vrijdag 17 mei 2013

Voor Yunus (en al die andere kinderen...)

De feiten over Yunus zijn inmiddels wel algemeen bekend en is op Dark Horse voldoende gepubliceerd.

In het kort: de ouders van Yunus werden beschuldigd van kindermishandeling, dit bleek niet waar te zijn en middels negeren van rechterlijke uitspraken door BJZ is Yunus zó lang al bij zijn pleegmoeders dat men gewoonweg zegt dat hij niet terug kan naar zijn echte ouders en familie.
Yunus is niet de enige. Ik schrijf dit verder voor alle kinderen in pleeggezinnen en jeugdzorginstellingen die hun ouders bijna niet meer te zien krijgen.
Jeugdzorg en pleegzorg komt dan met het standaardverhaal dat een 'angst'  voor zijn ouders heeft,  'hechtingsstoornissen' en bovendien te goed is ingegroeid in het pleeggezin. Hierbij wordt vergeten dat jarenlang vaak de band met de eigen ouders geminimaliseerd is, soms tot 30 minuten per 3 maanden, een omgang die niet eens voldoende is om weer aan elkaar te wennen.

Treurig is dat zowel ouders als buitenstaanders dit onzin-verhaal nog geloven ook.  Waarom ik hier spreek van 'onzin':

Ieder kind verlangt van nature naar beide ouders, zelfs bij misdadige of drugsgebruikende, mishandelende ouders verlangt een kind naar de liefde van die ouders.  Ik ga hier niet bepleiten dat misdaad, drugsgebruik en of mishandelen goed is voor een kind, een kind dient immers veilig te zijn, maar heeft naar mijn mening en mening van de wetenschap recht op een veilige relatie met beide ouders. Als een kind 18 is, dan wordt een kind gewoonweg wel van de ene op de andere dag, soms zelfs alsof het een postpakket is, bij de ouders afgeleverd, en dan speelt 'hechting' ook geen rol!
Ooit komt het kind er achter dat de ouders niet zo slecht zijn, dat ze de jeugd vergald hebben met gewoonweg leugens over 'slechte ouders', dan wel de leugen 'mijn ouders kunnen niet voor mij zorgen' of erger: 'mijn ouders houden niet van mij, die hebben me hier achter gelaten'…nog erger: kinderen kunnen een heel negatief zelfbeeld krijgen en zichzelf de schuld geven 'ik ben stout geweest, daarom mag ik niet naar mijn ouders'..(daarom gaan kinderen zich vaak schijn-aanpassen aan pleegouders met de gedachte: 'als ik extra lief doe, mag ik naar huis'…)

Over de wetenschap: zie de stukken over 'ouderverstotingssyndroom' (wordt beschouwd als 'ernstige chronische ziekte' veroorzaakt door gemis van ouders en het negatief programmeren van een kind tégen de ouders), deze zijn duidelijk genoeg.  Er is zelfs een proefschrift over geschreven  (22-10-2008 dr. B. Goudard / Lyon Fr)

WAT NU?


Om een kind weer het vertrouwen te laten herwinnen in de eigen ouders en familie is het zaak dit geleidelijk weer te laten herstellen: het kind dient deskundige begeleiding te krijgen, de ouders dienen deskundig begeleid te worden.

WIE is 'deskundig'?


De enige echte deskundigen in deze zijn een kinder-psycholoog dan wel een orthopedagoog-generalist. Deze kunnen adviseren om een geleidelijke opbouw te maken in het contact kind-ouders., kind te begeleiden over bijvoorbeeld: 'wat te doen als het kind nachtmerries / onrust krijgt als die 'te lang' bij de ouders geweest is?' en de ouders met vragen als: 'wat moet ik doen als mijn kind zo en zo reageert?'

Mijn ADVIES,


voor advocaten van kinderen die langdurig hun ouders missen: 
Zoek een deskundige en doet u een 'verzoek herstel ouderlijk gezag en het vaststellen van een terugplaatsingstraject voor het kind, onder begeleiding van een deskundige', haal daarbij medisch-wetenschappelijke literatuur aan en, juridisch, art. 8 EVRM  en het recht van een kind op gezinsleven MET de OUDERS en familie! (1 uur/ 3 maanden onder toezicht is géén 'gezinsleven'!!!) 

Nico Mul

7 opmerkingen:

  1. Juist. Een goede strategie.

    En verder blijven procederen, schrijven en moeilijk doen tot het huidige systeem vastloopt.

    Mij wordt ook op onjuiste en ondeugdelijke 'gronden' contact onthouden.

    Deze week heb ik de papieren de deur uit gedaan voor de 50e (!) procedure.

    Overheid tel uit je winst.

    Het was veel goedkoper geweest om deze moeder van overheidswege een uitkering te verstrekken vanaf de scheiding 10 (!) jaar geleden, aangezien de overheid i.c. alleen maar extra schade heeft aangericht, en intussen zichzelf heeft benadeeld voor slechts ~ 250.000 Eurootjes.

    En ik ga natuurlijk gewoon door, zonodig nog 20 jaar.

    Bedenk dat een klachtenprocedure of een bezwaarprocedure jeugdzorg al snel 500 Euro kost.

    Als er een goede reden voor is, DOEN!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Doe het met als argument, natuurlijk, dat ge het belang van het kind centraal dient.
      Niet het recht van de ouder(s), maar het recht en het belang van het kind is: thuis of desnoods twee 'thuizen'.

      Goede begeleiding, case-management of 'regie' vanuit BJZ is: beide ouders hun ouderschap laten buiten onderlinge exen-gevoelens. (Niet manipuleren, voor éénouderschap gaan!). Een kind voelt dit aan.
      Stel daarom het kind centraal.
      Denk vanuit het ontwikkelingsbelang van het kind; voorkom loyaliteitsconflicten.
      Voorkom PAS-syndroom.
      Kinderen kunnen goed leren dat ieder mens anders is, dus ook in elk huis de regels wat anders zijn. Voer als ouders daarover geen strijd en houdt oordeel daarover weg van het kind.
      TS

      Verwijderen
  2. Dit is waardevolle informatie voor ADVOCATEN ook.
    Men dient vanwege de smoescultuur in de jeugdzorg een slepende UHP te vermijden.
    Jeugdzorg is niet geneigd om gefaseerd een kind terug te laten komen bij zijn ouders.
    BJZ/Jeugdhulp zet gewoon de rechter voor het blok, de stelling: Het kind is gehecht.
    De jeugdzorgwerker zal er niet bij zeggen, dat dit veelal een schijnaanpassing is uit angst van afhankelijkheid voor de pleegopvoeders en de gezinsvoogd, die voogd wil worden.$$

    In bijv. FJR 2012/95 blijkt dat de jeugdzorg niets wenst te leren qua psychologie van het kind uit de adoptiezorg-hoek. Of uit de onafhankelijke wetenschap. UHP is geen therapie, is voor het beleven van een kind niet 'veilig'; een kind is beter-af thuis dan in een pleegsetting - J.J.Doyle.

    Ook 'T.a.v. advocaten' is o.a.:
    http://jeugdzorg-darkhorse.blogspot.nl/2013/04/de-jeugdzorgwerker-heeft-de-centrale.html .
    TS

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wellicht is het beter om een beroep op de wet te doen vanuit de belangen van het kind zelf. Dit kan via een afgeleide van het EVRM, namelijk het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind. De volledige tekst is te vinden op:
    http://www.hethaagsecomplot.nl/doc/ivrk.pdf
    Zie o.a. de artikelen 5, 9, 10, 18.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ton, u heeft duidelijk nooit met 'familierecht' te maken gehad; ondanks alle beroep op IVRK én EVRM wordt het 'in het belang van het kind' beschouwd dat een kind geen normaal contact heeft met zijn familie en misschien zijn ouders 30 minuten per 3 maanden onder stringent toezicht, dat heet dan 'je ouders kennen' bij BJZ! Dit gebeurt allemaal met onzin-argumenten als in mijn stukje. Een en ander wordt vaak wél beargumenteerd met ook een onzin argument: 'kind moet goed ingroeien in het pleeggezin' en 'kind wordt onrustig als het ouders gezien heeft'...Ouders worden zo door zowel pleegzorg, pleegouders als BJZ neergezet alsof die per definitie een 'gevaar voor hun kinderen' zijn en pleegouders alleen maar 'fantastisch goed'... zie verder het Rapport Samson!
      Mij verbaast het hoe vaak zowel advocaten als BJZ gewoonweg wetenschap rondom 'belang van het kind' negeren, erger nog de in de politiek zo actieve Nine Kooiman gaat geheel niet meer met iemand in gesprek die het over 'wetenschap' heeft en poeiert af met 'wij werken in een team' (van allemaal mensen die het kind noch onderzocht noch gezien hebben /.Zie 'Nine is een beetje dom' op JzDh.)

      Nico Mul (18 jaar ervaring met 'jeugdzorg' / 'kinderbescherming')

      Verwijderen
  4. Ik zou graag het proefschrift willen lezen van dr. Goudard over ouderverstoting. Het lukt me niet om te achterhalen. Is het openbaar en hoe kan ik erbij?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hier is die dan, op zijn Frans: https://dl.dropboxusercontent.com/u/3224280/Doctorat%20M%C3%A9decine%20-%20le%20Syndrome%20d%27Ali%C3%A9nation%20Parentale.pdf
      (U kan desnoods vertalen via google-vertalen of andere vertaalmachine.
      Let vooral op de woorden: 'maladie chronique' als het gaat over het vervreemden van een kind van zijn ouders... Het proefschrift staat inclusief een context n mijn 'Nico Mul's link hier rechts!

      Verwijderen