeling van onze advisering'. Systematisch ben ik voorgelogen… Ik kreeg
een zeer karig contact van enkele uren per maand onder toezicht….Joep hetzelfde
verhaal: moeder wenste geen omgang, vader kreeg dus geen enkele omgang met zijn
kind, ondanks alle wetgeving en 'belang van het kind' alsmede internationaal
kinderrecht. Hij heeft vervolgens meer dan 15 jaar zijn kind niet gezien…
In mijn geval kreeg ik ondertussen een paar
ondertoezichtstellingen van mijn kind, maar die betroffen alleen en uitsluitend
mij. De gezinsvoogdij-instelling koppelde, namens moeder, zaken uit de
boedelscheiding aan de 'omgang' (1,5 uur onder toezicht) en nam naar de
rechters toe de valse beschuldigingen van moeder over. Ik accepteerde dit
niet en hierop trok de gezinsvoogdij-instelling (Leger des Heils) zich
terug. Toen ik officieel aangifte tegen hen deed wegens de laster die zij aan
rechters stuurden, werd doodleuk gesteld dat ik 'niet in het BELANG van het
KIND handelde' door hen aan te klagen. Zie dit artikel!
Nadien kwam er een andere GVI, nu BJZ-O geheten, die
namens moeder bepaalde dat mijn dochter bang voor mij zou zijn en er geen
omgang zou moeten komen, omdat moeder dat niet wenste! Ik kon opnieuw beginnen
met procederen in 1998… Ik werd dus systematisch gedwongen tot juridische
strijd.
Ik kreeg uiteindelijk weer een 'normale' omgang (28
uur per 6 weken) nadat mijn dochter op 8 jarige leeftijd door een rechter werd
verhoord…ze heeft er wel een 'brief' voor moeten schrijven aan de rechters op 6
jarige leeftijd, aan de Koningin op 7 jarige leeftijd….Uiteindelijk vluchtte ze
naar mij, met achterlating van een briefje op de keukentafel bij moeder
met een dreigement er in: 'als je naar rechters gaat, wil ik jou nooit meer
zien…'. Moeder heeft dit geaccepteerd….….
Uiteindelijk hebben we beiden (Joep en ik) weer een
normaal contact met onze dochters. Beide kinderen zijn blij hun vader weer
terug te hebben en zijn trots op hun vaders, juist omdat ze zo volhardend zijn
door gegaan!
En een aardige bijkomstigheid: ik bewonder Joep om
zijn doorzettingsvermogen en zijn werk als onderzoeker en schrijver op dit
gebied en hij bewondert mijn dochter en mij omwille van de
vasthoudendheid. Joep ontwikkelde zich meer als onderzoekend schrijver, ik
werd meer onderzoekend / juridisch ouder-ondersteuner in jeugdzorg-zaken.
Tot zover mijn uitweiding over de strijd die je NIET
wil, maar waar je wel toe gedwongen wordt, door instanties die nu doodleuk
stellen dat je niet moet strijden en het maar als 'normaal' moet beschouwen dat
je als vader je kind nooit meer te zien krijgt!
In de uitzending hoort u dhr. M. Sitalsing betogen hoe
geweldig deskundig BJZ is, met allemaal op zijn minst HBO-opleidingen en
de grote deskundigheid van haar gedragsdeskundigen. Wat hij NIET zei is
misschien wel zo interessant: Deze gedragsdeskundigen doen geen enkel
onderzoek, negeren de wetenschap over het belang ouders-kinderen en staan
meestal éénzijdig aan de kant van één ouder, in 80 % van de gevallen de
moeder.
Dhr. Zander zei in het debat enige zeer belangrijke
zaken over 'mediation': mediation werkt meestal toe naar een doelstelling.
Ook wordt mediation vaak verplicht door rechters. Komt
een van de partijen, meestal moeder, niet opdagen omdat die gewoon geen omgang
vader-kind wil, dan rapporteren mediators 'mediation was niet mogelijk' en dan
krijgen vaders de rekening, op last van de rechters, en vervolgens ook geen
enkel contact met hun kinderen, omdat 'overleg niet mogelijk' bleek!
De ondeskundigheid van de 'professionals' van BJZ
Wat geheel niet ter sprake kwam, dan wel onbekend is
bij de 'professionals':
Het proefschrift van dr. J.H.C. van Schooten uit 1995
'Echtscheiding, ouderschap en zelfwaardering' en de handelseditie 'Ouderschap
voor en na scheiding', waarbij duidelijk gemaakt werd dat het voorkomen van
vechtscheidingen, begint bij RESPECT en ACCEPTATIE van de ex-partner als
verzorger van de kinderen. Juist het disrespect en moddergooien naar elkaar is
schadelijk voor alle verhoudingen en in het bijzonder voor het kind.
Dit min of
meer standaardwerk was kennelijk geheel onbekend, evenals de standaardwerken
over de schadelijkheid van het gemis van ouders over 'ouderverstotingssyndroom'
(PAS): de werken van prof. R. Gardner en dr. B. Goudard, welke laatste het
gemis van ouders als 'ernstig chronische ziekte' beschouwde voor een
kind. Dit 'toebrengen van ernstige ziekte' is naar oordeel van de
professionals kennelijk 'in het belang van het kind', omdat zij ronduit stellen
dat je niet moet 'vechten' en vooral niet naar rechters gaan...
Gewoon definitief AFSCHEID NEMEN VAN JE KIND is
kennelijk het motto…
Zowel dhr. Gerritsen als dhr. Sitalsing zijn kennelijk
niet bekend met het handelen van BJZ.
- Belonen ze de ouder die het meeste met modder gooit:
de omgang met de andere ouder wordt geminimaliseerd.
- Nemen ze de strijd over 'boedelscheiding'
namens één van de ouders over.
- Plaatsen ze wel vaker kinderen uit huis 'omdat
ouders niet op een lijn zitten'.
- Als de kinderen UHP zijn, zijn ze meestal
beide ouders kwijt en vormen een speelbal voor rechterlijke procedures, maar nu
in stand gehouden door BJZ zelf. Gaan de ouders niet die strijd aan, dan zien
ze hun kinderen gewoonweg niet meer terug.
- Krijgt de ouder die het meest de andere ouder
diskwalificeert de ultieme beloning: 'alleenhoofdig ouderlijk gezag + geen
omgang vader-kind'..
Het zou BJZ sieren als ze wel eens kennis namen
van de wetenschap rondom kinderen en dan:
- Ouders begeleiden met hun rol als zorgouders voor
hun kinderen.
- De ouder die een kind ophitst of gebruikt als
boodschapper tégen de andere ouder daarvoor terecht wijst: een kind is géén
'boodschapper' voor ouders die niet communiceren willen!
- Als ouders dan niet op één lijn zitten, of niet
aan een tafel met elkaar kunnen communiceren: haal ze dan geheel uit elkaar en
laat uitsluitend contact via e-post dan wel een 'heen en weerschrift' toe, géén
fysieke confrontaties en zeker niet waar kinderen bij zijn!
De hier boven genoemde 3 punten hoeft u helaas niet
van BJZ te verwachten….
Een tip voor politici
Draai de zaak om en ga uit van een ZORGPLICHT voor
BEIDE OUDERS en maak een kleine wetswijziging:
Voor het Burgerlijk Wetboek:
'Bij geboorte van een kind krijgen beide biologische
ouders van rechtswege het ouderlijk gezag en de plicht tot verzorging van het
kind, waarbij iedere ouder voor 50% van de tijd deze op zich neemt, ongeacht de
status van de relatie tussen de ouders.'
Voor het Wetboek van Strafrecht:
'Bij onttrekking van een kind aan de zorgtaak van een
ouder staat een straf van (strafmaat) en ontzetting van het ouderlijk
gezag'.
Uiteraard dient de strafbaarheid van de valse
geboorteakte met 'vader onbekend' gehandhaafd te worden! Menig moeder vult vaak
klakkeloos in 'vader onbekend' en de gemeenteambtenaar maakt valse akte
op…ongestraft tot op heden! Het is naar onze mening
niet in het belang van een kind dat het van de status van de relatie tussen
ouders afhangt in hoeverre dat kind zijn ouders en hun familie mag kennen.
Over een en ander schreef ik een klein stukje, dat meteen ook een eind zou maken aan iedere
alimentatiestrijd!
Bovenstaande maakt aan alle gemarchandeer over
kinderen een einde: je zal wel uitkijken als ouder als je wangedrag bestraft
zou worden met het alleenhoofdig gezag voor de andere ouder!
Het belang van het kind? BEIDE OUDERS!
Nico Mul
Update 27-05-2013: Jeugdzorg Nederland is inderdaad campagne aan het voeren over hoe geweldig goed zij zijn.... zie hun eigen website: http://www.jeugdzorgnederland.nl/nieuws/nieuws/weekoverzicht-na-vondst-van-broers-ruben-en-julian/
Update 27-05-2013: Jeugdzorg Nederland is inderdaad campagne aan het voeren over hoe geweldig goed zij zijn.... zie hun eigen website: http://www.jeugdzorgnederland.nl/nieuws/nieuws/weekoverzicht-na-vondst-van-broers-ruben-en-julian/
Met name Biz Limburg is vreselijk ouderwets: kinderen horen bij hun moeder.
BeantwoordenVerwijderenHelaas kennelijk ook als die moeder PAS veroorzaakt, het kindergeheugen manipuleert, en valse aangiften doet.
Het is fijn leven in Limburg, daar kan echt ALLES.
En Bjz kiest inderdaad meestal 1 kant zonder behoorlijk onderzoek, en negeert en belastert de ander.
Het is echt zoooo raar dat die andere ouder dan RAZEND wordt.
Je snapt niet waar al die vechtscheidingen vandaan komen.
Niet alleen BJZ belastert, de Raad vd K neemt alle laster gewoon over, terwijl juist de Raad moet toetsen of BJZ z'n werk wel goed heeft gedaan.
BeantwoordenVerwijderenHet werk van BJZ is O.a. Het naleven van de wet en werken volgens de richtlijnen van de Deltamethode. Vooral hoofdstuk 7.3 wordt nogal eens met voeten getreden.
Lang leve deze Raad die kinderen beschermt, maar niet heus.
Het zou m.i. een goed idee zijn om een regeling te maken waarmee jeugdzorgbestuurders, kinderrechters en politici verplicht kunnen worden zich te laten onderzoeken op pathologieen.
BeantwoordenVerwijderenGezien de puinhoop die ze laten bestaan MOET er wel sprake zijn van allerlei ziekelijke afwijkingen, beperkingen en stoornissen.
Met name ten aanzien van vaders geldt dat Nederland geen rechtsbescherming en rechtszekerheid biedt.
Veelal worden de kinderen op ondeugdelijke gronden van de vader weggehouden, hij wordt (valselijk) beschuldigd van van alles en nog wat, er worden valse meldingen en aangiften gedaan, en hij wordt zwart gemaakt bij de kinderen en anderen.
Als er dan een vechtscheiding ontstaat kan je m.i. vaststellen dat de vader in elk geval binnen de bandbreedte valt die we normaal noemen, want welke normale ouder zou dat alles schouderophalend voorbij laten gaan?
Joehoe, Den Haag?
Het valselijk beschuldigen van vaders ken ik wel, dat deed mijn moeder ook. Hij werd financieel uitgezogen door de regering, Dat geld ging regelrecht naar de staat en niet naar ons of mijn moeder, ook zoiets belachelijks. Beseft iemand hoeveel leed een vader moet doorstaan door leugens van de regering en de moeder, vaak ook door haar omgeving die haar van alles en nog wat inpraat?
VerwijderenIk heb het mijn moeder vergeven en ook mijn vader, het was moeilijk om de ruzies te zien. Uiteindelijk zijn wij sterker geworden en weten wij hoe we met onze kinderen en partners anders moeten aanpakken. Helaas zie je dat de partners die geen scheidingen hebben meegemaakt, zich vaak nonchalant en onwetend gedragen, juist die zijn een probleem in (vecht)scheidingen. Met kinderen in het gezin vraag je altijd nog wat het kind wilt, dat is de normaalste zaak! In mijn geval was dat ook zo. Ik heb vader op zijn verantwoordelijkheid gewezen en dat hij zijn familie erbuiten moest laten net als ik dat deed, want bij mij probeerden enkelen ook hun neus in onze zaken te steken. Wederzijdse respect voor elkaar als mens is veel meer waard dan vechten om materialisme die je toch niet mee kan nemen in je graf. Een mediator is vaak een verlengstuk naar BJZ. En als het kind weg is, wat valt er dan nog over te kissebissen? Is dat wat papa en mama wilden, vraagt het kind zich dan af. Wat ga je dan je kind vertellen mama ... of papa, of de bemoeizuchtige derde die nog meer ruzie veroorzaakt. Juist ... het belang van het kind is zoek bij alle betrokken partijen die er niet bij betrokken hadden moeten worden. Ouders, denk na en ga in gesprek samen met kinderen en met z'n tweeën wie wat wilt en kom dan met een plan die uitvoerbaar is en waar alle partijen zich goed bij voelen. Het kan, en daar moet je simpelweg lef en liefde voor hebben. Er is verdriet, er is boosheid en er is in vele gevallen haat en wraak gevoelens aanwezig, enkel omdat mensen onzeker worden voor het nieuwe, of om opnieuw te beginnen, het eenzaam zijn en alles alleen te moeten doen. En daar kom je overheen als daar ook de juiste hulp voor is, en soms moet je alleen door en niet bang zijn om hulp te vragen ... maar niet bij BJZ amateurs!
Uit deze verhalen proef ik dat of vaders tegen moeders of moeders tegen vaders vechten,hier spint jeugdzorg garen bij.
BeantwoordenVerwijderenAls ouders zou men zich moeten realiseren dat je een front moet vormen omdat anders jeugdzorg er met de kinderen vandoor gaat.Niet omdat ze het goed met hen voor hebben maar om er geld aan te verdienen.
In principe is dit juist,
VerwijderenAls echter de beschuldigende ouder steeds weer onaanvaardbaar gedrag vertoont, en als samenwerken betekent dat je ook nog jeugdzorg er gratis bij krijgt, wat dan?
Voor je het weet heb je een (niet valide, zie Jo Hermanns*) negatieve beoordeling aan je broek die jarenlang wordt herhaald in de stukken.
Nee, doe mij dan maar een klassieke vechtscheiding tot de ellende er ergens uit spuit. Kwestie van tijd.
* In verreweg de meeste zogenaamde diagnoses in de jeugdzorg gaat het helemaal niet om echte diagnoses, maar om beoordelingen van daartoe niet gekwalificeerde professionals die uitspraken doen over hechtingsstoornissen, ADHD, loyaliteitsconflicten, verstandelijke tekorten bij ouders et cetera. Ze zijn er helemaal niet voor opgeleid om die diagnose te stellen, maar baseren wel hun handelen erop.
In het debat wordt gezegd: "we vertrouwen erop dat (vecht)scheidende ouders hun onderlinge emoties kunnen scheiden van hun ouderschap." En dus helpt jeugdzorg met begeleiding door een academisch gevormd deskundige deze ouders niet! Zo 'deskundig' is BJZ!
BeantwoordenVerwijderenHet is niet "razend complex" zoals jeugdzorg voorstelt. Jeugdzorg mag doorverwijzen naar deskundiger; dat is makkelijk.
Zie hoe het wel kan:
Ik acht het beter dat bij de (echt)scheidingen direct, en zeker zodra een ouder aan mogelijk valse (maar dan sfeerverpestende) beschuldigingen of omgangsfrustratie gaat doen, er niet een jeugdzorgwerkster (RvdK, AMK of BJZ e.d.) maar een (medisch academisch-gevormd) specialist-deskundige ingezet wordt die de beide ouders de nodige pedagogische uitleg geeft en
hen ieder voor de keuze zet:
- "wilt u gaan voor het belang van uw kind, uw ouderschap op u nemend, en geen enkel signaal of boodschap naar uw kind zenden door middel van verbale of non-verbale signalen over uw ongenoegens of over uw ex, die niet alleen uw ex is, maar tevens vanuit het kind gezien ouder is, om zo loyaliteitsproblematiek en PAS te voorkomen? En uw ongenoegens te bespreken met een psycholoog?! Of...
- "Of wilt u uw emoties voorop zetten, uw scheiding verwerken, tegen uw ex strijden alsof het geen ouder van het kind is, met het risico dat u uw gezag verliest over uw kind?"
De jeugdzog heeft de neiging om eerst langdurig en saboteerbaar dóór de omgangsfrustrerende ouder de ouders hun scheiding-ongenoegens te laten verwerken. Dit duurt te lang voor het kind, dat niet stil staat.
We maken mee dat de gezinsvoogd roddelt over de andere ex. Dit geeft juist geen rust. Rust maken de ouders door hun ouderschap op zich te nemen; strijd in zicht van het kind te voorkomen, en geen loyaliteitsconflict-mogelijkheden te laten ontstaan.
Gezamenlijk ouderschap kan best omdat elke ouder elders woont.
Ook kan de deskundige uitleggen:
+ "Wilt u meewerken aan diagnostische tests, ook bij uw kind, en dat zullen we leuk brengen zodat het kind (dan) niet belast wordt, maar ontlast over de emoties die het kind zelf internaliserend veroorzaakt en ontlast van de emoties die bij de exen liggen en niet geschikt zijn voor het kind dat geneigd is ouders te beschermen, daarmee schijnaanpasgedrag gaat vertonen, internaliseert totdat de pubertijd tot explosie en externalisatie leidt? Een kind is geneigd de schuld (oorzaak van scheiding) bij zichzelf te zoeken. Daar helpt een goede therapeut bij zodat het snel oplost als het leeft.
+ "Wilt u begeleiding of tips hoe u kan voorkomen dat u naar uw kind, dat u toch lief heeft, non-verbale signalen uitzend over uw ongenoegens over uw ex? U weet dat u ouder en tevens ex-partner bent, en dit in uw denken dient te scheiden?! Ter informatie: wanneer uw kind gaat leiden aan loyaliteitsconflict of omgangsfrustratie, dan moeten we ingrijpen (evt. met de Raad voor de Kinderbescherming) en komen er mogelijk (zo nodig tijdelijk) maatregelen om u uit het gezag te zetten."...
TS -1-
Die ouder die het kind niet mag zien toegang geven kan:
BeantwoordenVerwijderenzoals in de uitspraak LJN AS6020, waar een vader éénoudergezag kreeg maar het kind wel in de vertrouwde omgeving mocht worden opgevoed, zodat vader weer toegang had. {Dat kan een goede maatregel zijn als 'moeder' dan meewerkt. Echter werkt u als 'moeder' dan nog niet mee, dan is dat strafbaar kindermishandeling, en moet het kind naar 'vader' verhuizen.}
De Nationale ombudsman heeft in FJR 2011/76 geschreven over de noodzaak van (diagnostische) waarheidsvinding, waarover de Raad en BJZ zegt dat ze er niet aan doen. Voor de toekomst van het kind in ontwikkeling is dat wèl degelijk belangrijk. Men dient een kind niet te beschadigen door meningen-inventarisatie door jeugdzorgwerkers, maar helpen met specialisten. (Doch deze gaan uit de zorgverzekering volgens ArtsenNet: http://www.artsennet.nl/opinie/artsen-blogs/Robert-Vermeiren/Blogbericht-Robert-Vermeiren/130655/Kinderpsychiatrie-uit-het-basispakket.htm !)
Een kind wordt minder of niet door een gespecialiseerde 'belast' in diagnostisch onderzoek dan door de gang door jeugdzorg met allemaal naar elkaar wijzende (ondeskundige) jeugdhulpverleners zònder BIG-registratie en echt tuchtrecht, zonder beëdiging.
Jeugdzorg speelt via de rechters, het instemmingsrecht van ouders ontnemend; dat zijn juridische procedures i.p.v. doorverwijzende hulp. TS -2-
Lees dit eens...
BeantwoordenVerwijderenhttp://digitaleeditie.nrc.nl/losseverkoop/NH/2013/4/20130524___/1_10/index.html#page11
Wat is de datum of de link naar die Een Vandaag?
BeantwoordenVerwijderenIntussen zit Gerritsen te zwoegen op zun wekelijkse stukkie ..
BeantwoordenVerwijderenJoep Zander wil afspraken verplicht stellen.
BeantwoordenVerwijderenOp dit moment is het echter zo dat moeders vrijwel alles mogen, inclusief onbeperkt oudervervreemdend gedrag, vastgelegde en door de rechter bekrachtigde regelingen schenden, valse beschuldigingen uiten enz.
Formeel mag het allemaal niet natuurlijk, maar in de praktijk doet niemand er iets aan, zodat het feitelijk toch mag.
En (meestal) vader moet maar een procedure starten.
Met een beetje 'geluk' heb je jeugdzorg en raad er ook nog 'gratis' bij, geen waarheidsvinding en verzinsles, leugens en beschuldigingen (ook gratis en voor niets) en dan is de gordiaanse knoop kompleet.
M.i. hebben afspraken geen zin zolang het hele systeem ernstig ziek is ..
Alweer een jongen van 13 vermist...
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.omroepbrabant.nl/?news/1939191233/Lars+Heijne+%2813%29+uit+Teteringen+al+meer+dan+een+maand+vermist.aspx
Het misdrijf van misdadige rechtersbeschikkingen blijkt nog steeds onbestraft te blijven. Ook al zijn het feitelijke vader-dood-strafbeschikkingen of bijvoorbeeld fiscale, economische dood-straf-beschikkingen. Achter gesloten van civiel recht blijkt nog meer mogelijk te zijn dan in het strafrecht.
BeantwoordenVerwijderenJeroen Denis blijkt 1 van de velen die in het civiele recht de dood in is gedreven. Juristen en jeugdzorgers die hun uiterste best doen om niet emotioneel geprogrammeerd te worden. Zij blijken zeer intensief elkaar zaken toe te spelen om de werkelijkheid niet onder ogen te hoeven zien. Het ene rookgordijn na het andere.
Vadervervreemding is net als verkrachting van een vrouw niet iets waarvan je kan stellen dat een vader zelf medeschuldig is. Van een verkrachte vrouw werd vroeger inderdaad ook vaak makkelijk gesteld dat die medeschuldig was. Schandalig natuurlijk.
Vadervervreemding is een eenzijdig misdrijf van een moeder tegen haar kind en de vader van het kind.
Het wordt tijd dat het als geweldsmisdrijf door de wetgever in het wetboek opgenomen gaat worden.
Vadervervreemding is niet een misdrijf waaraan een vader medeschuldig is. Daarom is het ook volstrekt ongepast om het een ruzie-scheiding of een vecht-scheiding te noemen. Het gedrag van een vervreemde vader is het gevolg van een misdrijf van een vrouw tegen een man en tegen een kind. De zogenaamde vechtscheiding is een gevolg van het gepleegde misdrijf van vervreemding. De term “vechtscheiding” wekt een indruk waar gevochten wordt daar zullen er ook wel 2 schuld hebben. Dat is bij een vervreemding van kinderen een gruwelijke misleiding. De kinderen zijn de dupe. De verdeling van het tafelzilver zal ze koud laten. Dat een ouder heel geniepig wordt afgesneden, laat hen beslist niet koud.
Een groot deel van Nederland legt de oorzaak nog steeds bij een “zogenaamde vechtscheiding” dat terwijl zonneklaar is dat het startpunt een eenzijdig misdrijf van moeder was, namelijk kind-vader-vervreemding.
De term vechtscheiding wordt steeds gebezigd door mensen die het oorspronkelijke misdrijf niet willen zien of niet kunnen zien.
Vadervervreemding is een misdrijf … zeer vaak levensbedreigend. Zeer vaak levensverwoestend. Nu mag duidelijk zijn dat het ook zeer vaak dodelijk is.
Hoeveel gezinsdrama’s, rechterlijke en ambtelijke onverschilligheid (en ondeskundigheid) moet Nederland nog ondergaan? Laten we juristen en jeugdzorgers onophoudelijk hun zakken vullen over de hoofden van onze kinderen?
Wanneer worden de echte beelden eens getoond? Wanneer worden de echte beelden eens gezien? Wanneer wordt eens onderkend hoe gruwelijk de groepsdelicten van onverschilligheid en onkunde zijn voor onze kinderen?
http://www.slachtoffersjustitie.nl/wordpress/2013/05/advocaat-geert-jan-knoops-tot-3-procent-van-lang-veroordeelden-is-onschuldig-slapende-tweede-kamer-emotionele-programmering/
Volkomen juist. Psychische mishandeling als oudervervreemding levert schade op die een leven lang kan hinderen (Hoefnagels, Gardner).
VerwijderenHet knelpunt is dat in het huidige strafrecht psychische mishandeling niet als strafbaar wordt aangemerkt omdat volgens de heersende leer de gevolgen van de mishandeling objectief waarneembaar moeten zijn.
Met andere woorden, men wenst botbreuken en/of bloed te zien, of een levenloos lichaam, of anders op zijn minst blauwe plekken.
Het wordt weer een ander verhaal als een moeder een vader van sexueel misbruik beschuldigt, dan wordt vader niet zelden eerst in de cel gegooid, waarna nog wel eens zal worden gekeken hoe het allemaal zit.
Dat er ook incestueuze moeders en pleeg- ouders/zorgers rondlopen is nog steeds een taboe waar niemand over durft nadenken. Een eventuele melding van een vade over misbruik en/of mishandeling door een moeder wordt doorgaans weggehoond/weggelachen, want dat kan toch niet waar zijn?
Helaas heeft die overheidshouding al vele kinderen het leven gekost ..
En zo verkeert Nederland steeds weer in ontkenning, tot schade van vele kinderen (en vooral vaders) die juist door Nederland beschermd zouden moeten worden.