donderdag 16 mei 2013

De TRANSITIE: Een lesje geschiedenis

De Transitie: een lesje geschiedenis

'De geschiedenis herhaalt zich' en juist van de geschiedenis kan men leren' wordt wel eens gezegd. 
In de 'jeugdbescherming', dan wel 'kinderbescherming' gaat deze geschiedenis hier terug tot ca. 1945.  
Toen waren de 'voogdijraden' actief, die overal mishandelde en verwaarloosde kinderen aantroffen, of meenden aan te treffen.  Men had maar één doel voor ogen: uit huis plaatsen, onderbrengen in pleeggezinnen en internaten.

Slechte naam

Omdat deze raden een slechte naam kregen, werd dit instituut omgedoopt tot 'Raad voor de Kinderbescherming' die in de latere jaren ging samenwerken met allerlei voogdij-instellingen en bureaus als MOB (Medisch Opvoedkundig Bureau) en JAC (Jongeren Advies Centra)
De MOB's kwamen vaker in het nieuws door hun gewoonweg ondeskundige adviezen en de hoge salarissen voor de sociaal werkers: ze kregen net zoveel betaald als kinderpsychologen of andere specialisten. Zij zijn opgegaan in RIAGG's die later jeugd-GGZ zijn geworden. De jeugdbeschermers in het JAC.

Berucht

Ze werden berucht door het gegeven 'Als je kind naar het JAC gaat, ben je als ouder verloren': daar zaten personen die soms gewoon onzinnige verhalen van kinderen klakkeloos geloofden, kinderen illegaal ergens onderbrachten en dan met hun rapporten ouders uit de ouderlijke macht wisten te zetten, dan wel de kinderen officieel uit huis te plaatsen via hun connecties met de RvdK en rechters. Alles wat het JAC opschreef werd zonder meer als waarheid gezien… Uiteraard was de klacht toen ook al dat de rapporten van het JAC vol met onwaarheden stonden. Ouders hadden het nakijken… De JAC's evenals MOB's en RIAGG's kregen een slechte naam… In de 70-er en 80-er jaren werden de JAC's veranderd in stichtingen met allerlei namen als 'Jeugd en Gezin' en dergelijke.  

Hulpverleners als rattenvangers

Ouders die verontrust waren over deze gang van zaken, werden genegeerd en monddood gemaakt, zelfs met ronduit chantage door kinderrechters. Zie hier een tekening uit 'De Wervelwind' van 1989

                                 HULPVERLENERS FUNGEREN ALS RATTENVANGERS




                                             Raad voor de Kinderbescherming.

JEUGDHULPVERLENING KINDERBESCHERMINGSCIRCUIT
DE STAATSKINDERVANGST

U ziet: er is nog niet veel veranderd in 24 jaar!

(Lezers: vervang de namen en denk daarbij aan 'meldcode'/ Ouder-Kind adviseur / 'PoppenVilla' en niet te vergeten de wijkteams in Rotterdam!)

In de jaren 1988-1989 was er de fixatie op 'incest' en de affaires:'Bolderkar' (14x vermeende incest, géén enkel echt geval) / 'Lancee' (zogenaamd incest, vastgesteld door een leraar die een cursus 'incest-herkenning'  had gedaan, goed voor een valse beschuldiging aan de vader…), en 'Oude-Pekela' (hysterie rondom 2 kinderen van ca. 3 jaar, waar een kind spelenderwijs een takje in de anus van het andere kind gedaan had) en toen werd het stil over de incest…

Kindermishandeling is de mode

In de 90-ger jaren was het de ADHD, waar net als in de VS ook in Nederland 30% van de schooljeugd last van zou hebben. Toen werden er een paar nieuwe 'diagnoses'  aan toegevoegd, daarbij vergetend dat jongens gewoonweg anders zijn dan meisjes en het hele onderwijs bijna geheel door vrouwen wordt uitgevoerd. Het proefschrift van mw. dr. Crot  'Van 'zegen des vaderlands' tot 'ADHD-er'') spreekt boekdelen: jongens ZIJN ANDERS, maar dat mag niet meer. Jongens zijn drukker….mag niet meer. Direct etiketten plakken, dus 'zorg', dus (vaak) OTS en UHP!) 
Nu is het weer de 'kindermishandeling die in de mode is: het moeten 3-5 kinderen per schoolklas zijn…

De RIAGG's kregen namen als 'Gelderse Roos' (om maar een voorbeeld te noemen). Op grond van de klachten van ouders werd er door de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) een rapport samengesteld dat te boek staat als 'Junger-Tas' in 1983, met als verbijsterende inhoud: 'volstrekte willekeur bij kinderbescherming, geen enkel verband tussen problemen en maatregelen'…Het was ronduit vernietigend. Protesten van ouders werden toen ook al niet gehoord. Gewoon de namen van de instellingen veranderen… In die tijd was er voor ouders nog de mogelijkheid om als men het niet eens was met een bepaalde maatregel van zo'n instelling, zonder advocaat een beroep te doen op de kinderrechter.

Historische fout

Toen kwam er echt een historische fout: op 1-11-1995 werd de directe toegang voor klagende ouders bij de kinderrechter afgeschaft. De gezinsvoogdij-instellingen kregen het voor ’t zeggen. Slechts één keer per jaar bij de kinderrechter werden ouders 'gehoord' en mochten zij hun zegje doen over de indicatiebesluiten, dan wel 'verzoek verlenging OTS/UHP'.  De praktijk was treurig: wat ouders zeiden werd bijna per definitie aan de kant geschoven.

Bezwaar op indicaties was wettelijk niet mogelijk. Instellingen waren in de ogen van de rechter 'deskundig'. Naar ouders werd feitelijk niet geluisterd omdat deze instellingen zelfs zaken opschreven als: 'ouders ontkennen de problematiek' en 'ouders zijn pedagogisch onmachtig', dit uiteraard zonder enige onderbouwing uit welk onderzoek dan ook. Sinds de uitspraak LJN BD1113 van 29-04-2008 dient de kinderrechter echter wel in te gaan op de bezwaren op een indicatiebesluit aan de hand van de strenge criteria in zake 'waarheid', 'juistheid van feiten' enz. zoals in de AwB. Treurig is dat de rechters dit desalniettemin niet altijd doen.
Nadien kwam de 'Wet op de Jeugdzorg', die maar zeer moeilijk door de Kamers kwam. Ondanks protesten van de ouder-organisaties en SCJF werden de manco's van de 'Wet op de Jeugdhulpverlening' gewoonweg overgenomen: géén enkel opleidingscriterium voor gezinsvoogden / medewerkers BJZ stond in de wet, een marginale betekenis van de gedragsdeskundige, geen verplichting tot goed onderzoek en al helemaal geen definitie van 'het belang van het kind'.

De diverse stichtingen die 'jeugdhulpverlening' boden werden nu samengevoegd tot een 'Stichting BJZ' per provincie, of groot-stedelijke regio (Amsterdam / Rotterdam en Den Haag) .. Nieuwe naam….nieuw beleid? NEEN!

Was het in de wet tot 2010 nog verplicht dat de gedragsdeskundige indicaties zou mede-ondertekenen, die verplichting werd ook maar uit de wet gehaald, na het aanklagen van een paar gedragsdeskundigen wegens het opstellen van indicaties zonder kinderen zelfs gezien of gesproken te hebben.

Een grote flop

Rondom 2009 worden de Centra voor jeugd en Gezin' geïntroduceerd. Deze blijken rondom 2012 een grote flop te zijn: er zijn er die minder dan 25 bezoekers per jaar hadden van 'ouders met opvoedvragen'. In 2013 wordt nog beweert, door o.a. Nine Kooiman (Tweede Kamer, SP), dat er ZO VEEL opvoedvragen bij ouders zijn… Daarom worden die dan ook niet gesloten, men neemt ze op in de 'gecertificeerde instellingen' en ze gaan zich bezig houden met 'wet meldcode' (zo veel mogelijk meldingen ontvangen over 'kindermishandeling' en 'zorgen') en zullen een voorportaal vormen voor de gedwongen 'jeugdzorg'…
Omdat ouders bleven protesteren werden er in 1996 subsidies verstrekt vanuit VWS en Justitie om een ouder-organisatie op te richten. Die kwam er: de SCJF (Samenwerkende Cliëntenorganisaties Jeugdzorg en Familierecht'). Rondom 2004, toen ik daar zelf bestuurslid was, werden de subsidies gestopt en werd het geheel afgebroken…

Cliëntentafel Jeugdzorg

Er kwam de 'landelijke Cliëntentafel Jeugdzorg', nu 'Landelijk Cliëntenforum Jeugdzorg' (LCFJ)  geheten… Ik ben daar opgestapt in 2005 toen bleek dat deze club gewoonweg geschoffeerd werd door VWS en men eigenlijk geen inbreng wenste in het project 'beter beschermd' … De rest bleef zitten, alhoewel kort daarna de laatste twee echte ouder-ondersteuners ook opstapten.  De rest waren mensen die zichzelf naar voren geschoven hadden en beroepsbestuurders…(die zichzelf later waardeerden op 40.000 €/jr voor het 'bestuur' enkelen 'adviseur platform'   werden voor 3500 €/maand…) Vanuit het LCFJ hoort men nu NIETS…. De officiële ouder- vertegenwoordiging is monddood. Er blijven er nog slechts enkelen als stichting.

KOG, De Knoop, LOGA en een paar kleine stichtingen waar men niets van hoort. Op internet gaan de protesterende ouders nu juist wel vaak door!

Ouders monddood maken

Ouders monddood maken was in het verleden ook al erg in: zie in de laatste twee bladzijden van De Wervelwind hoe een kinderrechter het presteert om een pleegouder te bedreigen met UHP van zijn kinderen, als deze meewerkt aan het verspreiden van dit document: kritische geluiden werden niet gewaardeerd. Merk ook op dat een gezinsvoogd van te voren weet wat een rechter gaat opschrijven… Hoe kan dat nu??? 

Zo ook vandaag de dag: Zie hoe men kritische ouders probeert weg te houden bij jeugdzorg-congressen, hoe kritische stukken en rapporten worden genegeerd als '909-zorgen' van prof.N.W.Slot (uitkomst: 72 % van de jeugdzorg schadelijk of geen effect, slechts 28% enig positief effect)  en niet te vergeten het rapport Samson ('3x zo veel mishandeling' , 'seksueel misbruik structureel aanwezig' in de Jeugdzorg). Hoe men probeerde via de rechter om ouderondersteuner J.H.  monddood te maken. Hoe men probeert mij het zwijgen op te leggen (lasterlijke insinuaties, aanklagen bij Inspectie Volksgezondheid, ouders waarschuwen voor het gevaar dat ik ben (via gezinsvoogden!), twitters van A. Schellekens (bestuurssecretaris Jz NL) en Nine Kooiman. Niets wordt geschuwd….

Ik waarschuw hierbij ook voor mezelf: Het is aan te raden vooral mijn tips voor ouders en advocaten NIET  TE LEZEN… en uw kinderen direct in bij BJZ in te leveren, dan krijgt u toch de 'juiste jeugdzorg'??!!! Dit laatste spaart op onze NL-begroting aan juridische kosten voor de uithuisplaatsings-procedures en al die indicaties daarbij. Nine wilde die immers ook afschaffen 'al dat papier'….En bovendien: dan hoeft de 'regisseur' uw kinderen niet thuis te komen ophalen, of uit de scholen/ sportclubs te plukken
U bent dus gewaarschuwd: gewoon uw kinderen vrijwillig inleveren bij BJZ….

En over de namen? 
Vul in: 
BJZ: 'gecertificeerde instelling'
RvdK: blijft
Gezinsvoogd: 'Ouder-Kind adviseur' in Amsterdam 'regisseur' in de rest van NL
NIEUW: CJG
AMK: wordt geïntegreerd in CJG, gekoppeld aan 'gecertificeerde instelling'.

Zó blij.....

Het verschil? Uw rechtsbescherming en privacy van gezinsleven worden volledig afgebroken: de 'regisseur' dan wel 'Ouder-Kind-adviseur' dringt zónder rechterlijk vonnis uw gezin en privacy van school binnen…en in Rotterdam komen ze met een heel 'team' tegelijk!
.. en de ouders zijn zó blij.....:


U ziet: er verandert niets:

                    'UW KIND IS GOUD WAARD'
Geld(t) nog steeds!

Nico Mul 

3 opmerkingen:

  1. Mooi Nico, het is helaas maar al te waar.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. PS: Het AMK (in BJZ) wordt straks het Meldpunt voor Kindermishandeling en Huiselijk geweld (MKH ofzo).
    De ideeen die de politiek uitvoert komen vanuit de jeugdzorg zelf; ja de vereniging Jeugdzorg Nederland wordt advies gevraagd. Nooit deskundigen of ouderorganisaties.
    Omdat de namen BJZ, gezinsvoogd e.d. langzamerhand besmet raakten bij het publiek (dat eerst nog in het woorddeel ˊzorgˊ geloofde) wordt nu alles hernoemd.
    Case-manager (de eigenlijke taak van de gezinsvoogd) wordt nu: ˊregisseurˊ, ja, dat is diegene die gaat even ondeskundig bepalen of uw kind wel naar de dokter mag, want doorverwijzen doet jeugdhulp liever zelf na een OTS-mandaat.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bij de 'Wet op de Jeugdzorg 2005' zou ook de 'gezinsvoogd' de 'regisseur van de hulp' zijn, sommige GV-en stellen zich zelfs voor als 'wij zijn regisseurs' en nu wordt er iets nieuws gebracht, maar dan zonder enig rechterlijk vonnis willen ze de gezinnen binnendringen, zijn ze niet welkom? Dan krijgt u rechterlijke procedures tot OTS en UHP...
      Overigens is nog steeds de wettelijke taak van de GV: 'Hulp en ondersteuning bij de opvoeding' regelen en NIET 'kinderen onderzoeken' dan wel doktertje, psychiater en/of psycholoog spelen....Ik hoop dat ouders eens massaal wakker geschud worden....
      Nico Mul

      Verwijderen