zaterdag 15 juni 2013

Interview met Ada Busman over het boek "Ik zal nooit meer stout zijn"

http://jeugdzorg-darkhorse-plus.blogspot.nl/2013/06/vlucht-uit-wanhoop-het-verhaal-van-jordy.html

Inleiding: Haar kleinzoon Jordy zal niet meer ravotten in de tuin achter de dijk in Ouderkerk a/d IJssel en haar zoon Ron loopt het risico gearresteerd te worden wegens ontvoering als hij een teen op Nederlandse bodem zet. Ada Busman (70) heeft zich erbij neergelegd dat zij met zoon en kleinzoon alleen op afstand contact heeft. Via Skype bijvoorbeeld.

Ron en zijn zoon wonen sinds 2010 ver weg, in Bolivia. Een eigen keuze is dat niet. „Ron is met Jordy naar Bolivia gevlucht uit wanhoop. Volledig lamgeslagen door de jeugdhulpverlening.” Ada Busman, legt het boek op tafel dat zij over de familietragedie heeft geschreven. ’Ik zal nooit meer stout zijn’ is de titel.

 „Met dit boek wil ik waarschuwen voor jeugdzorg, voor de jungle waarin je terecht komt”, zegt zij. „In ons geval de William Schrikker Groep. Machtsmisbruik en steeds nieuwe manieren om te verhinderen dat je je kind terugkrijgt.”

JDH+: Ada, wij kennen elkaar al geruime tijd en hebben het verhaal van Jordy op de voet gevolgd. Nu is het boek te koop in de boekhandel en ook via Bol.com. Hoe voelt het voor jou, nu dat het boek er is?

Ada Busman: Het geeft een goed gevoel. Eén van de dingen, die ik me had voorgenomen is nu gerealiseerd. Nu op voor stap 2. Het boek is behalve bij Bol.com en elke boekwinkel ook bij iedere andere internet winkel te verkrijgen, zoals bv AKO, Bruna, ECI.

Hoe heeft je zoon Ron gereageerd?

Hij wist al voor hij wegging, dat ik daar aan dacht en met voorbereidingen bezig was. Uiteraard is het tot stand gekomen in overleg met Ron. Nu vindt hij het alleen spijtig dat hij het boek nog niet echt in handen kan houden.

Het boek is eind mei uitgebracht. Wat zijn de reacties tot nu toe?

In het algemeen dat mensen niet kunnen stoppen als ze met lezen zijn begonnen. Verder divers, van herkenning, boosheid over wanbeleid, opluchting dat iemand het  openbaar durft te maken, veel respect betuigingen en iets waar ik verheugd over ben, ouders die het aan hun advocaat geven om een gedeelte te laten voorlezen bij de zitting, om zo aan te tonen dat het om grove systeemfouten gaat die steeds weer worden gebruikt om ouders (onterecht) in diskrediet te brengen. Bovendien start volgende week (week 24) de tweede druk.

Sinds het vertrek van Ron en Jordy naar Bolivia heb jij de strijd tegen het onrecht in het familierechtsysteem en de jeugdzorg voortgezet. Waarom? Je had ook kunnen denken, mijn zoon en kleinzoon zijn nu veilig aan de andere kant van de Oceaan.

Hier kan ik heel kort op antwoorden. "All that is necessary for the triumph of evil is that good men do nothing." (Edmund Burke)

Heeft de William Schrikker Groep al gereageerd?

Haha, is dit een serieuze vraag?Kijk eens op blz. 120 van het boek.

Wat zou je van ze willen horen? Als ze zouden aanbieden om in gesprek te gaan, waar wil je dan over praten?

Ik zou een oprecht excuus willen horen en de vraag ‘hoe kunnen we dit goedmaken?’
De vraag moet ook zijn, wil IK wel in gesprek met de WSG? Het heeft geen zin paarlen voor de zwijnen te werpen.

Je kleinzoon zijn eerste taal is nu Spaans. Zijn Nederlands is hij bijna verleerd.
Welke taal spreek je met je kleinzoon?

We praten een mengeling van diverse talen (en heel grappig ik merkte, dat dit bij de meeste gemengde gezinnen daar net zo gaat) Nederlands, Spaans, eigenlijk Catalaans vermengd met Indiaans en Engels. Hierbij gebruik van handen, voeten en ogen en er is nog nooit enig taalprobleem tussen ons geweest.

Wat had in het drama dat je zoon en Jordy hebben meegemaakt anders moeten gaan?  

Hmmmmm, hoeveel ruimte heb je voor het antwoord? Ik had er een boek van 190 bladzijden voor nodig en heb nog de helft niet opgeschreven. Kunnen we er van maken; "wat ging er goed", dan ben ik namelijk snel klaar. NIETS, maar dan ook helemaal NIETS.

De William Schrikker Groep / Jeugdzorg heeft jouw familie uit elkaar gedreven.
Wat betekent het voor je zoon om zijn moeder niet regelmatig te kunnen bezoeken?
En hoe is het voor jou dat je zoon en kleinzoon aan de andere kant van de Oceaan woont?

We zullen het de WSG nooit vergeven, wat ze ons hebben aangedaan. Door hun misdadig handelen ziet mijn zoon  zijn familie niet meer en bij een bezoek weten we, door de verre reis en de hoge kosten, het zou wel eens de laatste keer kunnen zijn dat we elkaar zien. Gelukkig heeft hij een fijne schoonfamilie, die altijd voor hen klaar staat.

De zorgboerderij waar Jordy verbleef en waar hij en andere kinderen werden mishandeld, bestaat die nog steeds? En plaatst de WSG daar nog steeds kinderen?

Op het Samson-congres heb ik bij de rondvraag verteld dat er nog steeds 11 kinderen verbleven op de zorgboerderij waar mijn kleinzoon mishandeld was. In de zaal was ook Peter Kouwenberg (voorzitter WSG) aanwezig. Resultaat; iemand van slachtofferhulp wilde met me praten, of ik hulp nodig had voor de verwerking. Maar er werd niet ingegrepen om de kinderen een veiliger onderkomen te geven.

Foto van Jordy, de William Schrikker groep zegt dat Jordy zwakzinnig is en niet goed zou kunnen lopen.
 

Volgens de WSG moet Jordy zijn hele leven lang in een instelling verblijven.

Hieronder Jordy die zwemt in het zwemteam van Bolivia, 16 november 2012

 






In het boek vertel je over je contacten met politici over dit onderwerp. Heb je het idee dat er nu beter geluisterd wordt naar ouders en grootouders die de misstanden binnen de jeugdzorg onder de aandacht willen brengen?

Mag ik hier over een maand antwoord op geven. Het boek is uitgereikt aan het Ministerie v. V&J., Staatssecretaris van Martin van Rijn en directeur afdeling jeugd ministerie v. VWS Leon Wever. Maar dat is te kort geleden om te weten of er een reactie op komt.

Wanneer en waarom ben je een petitie tegen het machtsmisbruik van de jeugdzorg begonnen, en hoeveel mensen hebben die inmiddels ondertekend?

http://jeugdzorg.petities.nl 
is gestart in december 2009, aangeboden maart 2010 en toen gesloten. Ik was zo naïef te denken ‘als we het aanbieden zal de regering ingrijpen en dit machtsmisbruik aan banden leggen’. Helaas, toenmalig minister Rouvoet zag het anders. Maar op verzoek van de webmaster vorig jaar is het heropent. Er hebben nu bijna 18.000 mensen getekend en dat zegt toch wel iets.
 
Je hebt de Europese Commissie voor petities in Brussel (Euro Parlement) een brief geschreven. Wat is de strekking van de brief en wat wil je daarmee bereiken?

 
Allereerst heb ik aangegeven hoe Nederland tegen de EVRM handelt en kinderen ontoudert, als voorbeeld heb ik hierbij mijn zoon en zijn kind aangehaald. De petitie is digitaal opgestuurd. Ook wil ik daar het boek "Ik zal nooit meer stout zijn" uitreiken.
 
Sinterklaas vieren in Bolivia



Ben je van plan om in de toekomst nog een boek te schrijven?

Que sera sera, ik heb nog materiaal genoeg.
 
Wat herinnert Jordy zich nog van deze moeilijke tijd en praat hij hier nog weleens over?

De psychiater vindt het beter als Jordy niet aan deze hel denkt. Wel weet hij alles nog heel goed, maar wil er zelf ook niet aan herinnerd worden.

Waarom heb je dit boek geschreven?

 In de eerste plaats als document voor Jordy, maar ook omdat ik hoop dat door boeken zoals "Duivelskind"  en "Ik zal nooit meer stout zijn"  de publieke opinie  verandert en men het ware gezicht van WSG/jeugdzorg gaat zien. 

Na het vertrek van Ron en Jordy kwam je in contact met andere jeugdzorgslachtoffers. Hoe verliepen die contacten en ondersteun je nog steeds mensen?

Niet na het vertrek, maar al vrij snel na de uithuisplaatsing. Zo ontdekte ik hoeveel ouders/kinderen slachtoffer van de WSG en jeugdzorg waren. Tot dat ogenblik dacht ik dat wij de enige waren. Vanuit het principe: "Wie één kind redt, redt de hele wereld" ondersteun ik nog steeds ouders en ben ook van plan dit te blijven doen.

Jeugdzorg staat op het punt overgeheveld te worden naar de gemeente, zodat de incompetentie van de huidige jeugdzorg over de schutting wordt gegooid. Wat verwacht je van de toekomst van de jeugdzorg als die naar de gemeente gaat?

Het is heel jammer dat ook de gemeenten overleggen met dezelfde incompetente organisaties, die  de boel verprutst hebben en niet met de ouders. Het zal waarschijnlijk veel problemen opleveren, maar slechter dan nu, is nagenoeg niet mogelijk.

Veel jeugdzorgslachtoffers zouden graag zien dat er een parlementaire enquête over jeugdzorg komt.

Dat was één van de vragen in de petitie.

Wat mij bijzonder raakte was de brief die Ron schreef (blz 49) aan o.a. de toenmalige minister Rouvoet. Politici doen klachten van ouders over jeugdzorg, hoe schrijnend ook altijd af met ‘de rechter heeft beslist en wij gaan niet in op individuele zaken’. Hoe verklaar je dat?

Ook Pontius Pilatus deed dit 2000 jaar geleden al.

Als je het boek leest, dan bekruipt je een gevoel van machteloosheid en grenzeloze woede. Hoe boos ben je zelf nog?

Heel boos, maar ook nog steeds ontdaan hoe dit in een land, dat zich democratisch noemt, kan gebeuren.

Jordy in Bolivia:
 
 

 Jordy vertelt in Bolivia over Nederland 

Bladzijde 103 – Jordy vertelt aan zijn klasgenootjes in Bolivia over Nederland:
 
In een spreekbeurt op school heeft hij heel duidelijk verteld wat er in Nederland met kinderen gebeurt en gezegd dat hij nooit terug gaat en altijd wil blijven waar hij nu is. Ook was zijn advies voor de andere kinderen: ga nooit naar Nederland, want daar wonen hele slechte mensen. Die roven kinderen en dan mag je je vader niet meer zien en je mag niet huilen. Dat doen ze omdat ze dan veel geld krijgen!”

Jordy op school in Bolivia, waar hij de beste is van zijn klas. Hij kan zelfs een klas overslaan. De WSG zegt dat Jordy niet kan leren, omdat hij zwakzinnig is. Als hij terugkomt naar Nederland wil de William Schrikker Groep hem de rest van zijn leven in een instelling laten verblijven.

 
Ranada van Kralingen

12 opmerkingen:

  1. Wat elke advocaat tegen/in Jeugd zorgzaken moet aanvoeren;

    Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens heeft in meerdere zaken gesteld dat bij de besluitvorming rond een uithuisplaatsing altijd moet worden meegewogen waar het kind heen gaat, of het daar geschikte zorg krijgt en welke impact het weghalen uit de gezinssituatie zal hebben. Een uithuisplaatsing moet immers een toegevoegde waarde hebben ten opzichte van het verblijf thuis. Dat vloeit ondermeer voort uit art. 8 EVRM. Een ander belangrijk aspect daarbij betreft de hulp aan de ouders. Wil een ondertoezichtstelling met of zonder uithuisplaatsing echt het karakter hebben van een tijdelijke maatregel, dan zullen naast het kind, de betreffende ouders hulp en steun dienen te krijgen om hun pedagogische capaciteiten te vergroten. De rechtspraak van het EHRM is op dit punt bijzonder helder: ‘de overheid is verplicht de ouders advies te verstrekken en ondersteuning te bieden bij het oplossen van hun problemen’ (zie EHRM 18-12-2008, nr. 39948/06, par. 55-58 (Saviny vs Ukraine) en EHRM 29-09-2006, nr. 12643/02, par. 68-70 (Moser vs Oostenrijk).

    Primaire doelstelling moet zijn het kind en de ouders op een zodanige manier hulp en zorg te bieden dat het gezin weer op eigen kracht kan opvoeden. Dit volgt behalve uit de rechtspraak van het ERHM ook uit nationale wetgeving. Volgens art. 1:257 BW dient immers hulp en steun geboden te worden aan het kind en aan de ouder, teneinde de bedreiging van zedelijke of geestelijke belangen of de gezondheid van de minderjarige af te wenden. Daarnaast moet de hulp en steun erop gericht zijn de familieband zoveel mogelijk te behouden en waar mogelijk zelfs te bevorderen het aanbieden van de gewenste zorg primair aan het kind, maar daarnaast ook aan het gezin moet zoveel mogelijk en adequaat worden opgepakt. Gebeurt dit niet of onvoldoende, dan kan dat een schending opleveren van het aan art. 8 EVRM ontleende herenigingsbeginsel (Asser/de Boer 2010, nr. 842 en meer specifiek EHRM 19-09-2000, nr. 40031/98, pag. 441 (Gnahoré vs France).
    ______________________ einde citaat ______________________________

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Yvonne; leuk dat je blz. 53 van mijn 'Nico Mul's link' aanhaalt...
      Inderdaad is dit een zeer goed stukje dat alle advocaten in hun pleitnota's en verweren tegen BJZ etc. zouden moeten gebruiken... probleem: hoeveel advocaten durven écht een 'vuist' te maken tegen BJZ en andere jeugdzorginstellingen?

      Nico Mul

      Verwijderen
    2. Onze advocaat is een van die advocaten die een vuist durft te maken, en voert deze internationale wetten ook aan tijdens de zittingen en in zijn pleitnota's

      Verwijderen
  2. HI Nico,

    Ik denk maar heel weinig advocaten maar ik denk dat gedupeerde ouders de advocaten hier dus op moeten blijven wijzen.

    Wil je advocaat er niet aan zoek dan een advocaat die er wel aan wil.

    En ouders met problemen bestudeer de links van Nico goed, het is een zeer belangrijk stuk, met zeer veel waardevolle informatie in de strijd tegen Jeugdzorg.

    Wel jammer dat het nodig is, zoveel verloren energie, die de ouders zoveel zinniger zouden kunnen inzetten tbv hun gezin :-(

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik herken er heel veel van, het gebeurd elke dag in Nederland het is een schande!!!!!!
    Die WILLIAM SCHRIKKER BENDE ZOU METEEN GESTOPT MOETEN WORDEN!!
    Voor hun wandaden!!
    Om misselijk van te worden dat zoiets in ons kikkerlandje gebeurd
    En vooral die rechters! En de RvdK met hun belangen verstrengelingen.
    HET IS GEWOON 1 GROTE KINDERHANDEL!!!!!!
    Mogen ze zoooooooooooo gestraft worden voor hun wandaden het is gewoon
    Maffia, witte boorden criminelen
    Lijkt wel of al die gedupeerde ouders kinderen voor de staat maakt!
    Terwijl je het op moet nemen tegen de leugens en bedrog van die stichtingen, en bewijzen kunnen ze niet, smerige kinderdieven zijn het!
    En in het belang van de kinderen, aan me hoela!!
    Ze zijn niet in belang van kinderen bezig het is gewoon een routine bezigheid van de overheid, EEN SCHANDE IS HET!!!!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens heeft in meerdere zaken gesteld dat bij de besluitvorming rond een uithuisplaatsing altijd moet worden meegewogen waar het kind heen gaat, of het daar geschikte zorg krijgt en welke impact het weghalen uit de gezinssituatie zal hebben. Een uithuisplaatsing moet immers een toegevoegde waarde hebben ten opzichte van het verblijf thuis. Dat vloeit ondermeer voort uit art. 8 EVRM. Een ander belangrijk aspect daarbij betreft de hulp aan de ouders. Wil een ondertoezichtstelling met of zonder uithuisplaatsing echt het karakter hebben van een tijdelijke maatregel, dan zullen naast het kind, de betreffende ouders hulp en steun dienen te krijgen om hun pedagogische capaciteiten te vergroten. De rechtspraak van het EHRM is op dit punt bijzonder helder: ‘de overheid is verplicht de ouders advies te verstrekken en ondersteuning te bieden bij het oplossen van hun problemen’ (zie EHRM 18-12-2008, nr. 39948/06, par. 55-58 (Saviny vs Ukraine) en EHRM 29-09-2006, nr. 12643/02, par. 68-70 (Moser vs Oostenrijk).

    Primaire doelstelling moet zijn het kind en de ouders op een zodanige manier hulp en zorg te bieden dat het gezin weer op eigen kracht kan opvoeden. Dit volgt behalve uit de rechtspraak van het ERHM ook uit nationale wetgeving. Volgens art. 1:257 BW dient immers hulp en steun geboden te worden aan het kind en aan de ouder, teneinde de bedreiging van zedelijke of geestelijke belangen of de gezondheid van de minderjarige af te wenden. Daarnaast moet de hulp en steun erop gericht zijn de familieband zoveel mogelijk te behouden en waar mogelijk zelfs te bevorderen het aanbieden van de gewenste zorg primair aan het kind, maar daarnaast ook aan het gezin moet zoveel mogelijk en adequaat worden opgepakt. Gebeurt dit niet of onvoldoende, dan kan dat een schending opleveren van het aan art. 8 EVRM ontleende herenigingsbeginsel (Asser/de Boer 2010, nr. 842 en meer specifiek EHRM 19-09-2000, nr. 40031/98, pag. 441 (Gnahoré vs France).


    mijn advocaat heeft er extra studie genomen om wsg te pakken krijgen

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik wist niets over het onderwerp Jeugdzorg tot ik het verhaal van Angel in handen kreeg. Toen ik besloot om van haar verhaal een boek te maken, werd ik tijdens het schrijfproces overstelpt met klachten van ouders over falende jeugdzorg. Ik wilde laten zien dat kinderen die zwaar mishandeld en misbruikt worden soms niet gered worden door 'fouten in het systeem', maar toen ik al die emails kreeg wilde ik ook laten zien hoe gemakkelijk het is dat je je kind kwijtraakt (bijvoorbeeld bij een 'vechtscheiding'). In het boek staat zelfs een voorbeeld van een 'slechte' moeder die haar kind kwijtraakt, maar die vervolgens goedgekeurd wordt als pleegmoeder en een baby van een andere slechte moeder krijgt te verzorgen. Ook door het verhaal van Angel viel ik van de ene verbazing in de andere. Hoe kan dit allemaal gebeuren? Ik hoop dat het boek van Ada vele ogen opent. 'Het Duivelskind' verscheen iets eerder en heeft na vier herdrukken al veel mensen bereikt. Ik ben blij dat er straks een grote hervorming binnen de jeugdzorg komt, maar tegelijkertijd houd ik mijn hart vast hoe die uitgevoerd wordt.

    Maria Genova
    www.mariagenova.nl

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Helaas komt er geen 'grote hervorming'. Behalve dat jeugdzorg bij de gemeente geen vinger maar een hele arm in de pap krijgt. Gemeentes moeten bezuinigen en zullen probleemgezinnen sneller doorschuiven naar BJZ, die blijven over de kinderen met OTS en UHP gaan. Voor deze kinderen zal er niets veranderen, BJZ verdient €90.000 per kind per jaar aan een UHP en iets minder aan een OTS. Het is in het belang van BJZ dat zoveel mogelijk kinderen hier mee te maken krijgen. En de kinderen? Die hebben niets te zeggen, ze hebben omgangsplicht en moeten op komen draven. De rechten van het kind anno 2014 zijn nul, in Nederland. Ondanks dat het op 20 november 25 jaar geleden is dat het verdrag voor de rechten van het kind is ondertekend door Nederland staan al deze kinderen in de kou. NGO's krijgen geen voet aan de grond in NL. Het is verschrikkelijk hoe erg het gesteld is met de kinderhandel en wandel in Nederland.

      Verwijderen
  6. De gezinsvoogd is over het algemeen laag opgeleid en om dit ongemak te compenseren vertonen zij overmoedig en betweterig gedrag.

    Als de gezinsvoogd zegt dat iets op de 20e is gebeurd en als jij als domme ouder weet dat het op de 22e was, dan is het verstandiger om dat niet kenbaar te maken, want dan 'werk je niet mee'. Dan kunnen ze wel eens je kind uit huis plaatsen, maar dat wist je reeds, omdat ze daar voortdurend mee dreigen.

    En ja, al weet je dat je te maken hebt met een tut-hola die nauwelijks zijn/haar eigen naam kan spellen en hooguit in het bezit is van een diploma 'spinazie-academie', doen zij voorkomen psychiater, econoom, architect, dan wel psycholoog te zijn. Ja, het zijn moeilijke tijden en dan wil je wel meevreten uit de volle ruif van 4 miljard belastinggeld voor deze sector.

    Je moet maar zo denken, aan de top vullen ze immers ook hun zakken, dus voor dat beetje jij als veldwerker krijgt, hoef je het met de waarheid niet zo nauw te nemen.

    Lees vooral het boek van Ada Busman, getiteld 'Ik zal nooit meer stout zijn'. Het boek is een uitstekende handleiding voor beginners en laat zien hoe je professioneel een gezin kapot kunt maken.

    En o ja, natuurlijk gebeurt dit alles in het belang van...ja, van wie eigenlijk? BJz misschien?...

    JS

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De gezinsvoogd werkt met de Delta Methode, een onprofessioneel werkje waar gewerkt wordt met een 'niet-pluisgevoel'. Op pagina 210 staat het lijstje met gronden waarop kinderen UHP kunnen worden. Griezelig! De Goelag Archipel is er niets bij. Het maakt niet uit wat mensen aanvoeren, door deze opsomming van gewone, normale alledaagse dingen, staat BJZ in zijn recht.

      Verwijderen
    2. http://www.nji.nl/nl/(303717)-Deltamethode.pdf

      Verwijderen
  7. Het ergste van alles is dat BJZ legitiem handelt. Ze werken volgens de Delta Methode, http://www.nji.nl/nl/(303717)-Deltamethode.pdf op pagina 210 staat de lijst van 'risico's' en deze lijst is door de gezinsvoogd uit te breiden. Hij/zij kan dit doen op grond van een 'niet-pluisgevoel'. Er is geen enkele reden om aan waarheidsvinding te doen voor BJZ. Met dit lijstje kunnen ze naar de rechter en naar de advocaat van het kind en de ouders laten zien dat het kind 'groot risico' loopt en dat UHP terecht was. Het is natuurlijk grote waanzin en klinkklare onzin dat 'verhuizen, vroeggeboorte, jongere, oudere, of alleenstaande ouder' een risicofactor is. In 2015 zal het flink oogsten worden voor BJZ, doordat jeugdzorg bij de gemeente zit komen ze betrouwbaar over. Niets is minder waar, de mensen die ontslagen zijn bij jeugdzorg gaan aan de slag bij de gemeente. Gemeentes moeten bezuinigen en zullen deze kinderen uit 'probleemgezinnen' snel van hun bord af willen hebben en doorschuiven naar BJZ, die blijft over de kinderen met OTS en UHP gaan.

    BeantwoordenVerwijderen